ရ။ လူမုိက္ျဖစ္ဘိ မုိက္မွန္းသိသူ
ေယာ ဗာေလာ မညတိ
ဗာလ်ံ၊
ပ႑ိေတာ ၀ါပိ ေတန
ေသာ။ (ဓမၼပဒ)
ေယာ ဗာေလာ=အၾကင္သူမုိက္သည္၊ ဗာလ်ံ=မိမိ မုိက္သည္၏အျဖစ္ကုိ၊ မညတိ=သိ၏၊
ေတန=ထုိသုိ႔ သိျခင္း ေၾကာင့္၊ ေသာ=ထုိသူမုိက္သည္၊ ပ႑ိေတာ ၀ါပိ=ပညာ႐ွိ ေသာ္လည္း မည္ေသး၏။
-----------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* မုိက္ေသာသူသည္၊ ငါမုိက္သည္၊
ေမွ်ာ္ရည္ သိတုံဘိ။
* ထုိသုိ႔ျမင္သိ၊ ႐ွိတုံဘိ၊
ပ႑ိမည္ေသး၏။
----------------
၈။ လူမုိက္ျဖစ္ဘိ၊ ငါပ႑ိဟူ၊
သိျမင္သူ
ဗာေလာစ
ပ႑ိတမာနီ၊
သ
ေ၀ ဗာေလာတိ ၀ုစၥတိ။ (ဓမၼပဒ)
ေယာ ဗာေလာ=အၾကင္သူမုိက္သည္ကား၊ ဗာေလာ စ=သူမုိက္ျဖစ္လ်က္သာလွ်င္၊
ပ႑ိတမာနီ=ငါ ပညာ႐ွိဟု ထင္မိတတ္ေသး၏၊ သ-ေသာ=ထုိသူမုိက္ကုိ၊ ေ၀=စင္စစ္၊ ဗာေလာတိ=သူမုိက္ဟူ၍၊
၀ုစၥတိ=ဆုိအပ္၏။
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* မုိက္မဲတုံဘိ၊ ငါပ႑ိ၊
ထင္မိ႐ွာတတ္ဘိ။
* ထုိသူမုိက္ကုိ၊ သူမုိက္ဗုိလ္၊
ေခၚဆုိထုိက္ေပ၏။
------------