ဆုေတာင္းတာ ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားျဖစ္ဖို႔ရန္ ဆုေတာင္းတယ္လို႔ သူတို႔
ဆိုတယ္။ အမွန္ကေတာ့ တပည့္ေတာ္ဘုရားျဖစ္ရလိုပါရဲ႕လို႔ ဆုမေတာင္းပါဘူး။
ေအာက္က်ေနာက္က် ဒီလို မလုပ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လို႔ ဗုေဒၶါေဟႆံ-ငါဘုရား
ျဖစ္မယ္။ သတၱဝါေတြကို ကယ္ဆယ္ႏိုင္တဲ႔ အရည္အခ်င္းရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ပါးက သာမာန္ကၽြတ္တန္းဝင္ၿပီးေတာ့ ရဟႏၱာျဖစ္သြားလို႔ရွိရင္ ဒီသူေတြမွာ အက်ိဳးမဲ႔ျဖစ္မွာေပါ့။
ငါ့လို အရည္အခ်င္း ရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္တစ္ပါးက ကိုယ္လြတ္ရုန္းသြားရင္ မတရားဘူး။ လမ္းမက်ဘူး။ အမ်ားကို ကယ္ၿပီးေတာ့မွ ဗုေဒၶါ ေဟႆံ-ဘုရားျဖစ္မယ္။ ဒီလို ဓိ႒ာန္တဲ႔ လကၡဏာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ ဗုေဒၶါ- ဘုရားသည္၊ ဘဝါမိ-ျဖစ္ရပါလို၏လို႔ ဒီလို ဆုေတာင္မ်ိဳးေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မေတြ႔ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ဆုေတာင္ဟာ စိတ္ရဲ႕အေၾကာင္းအရာကို ထုတ္ေဖာ္ၿပီးေတာ့
ေျပာတာပါ။ စိတ္ရဲ႕ အေၾကာင္းအရာကို ထုတ္ေဖာ္ၿပီးေတာ့ ေျပာတယ္ဆိုေတာ့ ရခ်င္မွလည္း ရမယ္။ တခ်ိဳ႕ အလုပ္လုပ္မွ ရမယ္။ ဆုေတာင္းရံုနဲ႔ေတာ့ ဘယ္သူမွ မရႏိုင္ဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း ဆုလည္းေတာင္းေပ့ါ၊ အလုပ္လည္းလုပ္ေပါ့၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္လို႔ရွိရင္ ဆုေတာင္ခ်င္လည္း ေတာင္းေလ။ ဘုရားျဖစ္ေလာက္တဲ႔ အလုပ္ကိုလည္း လုပ္ပါေလ။ အဂၢသာဝက ျဖစ္ခ်င္လို႔ရွိရင္ ဆုေတာင္းလည္း ေတာင္းပါေလ။ အဂၢသာဝက ျဖစ္ေလာက္တဲ႔ အလုပ္ကိုလည္း လုပ္ပါေလ။
ဘုန္းႀကီးတို႔ ဗုဒၶျမတ္စြာမွာ အတူပါလာတဲ႔ ယေသာဓရာဟာ ဘုရား အေလာင္းက ဘုရားျဖစ္ဖို႔ ဆုလည္း မေတာင္းေသးဘူး။ ဗ်ာဒိတ္လည္း မေပးေသးဘူး။ ရေသ႔က ေကာင္းကင္က ပ်ံလာတာေနာ္၊ တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္နဲ႔ေနာ္။ သူနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္
ဘူး။ ဒီဘဝမွာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မေပါင္းရဘူး။ အဲ ဒါေပမယ့္လို႔ ျမင္ျမင္ခ်င္း သူ႔မွာ ဘုရားပူေဇာ္ဖို႔ ပါလာတဲ႔ ၾကာစည္း ၈-စည္းထဲက ၅-စည္းကို ရေသ႔လက္ထဲ ထည့္ၿပီးေတာ့ ဘုရားပူေဇာ္ပါ၊ အေနမ်ိဳးနဲ႔၊ ၃-စည္းကို သူယူၿပီးေတာ့ ဒီပကၤရာဘုရားကို ပူေဇာ္တယ္။
ဘုန္းႀကီးက ေက်နပ္လိုက္တာ၊ ၾကာလွဴတာေတာင္မွ ဘုရားအေလာင္းကို အသာေပးၿပီးေတာ့ ၅-စည္းး ေပးတယ္။ သူက ၃-စည္းယူၿပီးေတာ့ ေဝတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက ဘုရားအေလာင္းရဲ႕ အလုပ္အေကၽြးျဖစ္ဖို႔ရန္ သူ႔ႏႈတ္က ဆုေတာင္း
သလား၊ မေတာင္းသလားေတာ့ မသိဘူး။ စိတ္က ေကာင္းေကာင္း ညႊန္ေနတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာကို ၾကာစည္းကို လွဴၿပီးေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာကပဲ ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူတယ္။ ဒီၾကာစည္းလွဴတဲ႔ အမ်ိဳးသမီး က ပါရမီကို အတူလိုက္ ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးေတာ့၊ ျဖည့္တဲ႔ ပါရမီကို မပ်က္ေအာင္ သူက ေစာင့္ေရွာက္ၿပီးေတာ့ လိုက္လာတဲ႔ အမ်ိဳးသမီး
ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဗုဒၶျမတ္စြာကပဲ ဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူခဲ႔တယ္။ သူက ဘယ္လို ဆုေတာင္း သလဲေတာ့ မသိဘူး။ စိတ္ကေတာ့ သိပ္ညြတ္သြားတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဆုေတာင္းခ်ည္းေတာ့ အားမကိုးနဲ႔။ ဆုေတာင္းခ်ည္း အားကိုးလို႔ရွိရင္ အမ်ားစုေတြဟာ ဘုရားေတြ ျဖစ္ၾကမွာေပါ့၊ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဘုရားမေျပာနဲ႔၊ ဟိုဘဝ နတ္ျပည္ေရာက္ဖို႔ေတာင္ ဆုေတာင္းၾကည့္ စမ္း၊ မရပါဘူး။ အမွန္ကေတာ့ ဆုေတာင္းဆိုတာ စိတ္ညြတ္တာပါ။ စိတ္ညြတ္တာကို ႏႈတ္နဲ႔ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ေျပာ တာဘဲရွိတယ္။
မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အရွင္ဇနကာဘိဝံသ၏ သိပၸံအျမင္ႏွင့္ဗုဒၶအဘိဓမၼာ အေမးအေျဖမ်ား စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။
