Showing posts with label မွတ္စုမွတ္ရာ. Show all posts
Showing posts with label မွတ္စုမွတ္ရာ. Show all posts

Saturday, January 5, 2013

ၾကည့္ျခင္းႀကီး ၈-ပါး


 
(၁) ကာလံ ၀ိေလာေကတိ=တက္ကပ္ ဆုတ္ကပ္ကာလႏွစ္ပါးတို႔တြင္ 
                                   သက္တမ္းဆုတ္ကပ္ကာလကိုၾကည့္ျခင္း၊

(၂) ဒီပံ ၀ိေလာေကတိ =ကြၽန္းေလးကြၽန္းအနက္ ေတာင္ကြၽန္းကိုၾကည့္ေတာ္မူျခင္း၊
 
(၃) ေဒသံ ၀ိေလာေကတိ= ေတာင္ကြၽန္း၏အလယ္ဗဟိုအခ်က္အခ်ာ
                                   ေဗာဓိပင္ေပါက္ရာ အရပ္ကို ၾကည့္ေတာ္မူျခင္း၊
(၄) ကုလံ ၀ိေလာေကတိ=အမ်ိဳးေလးပါးတို႔တြင္ ျဗာဟၼဏမ်ိဳးႏွင့္ မင္းမ်ိဳးကိုသာၾကည့္ေတာ္မူျခင္း၊ 

(၅) ဇေနတၱႎ ၀ိေလာေကတိ- မိခင္အသက္အပိုင္းကိုၾကည့္၏၊

(၇) မာသံ ၀ိေလာေကတိ- သေႏၶယူမည့္လကိုၾကည့္၏၊

(၈) ေနကၡမံ ၀ိေလာေကတိ- ေတာထြက္အံ့ကို ၾကည့္၏။ (သရုပ္ျပအဘိဓာန္မွ)

♣♣ မိလိႏၵပၪွာ ၁၉၂-မွာလည္း ႐ွဳႏိုင္ပါသည္။

Friday, June 15, 2012

သေျပကန္ဆရာေတာ္ ၾသ၀ါဒ

တရားမသိသူ၌
ဂါရ၀မႈကို ေအာက္က်သည္ဟု
အထင္အျမင္မွားေသာ္လည္း
ဂါရ၀သည္ အလြန္မြန္ျမတ္ေသာ တရားတစ္ခုျဖစ္၏။
တရားပိုသိေလ ဂါရ၀တရား ပိုရွိေလေလ ျဖစ္သည္။ (သေျပကန္ဆရာေတာ္)

ယခုဘ၀အထက္တန္းက်က် ေနရျခင္းသည္
ေရွးဘ၀ ဂါရ၀၏ ေက်းဇူးပင္ ျဖစ္သည္။


******************************************************

အခ်ိဳ႕က ဒါနကို သံသရာရွည္ေစတတ္ေသာ တရားဟု
ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္အျဖစ္ ဆိုၾက၏။
တဏွာသည္သာ သံသရာရွည္ေၾကာင္း ျဖစ္၏။
နည္းမွန္လမ္းမွန္ ျပဳေသာ ဒါနမွာ
တဏွာကို ပယ္ႏိုင္ေၾကာင္း ျဖစ္၏။ (သေျပကန္ဆရာေတာ္)

ႀကိဳးစားမႈ

ဘုရားျဖစ္ေအာင္
၁။ သဗၺသမ႓ာရဘာ၀နာ = ပါရမီ(၁၀)ပါးလံုး အျပည့္အစံု ျဖည့္က်င့္ရတယ္။
၂။ နိရႏၲရဘာ၀နာ = အျခားမရွိဘဲ ဘ၀တိုင္းျဖည့္က်င့္ရတယ္။
၃။ စိရကာလဘာ၀နာ = ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမ႓ာတစ္သိန္း ကာလၾကာေအာင္ ျဖည့္က်င့္ရတယ္။
၄။ သကၠစၥဘာ၀နာ = ရိုရိုေသေသ၊ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ေလးေလးစားစား ျဖည့္က်င့္ရတယ္။ (စရိယာ.ဌ၊ ၁၅၉)
 
***အခ်ိန္***
ေငြကို တန္ဖိုးထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ အခ်ိန္ဟာ ေငြ။
ေရႊကို တန္ဖိုးထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ အခ်ိန္ဟာ ေရႊ။
ပညာကို တန္ဖိုးထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ အခ်ိန္ဟာ ပညာ။
တရားကို တန္ဖိုးထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ အခ်ိန္ဟာ တရား။
ဘ၀ကို တန္ဖိုးထားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္အတြက္ အခ်ိန္ဟာ ဘ၀ပဲေနာ္...။ (ဘုံေက်ာ္အရွင္ဓမၼ၀ိလာသ)


ထူးျခားခ်င္ရင္

နာစိႏၲယေႏၲာ ပုရိေသာ၊ ၀ိေသသမဓိဂစၧတိ။
၀ိေသသ ပဋိလာဘာယ၊ စိႏၲယ တြံ ပရမၸရာ။

ႀကံစည္ေတြးေတာမႈ မရွိတဲ့သူ၊
ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဦးတည္ခ်က္ မရွိတဲ့သူဟာ
ထူးထူးျခားျခား ေအာင္ျမင္မႈမရႏိုင္ဘူး။

ထူးထူးျခားျခား ေအာင္ျမင္မႈ ရခ်င္ရင္
အခါခါ အထပ္ထပ္ ႀကံစည္ရမယ္
ရည္ရြယ္ခ်က္ ဦးတည္ခ်က္ ထားရမယ္။

ပါရမီဆယ္ပါး ဘုရားေဟာ မေဟာ

“သမၼာသေမၺာဓိဆုပန္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ဗုဒၶျဖစ္ရန္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ပါရမီဆည္းပူးရ၏။ ပါရမီဟူေသာ ပုဒ္ကို နိကာယ္ေလးက်မ္း၌ အလ်ဥ္းမေတြ႔ရေခ်။ ဗုဒၶတရားမ်ားကို ဂဏန္း အေရအတြက္ႏွင့္ ခြဲျခား၍ စံုလင္စြာျပေသာ ဒီဃနိကာယ္ ဒသုတၱရသုတ္ႏွင့္ သဂႌတိသုတ္မ်ား၌ပင္ လံုး၀ ျပမထားေခ်။ ဇာတကဂါထာ၌လည္း မေတြ႔ရဘဲ ပိဋကတ္ထဲ၌ အလြန္ေနာက္က်မွ ၀င္လာေသာ ဇာတကအ႒ကထာ ဗုဒၶ၀ံသႏွင့္ စရိယာပိဋကတ္က်မ္းမ်ား၌သာ ေတြ႔ရ၏။


သို႔ျဖစ္၍ ပါရမီတရားသည္ ဗုဒၶေဟာေသာတရား မဟုတ္ဘဲ ဗုဒၶကို အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ခဲြျခားရန္ ေနာက္မွ ပိဋကတ္ထဲသို႔ ၀င္လာေသာ တရားျဖစ္တန္ရာ၏။
ေရွးသကၠဋပိဋကတ္၌ ဒါန၊ သီလ၊ ခႏၲီ၊ ၀ီရိယ၊ ပညာ၊ စ်ာန-ဟူ၍ ပါရမီအျပား ၆ ပါးလာ၏။ ေထရ၀ါဒီတို႔ကမူ စ်ာနပါရမီကို ျဖဳတ္၍ နိကၡမ၊ သစၥာ၊ အဓိ႒ာန၊ ေမတၱာႏွင့္ ဥေပကၡာကို ျဖည့္စြက္ကာ ပါရမီ ၁၀-ပါး ျပဳလုပ္ထားေလ၏။”
 
အထက္ပါေကာက္ႏႈတ္ခ်က္သည္ ဦးေအးေမာင္ (စာေပဗိမာန္) ၏ “ဗုဒၶႏွင့္ ဗုဒၶ၀ါဒ” က်မ္းစာအုပ္မွ ျဖစ္၏။ ပါရမီ-ဟူေသာ ေ၀ါဟာရႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေနၾကၿပီးျဖစ္ကုန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္တို႔အဖို႔ကား အထက္ပါမွတ္ခ်က္သည္ အံ့ၾသစရာ ထိတ္လန္႔စရာႀကီးျဖစ္၏။
 
“ဗုဒၶႏွင့္ ဗုဒၶ၀ါဒ” က်မ္းျပဳဆရာက ပါရမီ-ဟူေသာပုဒ္ ပါရွိေသာ ပါဠိေတာ္စာရင္းကို စရိယာပိဋကႏွင့္ ဗုဒၶ၀ံသ-ဟု ႏွစ္က်မ္းသာ ထုတ္ျပ၏။ ထိုက်မ္းမ်ားသည္ ပိဋကတ္ထဲ ေနာက္က်မွ ေရာက္လာေသာ က်မ္းမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပါရမီတရားသည္ မူလက ဗုဒၶေဟာၾကားေသာ တရား မျဖစ္ႏိုင္ဘဲ ေနာက္က်မွ ဗုဒၶကို က်န္အရိယာပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ခြဲျခားရန္ ပိဋကတ္ထဲသို႔ ၀င္လာေသာ တရားမ်ားျဖစ္ရမည္-ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ထား၏။
 

Friday, June 8, 2012

အ႒ကထာအေၾကာင္းသိေကာင္းစရာမ်ား


                အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္၍ ဘာသာေရးအေၾကာင္းေျပာၾကရာတြင္ " အ႒ကထာ "

က ဒီလိုဖြင့္ျပတယ္ ၊ " အ႒ကထာ " က ဒီလိုဆိုတယ္ စသည္အားျဖင့္ ရွင္းျပ ေျပာဆိုမိတဲ့အခါမွာ လူငယ္

အမ်ားစုမွာ " အ႒ကထာ " ဆိုတာ ဘာကိုေျပာမွန္း သိနားလည္ၾကျခင္း မရွိၾကသည္ကို ေတြ႔ရွိရပါသည္ ။

ထို႔ေၾကာင့္ " အ႒ကထာ " ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္းဟု သိခ်င္သူမ်ားအတြက္ဤေနရာမွ ေဖာ္ျပလိုက္ရပါ
သည္ ။

             ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ပါဠိေတာ္တြင္ အရိပ္အျမြက္မွ် ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ အနက္

အဓိပၸာယ္ အသိခက္ ကြယ္၀ွက္ တိမ္ျမဳပ္ေနသည္ကို သိလြယ္ျမင္လြယ္ရန္ အနက္အဓိပၸာယ္ေပၚလြင္ေအာင္

ေဖာ္ျပေသာ စကားကို " အ႒ကထာ " ဟု ေခၚသည္ ။

        ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္တြင္ " ယံ ရူပံ နိႆယ မေနာဓာတု စ မေနာ၀ိညာဏဓာတု စ ၀တၱႏၱိ " တြင္ " ယံ ရူပံ "

ဟု သာမန္မွ်သာ ေဖာ္ျပထားသည္ကို အ႒ကထာဆရာက " အၾကင္ ဟဒယ ၀တၳဳရုပ္ " ဟု ဖြင့္ျပသည္ ။

             ပါဠိေတာ္လာ ေလာက၀ိဒူဂုဏ္ေတာ္တြင္ ပါ၀င္ေသာ ေလာကကို အ႒ကထာဆရာက သတၱေလာက

ၾသကာသေလာက ၊ သခၤါရေလာက ဟူ၍ သံုးမ်ဳိးစလံုးကို ယူရမည္ဟု ဖြင့္ျပသည္ ။ ဤသို႔ ေလာကသံုးပါးကို

ယူရမည္ဟု ဖြင့္ျပေသာ အ႒ကထာဆရာသည္ သတၱေလာကျဖစ္ေသာ သက္ရွိသတၱ၀ါတို႔၏ ေနထိုင္ရာ

ၾသကာသေလာကဆိုင္ရာ ကမၻာၾကီးႏွင့္တကြ ၄င္းကမၻာၾကီး ျဖစ္ပံု ၊ ပ်က္ပံု ၊ တည္ပံု ၊ ရာသီဥတု ၊ ေန , လ ၊

နကၡတ္ ဆိုင္ရာမ်ားကိုလည္း ဆက္လက္ ဖြင့္ျပရျပန္သည္ ။

               ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼပဒ ကို ပါဠိေတာ္ ဟုေခၚသည္ ။

ဂါထာသက္သက္ျဖင့္ ေဟာၾကားထားေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ။ ယင္း ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ ဂါထာတစ္ပုဒ္ကို ယူ

ျပီး အ႒ကထာဆရာက " ေဇာတိကမေထရ္ " စသျဖင့္ ၀တၳဳမ်ားကို ေရးသားေတာ္ မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ။

ဤသို႔ ေရးသားရာတြင္ " ေဇာတိကမေထရ္ " ၏ ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္းအရာ အတၳဳပတၱိကိုေရာ ၊အတိတ္

အေၾကာင္းအရာ အတၳဳပတၱိ ကိုပါ ေဖာ္ျပ ေရးသားခဲ့ရသည္ ။

                    အ႒ကထာ ကား အိႏၵိယတြင္ သဂၤါယနာသံုးတန္တင္ခဲ့ေသာ အ႒ကထာ သာသနာသကၠရာဇ္

( ၂၃၅ )  တတိယသဂၤါယနာတင္ျပီးေနာက္ ကိုးတိုင္း ၊ ကိုးဌာနသို႔ သာသနာျပဳရဟန္းေတာ္မ်ားကို ေစလႊတ္

၍ သီဟိုဠ္သို႔ သာသနာေရာက္ရွိျပီးေနာက္ပိုင္း တြင္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ သီဟိုဠ္အ႒ကထာ ႏွင့္ သာသနာ

သကၠရာဇ္ ( ၉၀၀ ) ႏွင့္ ( ၁၀၀၀ ) အတြင္း ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ စေသာ မေထရ္ျမတ္တို႔ ျပဳစုခဲ့ေသာ

အ႒ကထာသစ္မ်ား ဟူ၍ ရွိသည္ ။

                တတိယသဂၤါယနာ တင္ခ်ိန္တြင္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာကို အျမစ္ပါလွန္ရန္ ပူးသတ္ေနၾကေသာ

အယူ၀ါဒအမ်ားအျပား ေပၚေနျပီျဖစ္သည္ ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေထရ၀ါဒသာသနာ အိႏၵိယမွ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရ

သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္ ။ အထူးသျဖင့္ ျဗဟၼဏ ႏွင့္ မဟာယာန တို႔၏ သကၠတစာေပသာ ေနာက္ပိုင္းတြင္

ျပန္႔ပြားထြန္းကားလ်က္ ရွိၾကသည္ ။ ျဗဟၼဏ ႏွင့္ မဟာယာန တို႔၏ သကၠတစာေပလာ အဆိုမ်ားမွာ အမႊမ္း

တင္မႈ လြန္ကဲေသာ အေၾကာင္းအရာ အမ်ားအျပားပါ၀င္ေသာ စာေပ ျဖစ္သည္ ။ သီဟိုဠ္ကၽြန္းသို႔ သာသနာ

ေရာက္ျပီးေနာက္ ေထရ၀ါဒ ႏွင့္အျပိဳင္ မဟာယာနဂိုဏ္းမ်ားလည္း အစုအဖြဲ႕ၾကီးမားစြာ ရွိခဲ့သည္ကို

အားလံုး အသိပင္ ျဖစ္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သီဟိုဠ္ကၽြန္းျဖစ္ အ႒ကထာမ်ားတြင္ ယင္း မဟာယာန တို႔၏ လြန္

ကဲေသာ အဆိုအမိန္႔မ်ား အရိပ္အေငြ႕ကင္းနိုင္မည္ မဟုတ္ဟု ယူဆနိုင္သည္ ။

                သာသနာသကၠရာဇ္ ၉၀၀ - ၁၀၀၀ အၾကား ေအဒီ - ၅ - ရာစုအတြင္း သီဟိုဠ္ကၽြန္းသို႔ ေရာက္ရွိလာ

ေသာ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ ၊ ရွင္ဗုဒၶတၳ စေသာ အ႒ကထာသစ္က်မ္းျပဳ အရွင္ျမတ္မ်ားသည္ သီဟိုဠ္တြင္

ရွိရင္း အ႒ကထာမ်ားကိုပင္ အေျခခံ၍ အ႒ကထာသစ္မ်ားကို ျပဳစုေတာ္မူခဲ့ရသျဖင့္ ယင္းအ႒ကထာသစ္

မ်ားတြင္ ယင္းမဟာယာန တို႔၏ လြန္ကဲေသာ အမႊမ္းတင္ အဆိုအမိန္႔ အရိပ္အေငြ႕မ်ားလည္း ပါ၀င္လာရ

ျခင္း ျဖစ္သည္ ဟု ယူဆနိုင္ျပန္သည္ ။ ယေန႔ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အသံုးျပဳ ကိုးကား ေန

ၾကေသာ အ႒ကထာမ်ားမွာ အ႒ကထာသစ္မ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္ ။ ဋီကာ မ်ားကား အလြန္ေနာက္က်မွ

ေပၚလာေသာ က်မ္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ ။

အ႒ကထာသစ္မ်ား

သီဟိုဠ္ကၽြန္းတြင္  --
၁ ။ မဟာ၀ိဟာရ၀ါသီ        ( ေထရ၀ါဒ )
၂ ။ အဘယဂီရိ၀ါသီ           ( မဟာယာန )
၃ ။ ေဇတ၀န၀ါသီ               ( ဟီနယာန )      ဟူ၍ ဂိုဏ္းၾကီးသံုးဂိုဏ္း ကြဲျပားတည္ရွိေနခ်ိန္တြင္ သာသနာႏွစ္
၉၇၆ ၊ ေအဒီ - ၄၄၂ တြင္ သီဟိုဠ္သို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ တရုတ္ရဟန္းေတာ္အရွင္ဖာဟိယန္ သည္
အဘယဂီရိ၀ါသီဂိုဏ္းသို႔ၾကြ၍ မဟာယာန စာေပမ်ားကို ကူးယူျပီး တရုတ္ျပည္သို႔ သယ္ေဆာင္သြားသကဲ့သို႔
သာသနာသကၠရာဇ္ - ၉၆၅ - ေအဒီ - ၄၂၁ တရုတ္ရဟန္းေတာ္ဖာဟိယန္ ထက္ ( ၁၁ ) ႏွစ္ ေစာ၍ သီဟိုဠ္သို႔
ေရာက္ရွိေတာ္မူလာေသာ အရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ မေထရ္ျမတ္္သည္ မဟာ၀ိဟာရ၀ါသီဂိုဏ္းသို႔ ၾကြ၍
ေထရ၀ါဒဗုဒၶစာေပမ်ားကို ကူးယူျပီး ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ သယ္ေဆာင္ေတာ္မူခဲ့သည္ ။
              ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသမေထရ္ျမတ္သည္ သီဟိုဠ္သို႔ ေရာက္ရွိေတာ္မူျပီးေနာက္ ေရွးဦးစြာ သီဟိုဠ္
ဘာသာကို သင္ယူေတာ္မူခဲ့သည္ ။ ၄င္းေနာက္ သီဟိုဠ္ဘာသာျဖင့္ ရွိေနေသာ ပိဋကစာေပမ်ားကို မာဂဓ
ဘာသာျဖင့္ ျပန္ဆို ကူးေရးေတာ္မူသည္ ။ သီဟိုဠ္သို႔ သာသနာျပဳ ရွင္မဟိႏၵမေထရ္ျမတ္တို႔ သယ္ေဆာင္၍
သင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ့ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား ၊  စတုတၳသဂၤါယနာတင္ခဲ့ေသာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ား သည္ မာဂဓ
ဘာသာျဖင့္ မွတ္တမ္းျပဳစုတည္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း ဓမၼကထိကရဟန္းတစ္ပါးက သီဟိုဠ္ဘာသာသို႔
ေျပာင္းလဲျပန္ဆိုခဲ့သျဖင့္ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသသီဟိုဠ္ေရာက္ခ်ိန္တြင္ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားမွာ သီဟိုဠ္ဘာသာ
ျဖင့္ ရွိေနခဲ့သည္ ။
               ထို႔ေၾကာင့္ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ သည္ ေရွးဦးစြာ သီဟိုဠ္ဘာသာကို သင္ယူျပီး ပါဠိေတာ္နည္းျဖင့္
ျပန္လည္ကူးေရးေတာ္မူခဲ့သည္ ။ ပါဠိေတာ္နည္း ဟူသည္ မာဂဓဘာသာ ျဖစ္ေၾကာင္း သာရတၳက်မ္းတြင္
ေဖာ္ျပထားသည္ ။ သီဟိုဠ္အ႒ကထာၾကီးမ်ားကို အေျခခံ၍ အ႒ကထာသစ္မ်ားကိုလည္း ေရးသားေတာ္မူ
ခဲ့သည္ ။
ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ ေရးသားေတာ္မူေသာ အ႒ကထာသစ္မ်ားတြင္ သီဟိုဠ္အ႒ကထာပါ အဆို
အမိန္႔မ်ား အက်ဳံး၀င္ျပီးျဖစ္၍ သီဟိုဠ္အ႒ကထာမ်ားကို ျပန္လည္ၾကည့္ရႈရန္ မလိုေတာ့သျဖင့္
ရွင္မဟာဗုဒၶ
ေဃာသ ၏ အ႒ကထာသစ္မ်ားျဖင့္ ပါဠိေတာ္အဖြင့္မ်ား ျပီးျပည့္စံုျပီး ျဖစ္သည္ ။
             
ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ အ႒ကထာသစ္မ်ားမွာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္း ျဖစ္သည္ ။ -
၀ိသုဒၶိမဂၢအ႒ကထာ                     =  နိကာယ္ေလးရပ္ သုတၱႏၱပိဋက အဖြင့္

သမႏၱပါသာဒိကာ အ႒ကထာ      = ၀ိနည္း ငါးက်မ္းအဖြင့္

သုမဂၤလ၀ိလာသိနီ အ႒ကထာ     = ဒီဃနိကာယ္ ပါဠိေတာ္ သံုးက်မ္းအဖြင့္
ပပဥၥသူဒနီ အ႒ကထာ                  = မဇၥ်ိမနိကာယ္ ပါဠိေတာ္ သံုးက်မ္းအဖြင့္ သာရတၳပကာသနီ အ႒ကထာ      = သံယုတၱနိကာယ္ ပါဠိေတာ္ ငါးက်မ္းအဖြင့္ မေနာရထပူရဏီ အ႒ကထာ        = အဂၤုတၱရနိကာယ္ ပါဠိေတာ္ ( ၁၁ ) က်မ္း အဖြင့္ အဌသာလိနီ အ႒ကထာ                = အဘိဓမၼာ ဓမၼသဂၤဏီ ပါဠိေတာ္ အဖြင့္ သေမၼာဟ၀ိေနာဒနီ အ႒ကထာ     = အဘိဓမၼာ၀ိဘင္း ပါဠိေတာ္ အဖြင့္ ပဥၥပကာရဏ အ႒ကထာ            = က်န္အဘိဓမၼာ ငါးက်မ္း အဖြင့္ ၁၀ ကခၤါ၀ိတရဏီ အ႒ကထာ            = ၀ိနယ ပိဋက ေဒြမာတိကာ အဖြင့္ ၁၁ ဓမၼပဒ အ႒ကထာ                        = ခုဒၵကနိကာယ္ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ အဖြင့္ ၁၂ ပရမတၳေဇာတိကာ အ႒ကထာ   = ခုဒၵကပါဌ ႏွင့္ သုတၱနိပါတ္ ပါဠိေတာ္ အဖြင့္
၁၃
ဇာတက အ႒ကထာ                     = ငါးရာငါးဆယ္ ဇာတ္နိပါတ္ အဖြင့္


               က်မ္းအေရအတြက္အားျဖင့္ ( ၆၇ ) က်မ္းရွိျပီး ဆ႒သဂၤါယနာတင္မူ စာအုပ္အေရအတြက္အား
ျဖင့္ ( ၃၇ ) အုပ္ ရွိၾကသည္ ။ အျခားအဆိုတစ္ရပ္မွာ ပိဋကတ္သမိုင္းလာ အ႒ကထာ ( ၈၅ ) က်မ္း ရွိသည့္
အနက္ --
               ဒီဃနိကာယ္ အ႒ကထာ ( ၃ ) ၊ မဇၥ်ိမနိကာယ္ အ႒ကထာ ( ၃ ) ၊ သံယုတၱနိကာယ္ အ႒ကထာ ( ၅ ) ၊
အဂၤုတၱရနိကာယ္ အ႒ကထာ ( ၁၁ ) ၊ ခုဒၵကနိကာယ္ အပါအ၀င္ ဇာတ္ အ႒ကထာ ( ၃၁ ) ၊ အဘိဓမၼ အ႒က-
ထာ ( ၇ ) ၊ ၀ိနည္း အ႒ကထာ ( ၅ ) က်မ္းႏွင့္ ခုဒၵကပါ႒ ၊ ဓမၼပဒ ၊ သုတၱနိပါတ္ ၊ ကခၤါ၀ိတရဏီ ၊ ၀ိသုဒၶီမဂ္
အ႒ကထာ ဟူ၍ အ႒ကထာက်မ္းေပါင္း ( ၇၁ ) က်မ္းကို ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ စီရင္ေတာ္မူခဲ့သည္ဟုဆို
သည္ ။
             ထိုအခ်ိန္က အ႒ကထာက်မ္းသစ္မ်ားကို စီရင္ေတာ္မူေသာ အရွင္ျမတ္မ်ားမွာ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ
တစ္ပါးတည္း မဟုတ္ေခ် ။ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသႏွင့္ေခတ္ျပိဳင္ ရွင္ဗုဒၶတၳမေထရ္ျမတ္လည္း အ႒ကထာက်မ္း
သစ္ အနည္းအက်ဥ္းကို စီရင္ေတာ္မူခဲ့ပါေသးသည္ ။ ရွင္ဗုဒၶတၳ စီရင္ေတာ္မူခဲ့ေသာ အ႒ကထာက်မ္းမ်ား
မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္ ။ --
မဓုရတၳ၀ိလာသိနီ အ႒ကထာ            = ဗုဒၶ၀င္ ပါဠိေတာ္ အဖြင့္ ၀ိနယ၀ိနိစၦယ အ႒ကထာ                   = ၀ိနည္းဆိုင္ရာ အဆံုးအျဖတ္ အဖြင့္ ဥတၱရ၀ိနိစၦယ အ႒ကထာ                  = ၀ိနည္းဆိုင္ရာ အဆံုးအျဖတ္ အဖြင့္ အဘိဓမၼာ၀တာရ အ႒ကထာ             = အဘိဓမၼာ ခုႏွစ္က်မ္း အက်ဥ္း
ရူပါရူပ၀ိဘာဂ အ႒ကထာ                 = ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးကို ေ၀ဖန္ျပေသာက်မ္း

              က်မ္းအားျဖင့္ ( ၁ ) က်မ္း ၊ အုပ္ေရ ( ၁ ) အုပ္ ျဖစ္သည္ ။ အျခားအဆိုတစ္ရပ္ကမူ ဤအရွင္သည္

ခုဒၵကနိကာယ္ အပါအ၀င္ ဗုဒၶ၀င္အ႒ကထာ ႏွင့္ သာရတၳသဂၤဟအ႒ကထာ တို႔ကို စီရင္ေတာ္မူခဲ့သည္ဟု

ဆိုသည္ ။

               အ႒ကထာသစ္က်မ္းျပဳ ေခတ္ျပိဳင္ေသာ အရွင္ႏွစ္ပါး အျပင္ ၄င္း အရွင္မ်ားေနာက္မွ ေပၚေပါက္

လာေသာအ႒ကထာသစ္က်မ္းျပဳအရွင္မွာ ရွင္ဓမၼပါလမေထရ္ျမတ္ ျဖစ္သည္ ။ ဤအရွင္ျပဳစုေတာ္မူခဲ့ေသာ

အ႒ကထာသစ္မွာ --

၁ ။ ဥဒါန
၂ ။ ကၠတိ၀ုတၱံက
၃ ။ ၀ိမာန၀တၳဳ
၄ ။ ေပတ၀တၳဳ
၅ ။ ေထရဂါထာ
၆ ။ ေထရီဂါထာ
၇ ။ စရိယာပိဋက
၈ ။ ေနတၱိပါဠိေတာ္      အဖြင့္ အ႒ကထာမ်ား ျဖစ္သည္ ။

            ၄င္းအားလံုးကို " ပရမတၳဒီပနီ " ဟုေခၚသည္ ။ က်မ္းအားျဖင့္ ( ၈ ) က်မ္း ၊ ဆ႒မူစာအုပ္ေရး ( ရ )

အုပ္ ရွိသည္ ။

            အျခားအရွင္ျမတ္မ်ား ျပဳစုေတာ္မူခဲ့ေသာ အျခား အ႒ကထာသစ္မ်ားလည္း ရွိေသးသည္ ။ ၄င္းတို႔

မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္ ။


သဒၶမၼပကာသနီ အ႒ကထာ  = ပဋိသမၻိဒါမဂ္ပါဠိေတာ္ အဖြင့္ ။ အရွင္မဟာနာမ ေခၚ အရွင္မဟာဘိဓာန

                                                   စီရင္ေတာ္မူသည္ ။ က်မ္း ( ၁ ) ၊ အုပ္ေရ ( ၂ ) အုပ္ ျဖစ္သည္ ။
သဒၶမၼပေဇၨာတ အ႒ကထာ      = စူဠနိေဒၵသ မဟာနိေဒၵသ ပါဠိေတာ္ အဖြင့္ ။ အရွင္ဥပေသန ျပဳစု စီရင္

                                                     ေတာ္မူသည္ ။ က်မ္း ( ၂ ) ၊ အုပ္ေရ ( ၁ ) မျပည့္ ။
၀ိသုဒၵဇန၀ိလာသိနီ အ႒ကထာ  = အပါဒါန္ ပါဠိေတာ္ အဖြင့္ ။ က်မ္းျပဳအရွင္ မထင္ရွား ၊ အခ်ဳိ႕က
                                                        အဘိဓမၼာ မူလဋီကာ က်မ္းျပဳ အရွင္အာနႏၵာမေထရ္ ၏ တပည့္ ျပဳစု
                                                        စီရင္ေတာ္မူသည္ဟု ဆိုသည္ ။ က်မ္း ( ၁ ) ၊ အုပ္ေရ ( ၂ ) အုပ္ ျဖစ္
                                                        သည္ ။
              စုစုေပါင္း အ႒ကထာက်မ္း အေရအတြက္ ( ၈၀ ) ျဖစ္ျပီး ဆ႒မူ အုပ္ေရ ( ၅၁ ) အုပ္ ရွိသည္ ။
သာသနာႏွစ္ ၁၅ - ရာစုတြင္ သီဟိုဠ္တုမူလေသာမေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးေသာ အရွင္အႏုရုဒၶါမေထရ္
ျမတ္က အဘိဓမၼာ ခုႏွစ္က်မ္း အက်ဥ္း ေရးသားေတာ္မူခဲ့ေသာ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟ ( သျဂၤဳ ိဟ္ ) က်မ္းကို
လည္း အ႒ကထာက်မ္း အျဖစ္ ေရတြက္ထားသည္ ။ ေသးငယ္ေသာ က်မ္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ " လက္သန္း
အ႒ကထာ " ဟုလည္း ေခၚေ၀ၚလ်က္ရွိၾကသည္ ။
                 အ႒ကထာ ဆိုသည္ အဘယ္နည္းဟု ေဖာ္ျပရွင္းလင္းျပီးတဲ့အခါ " ဋီကာ " က်မ္းမ်ားကိုလည္း
ခ်န္ထားခဲ့၍ မရပါ ။ သို႔ျဖစ္၍ " ဋီကာ " ဟူသည္ အဘယ္နည္းဟု ဆိုေသာ္ --
              အ႒ကထာတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အနက္အဓိပၸာယ္ခက္ဆစ္မ်ားကို ထပ္ဆင့္၍ ဖြင့္ျပေသာက်မ္းကို
" ဋီကာ " ဟုေခၚသည္ ။ မူလဋီကာ ဖြင့္ျပ ရွင္းလင္းထုတ္ေဖာ္မႈ မျပည့္စံုေသးသျဖင့္ ထပ္မံ ဖြင့္ျပေသာက်မ္း
ကို " အနုဋီကာ " ဟုေခၚသည္ ။ အခ်ဳိ႕ကို " မဓုဋီကာ " ဟု ေခၚသည္ ။ အခ်ဳိ႕ကို ဂဏၭိ ၊ အခ်ဳိ႕ကို ေယာဇနာ
ဟု ေခၚသည္ ။ ဤဋီကာက်မ္းမ်ားကား အ႒ကထာ ေနာက္ အခ်ိန္ကာလ မ်ားစြာၾကာမွ ေပၚေပါက္လာျခင္း
ျဖစ္္သည္ ။ ျမန္မာျပည္ထြက္ ဋီကာက်မ္းမ်ားလည္း ရွိသည္ ။


က်မ္းကိုး  ---
မာမက ( သုေတသီ ) ျမင္းမိုရ္ေတာင္ ဆိုသည္မွာ 


မွတ္ခ်က္။   ။ ဤပို႔စ္ကို facebook. မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Wednesday, June 6, 2012

ကံဟူသည္



ကံဟူသည္မွာ ....


ကံဆိုသည္မွာ ပါဠိဘာသာ ကမၼမွ ဆင္းသက္လာေသာ ျမန္မာေ၀ါဟာရျဖစ္သည္။ ျပဳလုပ္ျခင္း-ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ ထိုျပဳလုပ္ျခင္းဟူေသာ ကံသည္
(က) ကာယကံ-ကိုယ္ျဖင့္ျပဳလုပ္ျခင္း။
(ခ) ၀စီကံ-ႏႈတ္ျဖင့္ေျပာဆိုျခင္း။
(ဂ) မေနာကံ-စိတ္ျဖင့္ၾကံစည္ျခင္း-ဟူ၍ သံုးမ်ိဳးရွိသည္။
ထိုသံုးမ်ိဳးသည္ ေစတနာအရင္းခံ၍ ျဖစ္ေပၚလာရေသာေၾကာင့္ ေစတနာကို ကံ-ဟု ေခၚသည္။

ေလာက၌ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါဟူသမွ်တို႔ကို အယုတ္, အလတ္, အျမတ္ စသည္ ထူးျခားကြဲျပားေအာင္ ကံကပင္ စီမံဖန္တီးေပးသည္။ ကံ၏အက်ိဳးတရားေၾကာင့္ပင္ တဦးႏွင့္တဦး မတူကြဲျပား ျခားနားၾကသည္။ အခ်ိဳ႔က အျမင့္သို႔ ေရာက္သည္။ အခ်ို႔႕ အနိမ့္သို႔ေရာက္သည္။
အခ်ိဳ႔က ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာသည္။ အခ်ိဳ႔က ဆင္းရဲခ်ိဳ႔တဲ့သည္။
အခ်ိုဳ႔က အသက္ရွည္သည္။ အခ်ိုဳ႔က အသက္တိုသည္။
အခ်ိဳ႔က လွပတင့္တယ္သည္။ အခ်ိဳ႔က လွပတင့္တယ္ျခင္းမရွိ။
အခ်ိဳ႔က ပညာဉာဏ္ႀကီးသည္။ အခ်ိဳ႔က ပညာဉာဏ္ နည္းသည္။
ဤသို႔လွ်င္ တဦးႏွင့္တဦး မတူကြဲျပား ျခားနားသည္မွာ ကံ၏အက်ိဳးေပးအရ ျဖစ္သည္။

ကံႏွင့္ပတ္သက္၍ ဗုဒၶဘုရားရွင္က ေကာင္းမႈလုပ္သူ ေကာင္းက်ိဳးရ၏။ မေကာင္းမႈလုပ္သူ မေကာင္းက်ိဳးရ၏။ အၾကင္မ်ိဳးေစ့ကို စိုက္ပ်ိဳး၏။ ထိုအသီးကို သံုးေဆာင္ရ၏-ဟူ၍ ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ေပသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ အကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေကာင္းေသာအက်ိဳးေက်းဇူးကို ခံစားရရွိႏိုင္ရန္ ေကာင္းေသာအမႈကို ျပဳၾကရေပမည္။ မေကာင္းေသာအက်ိဳးမွ လြဲဖယ္ေစရန္ မေကာင္းေသာအမႈကို ေရွာင္ရွားၾကရေပမည္။

ကံတြင္ အတိတ္ကံ၊ ပစၥဳပၸန္ကံဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။ ထိုကံႏွစ္မ်ိဳးလံုးပင္ အေရးႀကီးသည္။ သာသနာတြင္ ေနလိုလလို ထင္ရွားေသာ ဆရာေတာ္မေထရ္ႀကီးမ်ားတြင္ တပါးအပါအ၀င္ျဖစ္သည့္ စစ္ကိုင္းေတာင္ အေနာက္ပရကၠမဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက-
ကံကလဲ အတိတ္ကံ၊ ပစၥဳပၸန္ကံ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္ကြဲ႔။ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုး အေရးႀကီးေသာ္လည္း ပစၥဳပၸန္ကံကိုက ပိုအေရးႀကီးတယ္ကြဲ႔။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အတိတ္ကံက အတိတ္ဘ၀က ျပဳလုပ္ျပီးသားမို႔ အက်ိဳးေပးခ်င္ေနတာ။ အက်ိဳးေပးဖို႔ အခြင့္အခါကို ေစာင့္ေနတာ။ ပစၥဳပၸန္ကံကို ျပဳလုပ္ဖို႔လိုတယ္။ ပစၥဳပၸန္ကံကို ေကာင္းမြန္စြာ ျပဳလုပ္လိုက္လွ်င္ အတိတ္ကံက အက်ိဳးေပးလိုက္မွာပဲ။ အတိတ္ကံကေတာ့ လူတိုင္းမွာ ရွိၾကျပီးသား။ ပစၥဳပၸန္ကံက နည္းေနၾကလို႔သာ အက်ိဳးမေပးၾကေသးတာ။
ေလာကီေလာကုတ္ ႏွစ္ပါးမွာ မႀကီးပြားသူ၊ အက်ိဳးမေပးသူ မွန္သမွ် ပစၥဳပၸန္ကံ နည္းၾကလို႔သာ မွတ္ေပေတာ့။

ဥပမာ-ႏြားျခံႀကီးတခု ဆိုပါေတာ့။ အတိတ္ကံက ႏြားျခံႀကီးအတြင္းရွိတဲ့ ႏြားေတြနဲ႔ တူတယ္ကြဲ႔။ ပစၥဳပၸန္ကံကေတာ့ ျခံတံခါးနဲ႔ တူတယ္ကြဲ႔။ ျခံအတြင္းက ႏြားေတြဟာ ျခံတံခါးပိတ္ထားလို႔သာကြဲ႔။ ျခံတံခါး ဖြင့္လွ်င္ဖြင့္ခ်င္း ထြက္ဖို႔ အဆင္သင့္ပဲကြဲ႔။ အဲဒါေၾကာင့္ ေလာကုတ္ ေလာကီ ႏွစ္လီလံုး အက်ိဳးေပးခ်င္သူ ႀကီးပြားခ်င္သူ မွန္သမွ် ပစၥပၸန္တံခါးကို ပိတ္မထားနဲ႔ကြဲ႔။ ပစၥဳပၸန္တံခါးဖြင့္ရန္ လံ႔ုလ၀ီရိယ ထက္သန္စြာ ႀကိဳးစားရမယ္ကြဲ႔-ဟူ၍ ၾသ၀ါဒေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ မွတ္သားလိုက္နာဖြယ္ ျဖစ္ေပသည္။

အရွင္ဝိစကၡဏ(ဇယရံသီ)
မိမိဘေလာ့ကို submit မွန္မွန္ လုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ မိမိဘေလာ့ ျမန္ဆန္မည္ရွင္းလင္းမည္ ေမာက္တင္ျပီး က်လာတဲ့ေဘာက္ထဲမွာ မိမိဘေလာ့လိပ္စာ ထည့္ကာ Submit ကလစ္လိုက္ပါ ဒါဆို ေနာက္ဇယားတစ္ခုမွ သင့္အီးေမးကို ထည့္ျပီး Submit လုပ္လိုက္ပါ