အခု ဖူးျမင္ေနရတဲ့ ေစတီေတာ္ဟာ
ေတာင္ဖီလာေစတီလို႔ ဘြဲ႕မည္တြင္ပါတယ္။
ဒီေစတီေတာ္ကို ဖူးျမင္ရေတာ့ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ရဲ့
ပံုရိပ္ေတြ ဘယ္လိုင္းက ထုတ္လြင့္ေနတယ္မသိ၊
စိတ္ထဲမွာ ဟိုတစ္စ ဒီတစနဲ႔
ကိုယ္ထင္ျပေနပါေတာ့တယ္။
ဒီေစတီေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့
ေႏွာင္းပံုရိပ္ အေၾကာင္းအရာေလးကေတာ့
ကိုယ့္ထက္သာသူကို မ႐ွဳစိမ့္ႏိုင္တဲ့
အၿပိဳင္အဆိုင္ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ အထူးအဆန္းလို႔ ေျပာရမလိုပါပဲ။
တေန႔သ၌မွာေပါ့ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္ႀကီးဟာ
ကိုယ္စီရင္ေရးသားထားတဲ့ ဝိနည္းပါဠိအ႒ကထာ နိႆယနဲ႔
ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ႀကီး စီရင္ေရးသားေတာ္မူတဲ့
ဝိနည္းပါဠိအ႒ကထာနိႆယကို တိုက္ဆိုင္ဖို႔ဆိုၿပီး
ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ သီတင္းသံုးတဲ့ဆီ ကိုယ္တိုင္ႂကြေတာ္မူလာတာေပါ့။
သာရဏီယကထာစကား မိန္႔ေတာ္မူၾကၿပီးမွာ
ဝိနည္းနိႆယကို ေတာင္းလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့
"ငါစီရင္တဲ့ ဝိနည္းနိႆယက က်ယ္လြန္းတယ္၊
သူ(ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္)စီရင္တဲ့ နိႆယက က်ဥ္းတယ္၊
ဒီေလာက္နဲ႔ကို ေနာင္လာေနာက္သားတို႔ မွီရာျဖစ္ေလာက္ပါၿပီ"
ႏွစ္နည္းရွိရင္ ေလာကမွာ ဘုရားႏွစ္ဆူပြင့္ပါက
သူ႔ဘုရားသာတယ္ ငါ့ဘုရားသာတယ္ဆိုၿပီး
ျငင္းခံုမႈသာတိုးပြား အက်ိဳးမမ်ားရာသကဲ့သို႔ ရွိေတာ့မယ္လို႔
ႏွးလံုးသြင္းေတာ္မူၿပီး
မိမိစီရင္တဲ့ နိႆယကို ေစတီရင္ျပင္မွာ မီးပူေဇာ္လိုက္တယ္လို႔
သီလဝိေသာဓနီက်မ္းမွာ တတိယနံေမာ္ဆရာေတာ္က မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။
ေမွာ္ဘီဆရာသိန္းရဲ့ ေရွးေဟာင္းေရွးျဖစ္စာတမ္းမွာေတာ့
ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္က
တပည့္ေတာ္ စီရင္ေသာ နိႆယမ်ားကို
ျပင္လြင္သို႔ မပ်ံ႕ေစဘဲ ဖံုးအုပ္ထားပါေတာ့မည္၊ အရွင္စီရင္ေသာ
နိႆယမ်ားသည္ ဇမၺဴဒိပ္တစ္ကၽြန္းလံုး ပ်ံ႕ႏွံ႕၍ သာသနာအရိပ္ႀကီး ျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း
ေလွ်ာက္ထားရာ ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္ဘုရားက
သာဓုသံုးႀကိမ္ေခၚဆိုပါသတဲ့
နိႆေတြကိုေတာ့ ဌာပနာသြင္းကာ ေစတီတည္ခဲ့တယ္လို႔
အဲဒီစာတမ္းမွာ ဆိုပါတယ္။
သာသနာလကၤရစာတမ္း သာသနဗဟုႆုတပကာသနီက်မ္းေတြမွာေတာ့
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားတာ မေတြ႕မိပါဘူး။
သကၠရာဇ္ ၁ဝဝ၃ ခုႏွစ္တြင္
မိမိေရးသား ျပဳစုေသာ က်မ္းစာအုပ္မ်ားကို
ဌာပနာျပဳကာ ေစတီတစ္ဆူ တည္သည္။
ယင္းေစတီကို ''ေတာင္ဖီလာဘုရား''ဟု ေခၚတြင္ျခင္း ျဖစ္ေတာ့သည္-လို႔
မွတ္တမ္းတင္ထားတာေတြ႔ရပါေသးတယ္။
ဒီမွာက သမိုင္းကို စိစစ္ျပဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ စိစစ္ျပႏိုင္စြမ္းလည္း မရွိပါဘူး။
ေျပာခ်င္တာက ဆရာေတာ္ရဲ့ လွပတဲ့ စိတ္ဓာတ္
ကိုယ့္ထက္သာ နာလိုတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္
ေနာင္လာေနာင္သားေတြအေပၚ အေျမာ္ျမင္ႀကီးႀကီး ထားေတာ္မူတဲ့စိတ္ဓာတ္ပါ။
အရာရာၿပိဳင္ေနတဲ့ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ
ကိုယ္ကေနာက္ဆုတ္ၿပီး
သူ႔ကို ေရွ႕တန္းတင္ ေျမွာက္စားဖို႔ ေနေနသာသာ
တိုက္႐ိုက္တမ်ိဳး သြယ္ဝိုက္လိုက္လို႔ တစ္ဖံု
တိုက္စစ္ဆင္ ထိုးႏွက္တတ္ၾကတယ္ေလ၊
ေနာက္လာေနာက္သားေတြရဲ့
အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ေျမာ္ျမင္မႈေတြကို
ငါလတ္တေလာ ေက်ာ္ၾကားဖို႔ဆိုတဲ့
အတၱေတြ မာနေတြက လႊမ္းမိုး လုယူသြားၾကတယ္။
ဆရာေတာ္လို ကိုယ္ထက္သာ နာလိုတတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္
ေနာင္ေရးကို ေျမာ္ေတြးတတ္တဲ့ အျမင္ႀကီးတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြ
ကိုယ့္ႏွလံုးသားထဲအေရာက္ မိတၱဴပြားေပးဖို႔
မူရင္းထက္ ေကာင္းေအာင္ ကူးေပးမယ္ဆိုတဲ့
ေခတ္ေပၚ မိတၱဴစက္ႀကီးေတြက လုပ္ေပးႏိုင္ရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲလို႔
ဟိုး ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေတာင္ဖီလာေစတီေတာ္ကို
အေတြးလက္အုပ္ကေလးနဲ႔
ဦးတင္မိပါေတာ့တယ္။
