၃။ အတတ္ပညာ ဟူသည္မွာကား
သိပၸါ သမံ ဓနံ
နတၳိ၊
သိပၸံ ေစာရာ န
ဂဏွႏၲိ။
ဣဓ ေလာေက သိပၸံ
မိတၱံ၊
ပရေလာေက သုခါ၀ဟံ။
(ေလာကနီတိ)
သိပၸါ-သိေပၸန=အတတ္ပညာႏွင့္၊ သမံ=တူေသာ၊ ဓနံ=ဥစၥာသည္၊ နတၳိ=မ႐ွိေခ်။
သိပၸံ=အတတ္ပညာကုိ၊ ေစာရာ=ခုိးသူတုိ႔သည္၊ န ဂဏွႏၲိ=မယူႏုိင္ၾကကုန္။
ဣဓေလာေက=ဤပစၥဳပၸန္ေလာက၌၊
သိပၸံ=အတတ္ ပညာသည္၊ မိတၱံ=အေဆြခင္ပြန္းျဖစ္၏။
ပရေလာေက=ေနာင္တမလြန္ဘ၀၌၊ သုခါ၀ဟံ=ခ်မ္း သာကုိ ေဆာင္တတ္၏။
-----------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* အတတ္ပညာ၊ တူလွစြာ၊
ဥစၥာဘယ္မ႐ွိ။
* တတ္ပညာမ်ဳိး၊ မုိက္လူဆုိး၊
ယူခုိး မရဘိ။
* ဤပစၥဳပၸန္၊ မိတ္ေကာင္းမွန္၊
လူ႕ဌာန္ ဘုံေလာကိ။
* ေနာင္သံသရာ၊ ေရာက္ေလရာ၊
ခ်မ္းသာေဆာင္တတ္၏။
--------------
၄။ မေကာင္းေသာ တရားေလးပါး
အလေသာ ဂိဟီ ကာမေဘာဂီ န သာဓု၊
အသညေတာ ပဗၺဇိေတာ န သာဓု။
ရာဇာ န သာဓု အနိသမၼကာရီ၊
ေယာ ပ႑ိေတာ ေကာဓေနာ တံ န သာဓု။ (ရထလ႒ိ ဇာတကပါဠိ )
အလေသာ=ပ်င္းရိေသာ၊ ကာမေဘာဂီ=ကာမစည္း စိမ္ကုိ ခံစားေသာ၊ ဂိဟီ=လူသည္၊
န သာဓု=မေကာင္း။
အသညေတာ=ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံး မေစာင့္သုံးေသာ၊ ပဗၺဇိေတာ=ရဟန္းသည္၊ န သာဓု=မေကာင္း။
အနိသမၼကာရီ=မစူးစမ္း မဆင္ျခင္မူ၍ ျပဳေလ့ ႐ွိေသာ၊ ရာဇာ=မင္းသည္၊ န
သာဓု=မေကာင္း။
ပ႑ိေတာ=ပညာ႐ွိသည္၊ ေယာ ေကာဓေနာ= အၾကင္ အမ်က္ထြက္ျခင္းကုိ ျပဳတတ္၏၊
တံ=ထုိအမ်က္ ထြက္ျခင္းသည္၊ န သာဓု=မေကာင္း။
------------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* ကာမေဘာဂိ၊ လူျဖစ္ဘိ၊
ပ်င္းရိ မေကာင္းစြ။
* ကုိယ္ႏႈတ္ႏွလုံး၊ မေစာင့္သုံး၊
ေထရ္ဘုန္း မေကာင္းစြ။
* ဆင္ျခင္မႈကင္း၊ ျပဳတတ္လ်ဥ္း၊
ထုိမင္း မေကာင္းစြ။
* အမ်က္ထြက္ဘိ၊ ပညာ႐ွိ၊
မွတ္သိ မေကာင္းစြ။
------------
