ဗုဒၶဘာသာလက္စြဲ (၁၁) **ဘဝတိုင္းမေကာင္းမႈလိုက္ပံု**

ဘဝတိုင္းမေကာင္းမႈလိုက္ပံု

ဆရာ။ ။ သူ႕ အသက္သတ္မႈက စ​၍ အရက္ေသာက္မႈအထိ အမႈေတြဟာ ေကာင္းတဲ့ အမႈလား, မေကာငး္တဲ့ အမႈလား။

တပည့္မ်ား။    ။ မေကာင္းတဲ့အမႈဘဲ ဆရာ။

ဆရာ။ ။ ဒီလို မေကာင္းမႈေတြ လုပ္ေနရင္ (သတ္ၾက, လုၾက, ခိုးၾက လုပ္ေနရင္) လူေတြမွာ ခ်မ္းသာမလား, ဆင္းရဲမလား။

တပည့္မ်ား။    ။ ဆင္းရဲမယ္ ဆရာ။

ဆရာ။ ။ ေအး, လူေတြကို ဆင္းရဲေအာင္လုပ္တဲ့ အလုပ္ဟူသမွ်ကို “မေကာင္းမႈ”လို႔ မွတ္ထားၾက၊ ဒီ မေကာင္းမႈကိုပဲ စာထဲမွာ ေတာ့ “အကုသိုလ္” လို႔လဲ ေခၚတယ္။

ဆရာ။ ။ အဲဒီ မေကာင္းမႈဟာေလ ျပဳသူကို ဒုကၡေပးဖို႔ရာ အျမဲလုိက္ပါ ေနသလိုပဲ ဒီဘဝမွာ ကိုယ္က သူ႕ကိုသတ္ရင္ ေနာက္ဘဝေတြမွာ ကိုယ္သတ္မယ့္သူ ေပၚတတ္တယ္၊ သတ္မယ့္သူ မေပၚရင္လဲ လက္နက္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ထိၿပီး ေသရတတ္တယ္၊ ဒီဘဝမွာ သူ႕ကို ကန္းေအာင္ႏိွပ္စက္ရင္ ေနာင္ဘဝ တစ္ခုခုမွာလဲ မ်က္စိကန္းေအာင္ ႏွိပ္စက္ မယ့္သူ ေပၚလာတတ္တယ္။ ဒီလုိ ေပၚမလာရင္လဲ ေရာဂါျဖစ္ၿပီး ကန္းတတ္တယ္၊ ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားေတာ္ကုိ ဆရာဖတ္ျပမယ္, နားေထာင္ၾကစမ္း။

“ပ်က္စီးေသာစိတ္ (မေကာင္းေသာစိတ္) ျဖင့္ ေျပာဆိုျပဳလုပ္ (အားထုတ္ၾကံစီ) သူ၏ ေနာက္သုိ႔ ဒုကၡသည္ အစဥ္လိုုက္ပါေန၏။ ဥပမာ-လွည္းဝန္ကို ေဆာင္ေနေသာ ႏြား၏ ေနာက္သို႔ လွည္းဘီး လိုက္ပါေနသကဲ့သို႔တည္း”။

မနသာ ေစ ပဒုေ႒န, ဘာသတိ ဝါ ကေရာတိ ဝါ၊

တေတာ နံ ဒုကၡမေႏြတိ, စကၠံဝ ဝ ဟေတာပဒံ။

(ဓမၼပဒ, ယမကဝဂၢ, စကၡဳပါလေထရဝတၳဳ။)

ဆရာ။ ။ “လွည္းဝန္ေဆာင္ႏြား၏ ေနာက္ကို လွည္းဘီးပါေနသလို မေကာင္းမႈ ျပဳသူ၏ေနာက္က (ဘဝတုိင္း) ဒုကၡပါေနတယ္” ဆိုတဲ့ တရားေတာ္နဲ႕စပ္ၿပီး ဝတၳဳတစ္ခုကို ေျပာျပမယ္, နားေထာင္ၾက

စကၡဳပါလမေထရ္အေၾကာင္း

လြန္ေလၿပီးေသာအခါ ဗာရဏသီျပည္၌ မ်က္စိကု ဆရာတစ္ေယာက္သည္ မ်က္စိအား နည္းေနေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔၍ “ေပ်ာက္ေအာင္ ကုေပးမည္ ဆရာ့အတြက္ ဘာေပးႏိုင္မလဲ” ဟု ေမးေလသည္၊ မိန္းကေလးသည္ “ေပ်ာက္ရင္ (ေပးစရာ မရွိ၍) ကၽြန္ခံပါမည္” ဟု ေျပာေလ၏၊ အလြန္ မ်က္စိကု ေကာင္းေသာဆရာသည္ ေဆးတစ္ခြက္ျဖင့္ပင္ မ်က္စိ လင္းလာေအာင္ ကုေပးေလသည္။

မိန္းမသည္ ကၽြန္ခံရမည္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ဆရာလာ၍ “ဘယ္လုိေနေသးသလဲ” ဟု ေမးသည့္အခါ “ေရွးတုန္းက နည္းနည္းကိုက္ၿပီး ယခုေတာ့ သာကိုက္တယ္” ဟု လိမ္၍ ေျပာေလသည္၊ ဆရာသည္လိမ္၍ ေျပာမွန္းသိေသာေၾကာင့္ ေဆးတစ္မ်ဳိး ေဖာ္စပ္ေပးေလရာ မိန္းမ၏ မ်က္စိသည္ တစ္ခါတည္း ကန္းသြားေလေတာ့၏။

ထုိကဲသို႔ မေကာင္းေသာစိတ္ျဖင့္ မ်က္စိကန္းေအာင္ ေဆးေပးခဲ့ေသာဆရာသည္ ငါတို႔ ဘုရား လက္ထက္ေတာ္တြင္ “စကၡဳပါလ”မည္ေသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္လာ ေျခာက္က်ိပ္ေသာ ရဟန္းမ်ားႏွင့္ ေတာရြာတစ္ခု၌ တရားအားထုတ္ေနစဥ္ မ်က္စိနာေသာ ေရာဂါ စြဲကပ္ပါေသာ္လည္း ေနာက္မဆုတ္ဘဲ အားထုတ္ျမဲ အားထုတ္ေလရာ ရဟႏၲာလည္း ျဖစ္၍ မ်က္စိလည္း ကြယ္ရွာေလေတာ့သည္။ (ဓမၼပဒ အ႒ကထာ, ယမကဝဂၢ, စကၡဳပါလဝတၳဳ။)

ဆရာ။ ။ဒီဝတၳဳ၌ ေရွးဘဝက မိန္းမကို ကန္းေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈဟာ အခြင့္သာရင္ ဒုကၡ ေပးဖို႔ ဘဝတုိင္း လိုက္ပါေနေတာ့သည္။

အခြင့္သာတဲ့ ဘဝမွာ ရဟႏၲာျဖစ္ပါလ်က္ မ်က္စိကန္းေအာင္ ဒုကၡေပးတယ္ကြဲ႕ ဒါ့ေၾကာင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာက “ကိုယ္ဆင္းရဲမွာ ေၾကာက္ရင္ သူမ်ားကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မလုပ္ၾကနဲ႕” လို႔ တားျမစ္ေတာ္မူတာပဲ၊ ဘယ္ေနရာမဆို သူမ်ားဆင္းရဲေအာင္ မလုပ္ၾကနဲ႕ေနာ္။

တပည့္မ်ား။    ။ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ။

မေကာင္းတာကို ေကာင္းတာႏွင့္ႏိုင္ျခင္း

ဆရာ။ ။ စကၡဳပါလ မေထရ္ဝတၳဳမွာ မ်က္စိကုဆရာနဲ႕ မ်က္စိနာ မိန္းမတို႔တြင္ ဘယ္သူက စၿပီး မေကာင္းသလဲကြဲ႕။

တပည့္မ်ား။    ။ မိ္န္းမက စၿပီး လိမ္လုိ႔ မိန္းမကစၿပီး မေကာင္းတယ္။

ဆရာ။ ။ မိန္းမက စၿပီး မေကာင္းေတာ့ ေဆးဆရာကေကာ ေကာင္းသလားကြဲ႕။

တပည့္မ်ား။    ။ ေဆးဆရာကလဲ ေနာက္ေတာ့ (မ်က္စိကန္းသြားေအာင္ လုပ္လို႔) မေကာင္းေတာ့ဘူး ဆရာ။

ဆရာ။ ။ အဲဒီလို မေကာင္းေတာ့ ေဆးဆရာမွာေကာင္းတဲ့အက်ဳိး ရေသးရဲ႕လား, ဘယ္ဘဝမွာ ဘာျဖစ္ရသလဲ။

တပည့္မ်ား။ ။ ေကာင္းတဲ့အက်ဳိး မရေတာ့ဘူး ဆရာ၊ စကၡဳပါလမေထရ္ဘဝမွာ မ်က္စိကန္းရတယ္။

ဆရာ။ ။ မွတ္ထားၾက ၊ မေကာင္းတဲ့ သူကိုမေကာင္းတဲ့နည္းနဲ႔ ျပန္ၿပီး လက္စား ေခ်လို႔ေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ကုိယ္လဲမေကာင္းဒုကၡ ရဦးမွာပဲ၊ သည္ေတာ့မေကာင္းတဲ့သူကို ေကာင္းတဲ့နည္းနဲ႔အႏိုင္ယူရမယ္ကြဲ႕၊ ဇာတ္ေတာ္မွာပါတဲ့ တရားေတာ္ေလးပုဒ္ဟာ အလြန္ မွတ္စရာေကာင္းတယ္၊ ဆရာ ဖတ္ျပမယ္။

၁။ စိတ္ဆိုးေနသူကို မိမိကျပန္၍ စိတ္မဆုိးျခင္းျဖင့္ အႏုိင္ယူရမည္။

၂။ လူေကာင္းမဟုတ္ (လူယုတ္မာ) ကို မိမိက လူေကာင္းလုပ္၍ အႏိုင္ယူရမည္။

၃။ ႏွေျမာတြန္႔တိုသူကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ အႏႈိင္ယူရမည္။

      ၄။ လိမ္ညာသူကို အမွန္စကားေျပာၾကားျခင္းျဖင့္ အႏႈိင္ယူရမည္။

တိရစၧာန္ကုိ ျဖစ္ေစ ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ ထမင္းေကၽြးရင္လဲ ဒီအက်ိဳးမ်ား ထုိက္တန္ သေလာက္ ရႏုိင္တယ္ကြဲ႕။ [ေအာက္ပါသံေပါက္ကုိခ်ေပး, ညီတူလုိက္ဆုိေစ။]

"သက္႐ွည္-ဆင္းလွ, ခ်မ္းသာရ, ဗလ-ဥာဏ္ပညာ။

ဆြမ္းလွဴရေသာအက်ိဳး။ ဤငါးမ်ိဳး, တန္ဖိုးႀကီးလွစြာ”