အခၽြန္နဲ႔မတတ္သူ ကုန္း(ဂုန္း)ေခ်ာစကားေျပာတတ္သူဟာ
ညစ္ပတ္တဲ့ စိတ္ ေအာက္တန္းစား စိတ္ဓာတ္ ပိုင္ရွင္ပါပဲ။
အဲဒီလို ပိသုဏစကား ေျပာတတ္သူကို
သတိထား ဆက္ဆံသင့္သလို မိမိကိုယ္တိုင္လည္း မေျပာမိေအာင္ ဆင္ျခင္ရပါမယ္။
ပိသုဏကို ငံုထားသူရဲ့ ႏႈတ္ခမ္းပါးက ထြက္လာတဲ့ စကားလံုးေတြဟာ
လွခ်င္လွမယ္၊ ခ်ိဳခ်င္ခ်ိဳမယ္၊ နားေထာင္ခ်င္ဖြယ္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။
ညီၫြတ္ျခင္းေတြကို အမႈန္႔ျဖစ္ေအာင္ ေခ်မႈန္းပစ္ႏိုင္တယ္။
အက်ိဳးသယ္ပိုးလိုစိတ္ေတြကို ဆိတ္သုဥ္းေစႏိုင္တယ္။
ပိသုဏစကားကို ညီၫြတ္မႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ဒံုးက်ည္
သို႔မဟုတ္ ေသြးခြဲေရးဒံုးက်ည္လို႔ေတာင္ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါရဲ့။
ခ်စ္သူ မိတ္ေဆြအခ်င္းခ်င္းျဖစ္ေစ
မိသားစု အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ေစ၊
အျမင္ တူညီေနသူေတြကို အျမင္ျခင္းကြဲျပားသြားေအာင္
ညီၫြတ္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုကို
အစည္းေျပၿပီး တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ျဖစ္ေအာင္
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ပ်က္စီးသြားေအာင္
ခိုင္ျမဲတဲ့ေမတၱာနဲ႔ ၾကည္ျဖဴစြာလက္တြဲေနသူေတြကို
လက္တြဲ ျဖဳတ္သြားေအာင္
ပိသုဏစကားလံုးေလးေတြက ေသြးခြဲေပးႏိုင္ပါတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕က ငါအမွန္တရားကို ေျပာတာပဲလိုု႔
ေႂကြးေၾကာ္ဂုဏ္ယူၾကတယ္။
အမွန္တရားရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ
အျပစ္ကိုေျပာ ရန္တိုက္မႈသေဘာ
ကိုယ့္ဘက္ပါလာေအာင္ သူတို႔ကိုေတာ့ကြဲသြားေအာင္ဆိုတဲ့
နိမ့္က် ညစ္ပတ္တဲ့ စိတ္ထားေလး ပါေနတတ္ပါတယ္။
အဲဒီနိမ့္က် ညစ္ပတ္တဲ့ စိတ္ထားက
အမွန္တရားကို ပိသုဏအေရာင္အျဖစ္ ခ်ယ္သႏိုင္ပါတယ္။
ဒီပိသုဏကို မေျပာရင္ေတာ့
ဘယ္သူခြဲခြဲ ဒို႔မကြဲလို႔ ေႂကြးေၾကာ္စရာ
လိုမယ္ေတာင္ မထင္ပါဘူး။
ေရွးကလည္း မေျပာခဲ့၊ ခုလည္း မေျပာၾကရင္ေပါ့။
သံသရာက ရွည္လ်ားတယ္ဆိုေတာ့လဲ
ခုလို အသိဉာဏ္မ်ိဳး မကိန္းႏိုင္တဲ့ ဘဝမွာ
ဘယ္ေလာက္မ်ား သူမ်ားကို ခြဲခဲ့ေလမလဲ မသိဘူးေလ။
ပိသုဏစကားကို မေျပာရင္ ဒီလိုအက်ိဳးေတြရပါသတဲ့
တစ္ပါးသူက အႏိုင့္က်င့္ၿပီး ကိုယ္ခႏၶာကို မေဖာက္ခြဲႏိုင္ဘူး။
အျခံအရံ အဖြဲ႔အစည္း မကြဲျပားႏိုင္ဘူး။
ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဘာသာတရားအေပၚ ယံုၾကည္ေနမႈ မပ်က္စီးႏိုင္ဘူး။
(အေၾကာက္နဲ႔ မက္ေမာစရာအဆြယ္ေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ မပ်က္ႏိုင္ဘူး။)
ခိုင္ျမဲတဲ့ မိတ္ေဆြရွိတယ္၊ ဟိုဘက္ဘဝက အတူေနခဲ့ဖူးသလို
တကယ္ခ်စ္ခင္မႈ ခံရတယ္။
ပူပန္မႈ ဒုကၡနည္းပါးမယ္-လို႔ စရိယာပိဋက အ႒ကထာမွာ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူခြဲခြဲ မကြဲခ်င္လွ်င္
ညီၫြတ္မႈ စည္းလံုးမႈ ခိုင္ျမဲခ်င္တယ္ဆိုရင္
အျဖစ္မွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ ေျပာဆိုခြင့္ရရင္ေတာင္မွ
အတြင္းစိတ္ ညစ္ပတ္ၿပီး
ပိသုဏစကား ကုန္း(ဂုန္း)ေခ်ာစကား
အခၽြန္နဲ႔ မတဲ့ စကားျဖစ္ေအာင္ မေျပာလိုက္ပါနဲ႔။
(မွတ္ခ်က္။ "အသံကေလသဗဟုေလာ"ကို သီဋီသစ္နိႆယက မညစ္ညဴးမႈမ်ားသည္-လို႔
ျပန္ဆိုေတာ္မူပါတယ္၊
မိမိကေတာ့ ပူပန္မႈ ဒုကၡနည္းပါးမယ္လို႔ သံကိေလသ-ပုဒ္ကို တာပန-ပူပန္ျခင္း၊ ဗာဓန-ႏွိပ္စက္တားျမစ္ျခင္း (ဒုကၡ) အနက္ကို ယူၿပီး ဘာသာျပန္လိုက္ပါတယ္။)
ေပသုညနိဝတၱိယာ ပ႐ူပကၠေမဟိပိ အေဘဇၨကာေယာ ေဟာတိ အေဘဇၨပရိဝါေရာ, သဒၶေမၼသု စ အေဘဇၨနကသေဒၶါ, ဒဠႇမိေတၱာ ဘဝႏၲရပရိစိတာနံ ဝိယ သတၱာနံ ဧကႏၲပိေယာ အသံကိေလသဗဟုေလာ။(စရိယ-႒၊ ၃၀၂)
