၁၅။ ခုိက္ရန္မျဖစ္ ရန္သူျဖစ္
၀ေန မိဂါစ လုဒၶါနံ၊
ဒုဇၨနာနဥၥ သဇၨနာ။
အကာရဏေ၀ရီ ေဟာႏၲိ၊
တိဏဘကၡာ သုေပသလာ။ ( နီတိမဥၥရီ )
တိဏဘကၡာ=ေတာတြင္ေပါက္ဖြား ျမက္ကုိသာစား ေလ့႐ွိၾကကုန္ေသာ၊ ၀ေနမိဂါ=ေတာ၌ေပ်ာ္႐ႊင္
ေတာသား ေတာသမင္တုိ႔သည္၊ လုဒၶါနံ=သေဘာယုတ္ၿငိဳး ေတာမုဆုိးတို႔၏၊ အကာရဏေ၀ရီ=ရန္ေဟာင္းကင္းလစ္
ရန္သစ္မေလာင္း အေၾကာင္းမဲ့ျဖစ္ေသာ ရန္သူတုိ႔သည္၊ ေဟာႏၲိ= ျဖစ္ၾကကုန္၏။
သုေပသလာ=သုစရိတ က်င့္သီလကုိ ခ်စ္ခင္ၾကကုန္ေသာ၊ သဇၨနာ=ပညာ႐ွိသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္၊
ဒုဇၨနာ နံ=ဒုစၥ႐ုိက္ကုိ ျပဳမုိက္႐ႈပ္စြာ လူယုတ္မာတုိ႔၏၊ အကာရဏ ေ၀ရီ=ရန္ေဟာင္းကင္းလစ္
ရန္သစ္မေလာင္း အေၾကာင္း မဲ့ျဖစ္ေသာ ရန္သူတုိ႔သည္၊ ေဟာႏၲိ=ျဖစ္ၾကေလကုန္၏။
----------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* ေတာတြင္က်က္စား၊ သားသမင္မ်ား၊
လူသားႏွင့္စစ္၊ ရန္မျဖစ္။
ေလးျမားႏွင့္ပစ္၊ ရန္သူျဖစ္။
* သီလခ်င္ခင္၊ သူေတာ္စင္၊
ျမင္သူႏွင့္စစ္၊ ရန္မျဖစ္။
* လူယုတ္မာမ်ား၊ ေတြ႕ျမင္ျငား၊
ျပဳျငားစင္စစ္၊ ရန္သူျဖစ္။
---------
၁၆။ သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ သူယုတ္မာ
သုကရံ
သာဓုနာ သာဓုံ၊
သာဓုံ
ပါေပန ဒုကၠရံ။
ပါပံ
ပါေပန သုကရံ၊
ပါပ
မရိေယဟိ ဒုကၠရံ။ (ဓမၼပဒ)
သာဓုနာ=ႏွလုံးေပ်ာ့ေပ်ာင္း သူေတာ္ေကာင္းသည္၊ သာဓုံ=သုစ႐ုိက္စု ေကာင္းေသာအမႈကုိ၊
သုကရံ=၀မ္း ေျမာက္ ၀မ္းသာျပဳလြယ္စြာ၏။
ပါေပန=ညစ္ညမ္းလွစြာ သူယုတ္မာသည္၊ သာဓုံ=သု စ႐ုိက္စု ေကာင္းေသာအမႈကုိ၊
ဒုကၠရံ=ေ၀းရာေ႐ွာင္လြဲ ျပဳႏုိင္ ခဲ၏။
ပါေပန=ညစ္ညမ္းလွစြာ သူယုတ္မာသည္၊ ပါပံ= ယုတ္မာညစ္က်ဳ မေကာင္းမႈကုိ၊
သုကရံ=စိတ္၀မ္း႐ႊင္စြာ ျပဳလြယ္စြာ၏။
အရိေယဟိ=အရိယာအေပါင္း သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ သည္၊ ပါပံ=ယုတ္မာညစ္က်ဳ မေကာင္းမႈကုိ၊
ဒုကၠရံ=ေ၀းရာ ေ႐ွာင္ဖဲ ျပဳႏုိင္ခဲ၏။
----------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* သူေတာ္ေကာင္းစု၊ ျမတ္ေကာင္းမႈ၊
ျပဳလြယ္ လုပ္လြယ္၏။
* သူယုတ္မာစု၊ ျမတ္ေကာင္းမႈ၊
ျပဳခဲလုပ္ခဲ၏။
* သူယုတ္မာစု၊ မေကာင္းမႈ၊
ျပဳလြယ္လုပ္လြယ္၏။
* သူေတာ္ေကာင္းစု၊ မေကာင္းမႈ၊
ျပဳခဲ လုပ္ခဲ၏။
-----------
