၅။ တိရစၦာန္ႏွင့္ တူေသာလူ
အဟိတဟိတ၀ိစာရ သုညဗုေဒၶါ၊
သုတိသမေယဟိ ဗဟိကၠေတာ ဗဟူဟိ။
ဥဒရဘရဏမတၱေက၀ေလေစၦာ၊
မႏုႆပသုစ ပသုစ ေကာ ၀ိေသေသာ။ (ဟိေတာပေဒသ)
အဟိတဟိတ၀ိစာရ သုညဗုေဒၶါ=အစီးအပြါး ဟုတ္ သည္ မဟုတ္သည္၌ ဆင္ျခင္တတ္ေသာ
ဉာဏ္အျမင္ ကင္းဆိတ္ေသာ၊ ဗဟူဟိ=မ်ားစြာကုန္ေသာ၊ သုတိသမေယဟိ=လူတုိ႔က်င့္ရန္ က်မ္းဂန္အလာ
ဘာသာနည္းလမ္းတုိ႔မွ၊ ဗဟိကၠေတာ=မထီမဲ့ျမင္ ဆန္႔က်င္ဖီလာ ပယ္ခြါသမႈ အပျပဳတတ္ေသာ၊ ဥဒရဘရဏမတၱေက
၀ေလေစၦာ=မိမိ ၀မ္းေရး ေမြးရန္မွ်ေလာက္ စားေသာက္ျခင္း အတြက္သာ သက္သက္အလုိ႐ွိေသာ၊ မႏုႆပသုစ=လူဇာတ္မွန္ျငား
တိရစၦာန္သားသည္လည္းေကာင္း၊ ပသုစ=အဟိတ္အမွန္ တိရစၦာန္ျဖစ္ သားေကာင္စစ္သည္လည္းေကာင္း၊
အတၳိ= ႐ွိ၏၊ ေတသံ=ထုိသူႏွစ္ဦးတုိ႔၏၊ ၀ိေသေသာ=အခ်င္းခ်င္း ထူးၾကျခင္းသည္၊ ေကာ=အဘယ္မွာ
႐ွိေတာ့အ့ံနည္း။
------------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* စီးပြါးမဟုတ္၊ စီးပြါးဟုတ္ကုိ၊
ခြဲထုတ္ဉာဏ္ျမင္ ကင္းမဲ့သူ။
* လူ႔တုိ႔က်င့္ရန္၊ မိန္႔က်မ္းဂန္ႏွင့္၊
ေဖာက္ျပန္ဖီလာ ျပဳတတ္သူ။
ေမွ်ာ္ေတြးဉာဏ္႐ွိ သိတတ္သူ။
* လူဇာတ္ဧကန္၊ ျဖစ္သည္မွန္လည္း၊
တိရစၦာန္ႏွင့္မူ တူသည့္သူ။
-----------
၆။ အခ်ိန္သုံးတတ္သူႏွင့္
အခ်ိန္ျဖဳန္းတတ္သူ
ကဗ်ာသတၳ ၀ိေနာေဒန၊
ကာေလာ ဂစၦတိ ဓီမတံ။
ဗ်သေနနစ မုဠႇာနံ၊
နိဒၵါယ ကလေဟန ၀ါ။ (ဟိေတာပေဒသ)
ဓီမတံ=ပညာထူးခၽြန္ ပုဂၢဳိလ္မြန္တုိ႔၏၊ ကာေလာ= အခ်ိန္ကာလ ခါသမယသည္၊
ကဗ်ာသတၳ၀ိေနာေဒန= ကဗ်ာဗႏၶ ဖြဲ႕သီကုံးျခင္း, စာေပက်မ္းဂန္တုိ႔ကုိ ၾကည့္႐ႈ ႀကံစည္ ျခင္းတုိ႔၌
ေမြ႕ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပုိက္ျခင္းျဖင့္၊ ဂစၦတိ= ကုန္လြန္၏။
မုဠႇာနံ=လူမုိက္လူပ်င္းတုိ႔၏၊ ကာေလာ=အခ်ိန္ကာလ ခါသမယသည္၊ ဗ်သေနနစ=မူးယစ္ေပ်ာ္ပါး
ေလာင္းက စားျခင္း အစ႐ွိေသာ ပ်က္စီးျခင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖင့္လည္း ေကာင္း၊ နိဒၵါယ=အိပ္စက္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ကလေဟန၀ါ=ျငင္းခုံ ခုိက္ရန္ အတန္တန္ျပဳသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဂစၦတိ=ကုန္လြန္၏။
--------------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* ကဗ်ာဗႏၶ၊ ဖြဲ႕သီၾက၊
မ်ားစြာ့ခ်ိန္သုံးေလ။
* စာေပက်မ္းဂန္၊ ၾကည့္႐ႈႀကံ၊
မွန္မွန္ခ်ိန္သုံးေလ။
* ပညာ႐ွိထုံး၊ အခ်ိန္သုံး၊
ႏွလုံးမူထုိက္ေပ။
* မူးယစ္ေသာက္စား၊ ေလာင္းကစား၊
မ်ားစြာ ခ်ိန္ျဖဳန္းေလ။
* ျငင္းခုံခုိက္ရန္၊
အိပ္လြန္ျပန္၊
ဖန္ဖန္ခ်ိန္ျဖဳန္းေလ။
* လူ႕ဗာလထုံး၊ အခ်ိန္ျဖဳန္း၊
လုံးလုံး ေ႐ွာင္သင့္ေပ။
----------
