ကိုယ့္အသြင္ကိုယ္ခ်စ္ၾကစမ္းပါ (အပိုင္း ၂)

အထက္တန္းက်တဲ့ ျပည့္စုံျခင္း

                လိဂၤ(အသြင္)လို႔ ဆိုရေပမဲ့ အဲဒီအသြင္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာတဲ့ အက်င့္ (သိကၡာသုံးပါး)လည္း ဒီအသြင္ထဲမွာပဲ လွ်ဳိး၀င္ကိန္းေအာင္းေနပါတယ္၊ ဘုရားေပးတဲ့ ယေန႔ေခတ္ ဒီအသြင္နဲ႔ သကၤန္းေခါင္းၿမီးျခံဳကာ ေျခကန္ အိပ္ေန သည္ပဲ ထားဦး၊ ထိုရဟန္းကို “သိကၡာသမာပေႏၷာ”လို႔ ေကာင္းေကာင္း ဆိုႏိုင္ ပါတယ္။

                အျမတ္ဆုံး ေလာကုတၱရာဂုဏ္သတၱိကို လက္ခံၿပီး အသက္ရွင္တည္ေန ႏိုင္တာလည္း ရွင္ရဟန္းတို႔ရဲ႕ ပီျပင္တဲ့ ဒီအသြင္ပါပဲ။ ျမတ္ႏိုးလို႔ ၀တ္ေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ မျမတ္ႏိုးဘဲ ၀တ္ေနရသည္ပဲ ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔အသြင္ဟာ တကယ္ေတာ့ အျမတ္ဆုံးဓမၼကို လက္ခံႏိုင္တဲ့ အသြင္ပါ။ လူ႕အသြင္နဲ႔ အရဟတၱဖိုလ္ဓမၼကို လက္ခံၿပီး တည္တံ့ မေနႏိုင္ပါဘူး၊ အရဟတၱဖိုလ္ ေရာက္ခဲ့ရင္လည္း မၾကာခင္ပဲ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရပါတယ္။ ဒီေတာ့ အရွင္ဘုရားတုိ႔ တပည့္ေတာ္တို႔ ရေနတဲ့ ဒီအသြင္ ဟာ ဘယ္အသြင္နဲ႔မွ မတူတဲ့ တကယ့္ကို အထက္တန္းက်တဲ့ အသြင္ဆိုတာ ေက်နပ္နားလည္ႏိုင္ဖို႔ပါ။                ဒါ့ေၾကာင့္ “ဥပရိဘူတာ ေသ႒ဘူတာ အဂၢဘူတာ သမၸဒါ ဥပသမၸဒါ-ျမင့္ျမတ္ အထက္တန္းက်ေသာ ျပည့္စုံျခင္း”လို႔ ရဟန္းအျဖစ္ ကို ဆိုရတာပါ၊ ရွင္အျဖစ္လည္း ပါ၀င္ႏိုင္ပါတယ္။

အရိယာတို႔ အသြင္

                ေနာက္တစ္ခုက အရိယာ(၄)မ်ဳိး စာေပ(ဇာ, ႒-၂၊ ၃၈)မွာေဖာ္ျပ ပါတယ္။ စတၱာေရာ အရိယာ အာစာရအရိေယာ လိဂၤအရိေယာ ဒႆန အရိေယာ ပဋိေ၀ဓအရိေယာတိ။ အရွင္ဘုရားတို႔ တပည့္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပီျပင္တဲ့ ရွင္ရဟန္းအသြင္ဆိုတာ အရဟတၱဖိုလ္ဂုဏ္သတၱိကို လက္ခံႏိုင္တဲ့ လိဂၤအရိယာ အသြင္ပါ။ ဘုရားေပးတဲ့ ဒီအသြင္ကို ပီပီျပင္ျပင္ ထိန္းသိမ္းထားရင္ကိုပဲ လိဂၤ အရိယာေတာ့ ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ မိမိတို႔ ပါရမီအေလ်ာက္ ပဋိေ၀ဓအရိယာအဆင့္ကို မလွမ္းႏိုင္ေသးသည္ပဲထားဦး လိဂၤအရိယာအဆင့္ကိုေတာ့ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။

တာ၀န္တစ္မ်ဳိး ေက်ပြန္ပါတယ္

                အဲဒီလို ထိန္းသိမ္းထားမယ္ ဆိုရင္ လိဂၤသာသနာကို ထိန္းသိမ္းထားရာ လည္း ေရာက္ပါတယ္၊ သာသနာကြယ္ျခင္း ငါးမ်ဳိးထဲက လိဂၤသာသနာလည္း မကြယ္ပဘဲ အဓြန္႔ရွည္ၾကာစြာ အႏွစ္ငါးေထာင္၊ အႏွစ္တစ္ေသာင္းမက တည္တံ႔ႏိုင္ပါတယ္။ လုံး၀ ကြယ္ေပ်ာက္မသြားေအာင္ မတတ္ႏိုင္ၾကေပမဲ့ အရွည္တည္တံ႔ေအာင္ေတာ့ မိမိတုိ႔ ႀကိဳးစားလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။

                တကယ္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာ အႏွစ္တစ္သိန္းတည္မယ္ပဲ ထားပါဦး၊ ဘုရားရွင္ ပါရမီျဖည့္ခဲ့ရတဲ့ ႏွစ္ပရိေစၦဒနဲ႔ စာရင္ မကာမိလွပါဘူး။ အလြန္နည္းပါးတဲ့ အခ်ိန္ကာလကေလးမွ်သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီအသြင္ကို ပီပီျပင္ျပင္ ထိန္းသိမ္းေနတာဟာ သာသနာျပဳျခင္း တစ္မ်ဳိးပဲေပါ႔ ဘုရား။

                ကိုယ့္ေရွ႕က ေနာင္ေတာ္မေထရ္ႀကီးမ်ား လိဂၤသာသနာကို ပီပီျပင္ျပင္ ထိန္းသိမ္းၿပီး တပည့္ေတာ္တို႔ အရွင္ဘုရားတို႔ရဲ႕ အထံကို လက္ဆင့္ကမ္း ေပးခဲ့ၾကသလို တပည့္ေတာ္တို႔ အရွင္ဘုရားတို႔ရဲ႕ ေနာက္က ညီေတာ္မ်ား အတြက္လည္း ပီျပင္တဲ့ လိဂၤသာသနာကို တပည့္ေတာ္တို႔ အရွင္ဘုရားတို႔က လက္ဆင့္ကမ္း ေပးႏိုင္ခဲ့ရပါမယ္။ ဒါက သာသနာ့၀န္ထမ္းျဖစ္တဲ့ တပည့္ေတာ္ တို႔ အရွင္ဘုရားတုိ႔ရဲ႕ မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ရမည့္ သမိုင္းေပးတာ၀န္တစ္ရပ္ပါ။ အဲဒီလို ကိုယ့္အသြင္ကို ပီပီျပင္ျပင္ ထိန္းသိမ္းေပး႐ုံနဲ႔ ဒီလိဂၤသာသနာအတြက္ တပည့္ေတာ္တို႔ အရွင္ဘုရားတုိ႔မွာ တာ၀န္ေက်ပြန္တယ္ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။