၂၃။ သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ ေပါင္းသင္းမိလွ်င္
သုေခါ
ဟေ၀ သပၸဳရိေသန သဂၤေမာ။ (ဣႏၵသမာန ေဂါတၱဇာတကပါဠိ)
သပၸဳရိေသန=သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္၊ သဂၤေမာ=ေပါင္း ေဖၚမွီ၀ဲရျခင္းသည္၊
ဟေ၀=စင္စစ္၊ သုေခါ=ခ်မ္းသာ၏။
သပၸဳရိေသန သဒၶႎ သမာဂေမာ သုခါ၀ေဟာ။ (ဣႏၵသမာန ေဂါတၱဇာတကပါ-႒)
သပၸဳရိေသန=သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္၊ သဒၶႎ=အတူတကြ၊ သမာဂေမာ=ေပါင္းေဖၚမွီ၀ဲရျခင္းသည္၊
သုခါ ၀ေဟာ=ခ်မ္း သာကုိ ေဆာင္တတ္၏။
-----------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* သူေတာ္ေကာင္းျမတ္၊
တူေပါင္းလတ္၊
ျမင့္ျမတ္ခ်မ္းသာ ေဆာင္ရမည္။
-------
၂၄။ ပညာ႐ွင္တုိ႔ သြန္သင္ခဲ့ေသာ္
အသၼာပိ ယာတိ ေဒ၀တံ၊
မဟဗၻိ သုပၸတိ႒ိေတာ။
(ဟိေတာပေဒသ)
အသၼာပိ=ေက်ာက္႐ုိင္းအတုံး ေက်ာက္လုံး ေက်ာက္ခဲသည္လည္း၊ မဟဗၻိ=ဂုဏ္သိရ္တင့္တယ္
ႀကီးက်ယ္ျမင့္ ျမတ္ကုန္ေသာ သူတုိ႔သည္၊ သုပၸတိ႒ိေတာ=ေကာင္းစြာ အတု အ႐ုပ္ျပဳသျဖင့္ ထုလုပ္တည္ထားအပ္သည္ျဖစ္၍၊
ေဒ၀တံ=အမ်ားေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္၀ပ္စင္းရသည့္ နတ္မင္း၏ အျဖစ္သုိ႔၊ ယာတိ=မတိမ္မေသြ အ႐ွိန္ေ၀လ်က္
သိရ္သေရ ေတာက္ပ၍ လွလွႀကီး ေရာက္ရေလ၏။
---------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* ေက်ာက္တုံး ေက်ာက္ခဲ၊
ေတာၿမိဳင္ထဲ၊
တည္ဆဲ ႐ွိေနစဥ္။
* မည္သူတစု၊ ေလးဂ႐ု၊
မျပဳေနၾကအင္။
* ပန္းပုတတ္႐ွင္၊ နတ္႐ုပ္သြင္၊
တီထြင္ထုလုပ္လွ်င္။
* ျမင္သူအမ်ား၊ ႐ုိညြတ္တြား၊
ေလးစား ထြတ္ျမတ္တင္။
* ပညာမဲ့ျငား၊ ေတာတြင္းဖြား၊
ေတာသားသူငယ္႐ွင္။
* ဆုံးမပဲ့ျပင္၊ ပညာ႐ွင္၊
သြန္သင္ေပးခဲ့လွ်င္။
* ပညာျမင္တတ္၊ ဂုဏ္သကတ္၊
ျပည့္လတ္ ေခါင္ထြတ္တင္။
------------
