ပဥၥ၀ဂၢီတို႔ကို
တရားဦးေဟာရာ ေတာ့ကို ဣသိပတန မိဂဒါယ၊ သရနာထ(ဆရ္နတ္)လို႔ ေခၚဆိုၾကေၾကာင္း
မွတ္တမ္းမ်ားမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဆရ္နထ္ဆိုတဲ့ေနရာဟာ
ဗာရာဏသီနဲ႔ (၈)ကီလိုမီတာနီးပါး ေ၀းတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္၊ သရဂၤနာထ(သရဂၤ-သမင္ကို၊
နာထ-ကယ္တင္သူ၊ ေဘးမဲ့ေပးသူ)ဆိုတဲ့ အမည္ကို အစြဲျပဳၿပီး ေတာကို သရဂၤနာထ-ေတာလို
ေခၚရာမွ သရဂၤပုဒ္မွ "င္"သံယုတ္ႏွင့္ "ဂ"အကၡရာေခ်ၿပီး
သရနာတာ(Sarnath-ဆရ္နထ္)လို႔ ေခၚဆိုၾကပါသတဲ့။
သရနာထ=ဆရ္နထ္"လို႔
ေခၚရျခင္းအေၾကာင္းေလးက စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းလွပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ရံမွာ
မထင္မွတ္တဲ့ ကိစၥမ်ားက ႀကီးက်ယ္ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္တတ္ေၾကာင္းကို
ေျပာေနသလို၊
အလြန္ႏူးညံ့ေသာ
စိတ္ဓာတ္က အလြန္မာေၾကာၾကမ္းတမ္းေသာ စိတ္ဓာတ္ကို အရည္ေပ်ာ္သြားေစႏိုင္တယ္..ဆိုတာကို
မီးေမာင္းထိုးျပသေယာင္ ယင္းဆရ္နထ္ရဲ့ အလြမ္းပံုျပင္က မိမိစိတ္ကို
ဆြဲေဆာင္ထားပါေတာ့တယ္။
ျဖစ္ပံုေလးကေတာ့
ဒီလို႔ပါ….
"အို
ေရႊသမင္မင္း..ငါဟာ သင့္လို ခႏၲီ ကရုဏာ ေမတၱာႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို လူထဲမွာေတာင္
မေတြ႕ဖူးပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္စိတ္မွာ အရမ္းကို ၾကည္လင္ခ်မ္းေျမ့ရပါ၏၊ ထပါ
ထပါ..သင္ေရာ ဟိုသမင္မေရာ၊ အျခားသမင္ေတြပါေဘးမဲ့ေပးပါတယ္..ေရႊသမင္မင္း..က်န္တဲ့
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ေျခေလးေခ်ာင္းရွိတဲ့ သားေကာင္ေတြ ငွက္ေတြပါ ေဘးမဲ့ေပးပါတယ္၊
ေရေနကုန္းေန ေကာင္းကင္ေန သတၱ၀ါအားလံုး ေဘးမဲ့ေပးပါတယ္ ေရႊသမင္မင္းႀကီးရယ္
ထပါ..ထပါ.."
ဒီစကားက တိရိစၧာန္ျဖစ္တဲ့
နိေျဂာဓ ေရႊသမင္မင္းကို ဗာရာဏသီျပည့္ရွင္မင္းက ေျပာခဲ့တဲ့ စကားပါ၊
ဗာရာဏသီျပည္ႀကီးရဲ့အနီး
ေတာအုပ္တစ္ခုမွာ ဘုရားအေလာင္းႏွင့္ ေဒ၀တ္အေလာင္းတို႔ဟာ သမင္းေခါင္းေဆာင္ေတြ
ျဖစ္ၾကပါတယ္၊ သမင္းေပါင္း တစ္ေထာင္ကို ငါးရာစီ ခြဲၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ၾကတာပါ။
ဘုရားအေလာင္းနာမည္က နိေျဂာဓ၊ ေဒ၀ဒတ္အေလာင္းသမင္နာမည္က သာခ-တဲ့၊ သူတို႔ရဲ့
ကိုယ္အဆင္းက ေရႊအဆင္းလို ၀ါ၀င္းၾကပါသတဲ့။
ဗာရာဏသီ
ျဗဟၼဒတ္မင္းႀကီးက ေတာကစား၀ါသနာပါၿပီး အသားမပါရင္ ပြဲေတာ္မတည္ပါဘူး၊ ေက်းရြာလူေတြက
သားေကာင္းေတြ ေခ်ာက္ေပးရ ၀ိုက္ေပးရေတာ့တာေပါ့၊ တစ္ေန႔မဟုတ္ေတာ့ လူေတြရဲ့ အလုပ္ေတြပ်က္လာၾကတယ္။
ဒီေတာ့ ေက်းရြာလူေတြက " မင္းႀကီးေၾကာင့္ တို႔တေတြ အလုပ္ေတြ
ပ်က္ေပါင္းမ်ားလွၿပီ၊ ေတာထဲရွိ သမင္ေတြကို မင္းဥယ်ာဥ္အတြင္း ေမာင္းသြင္းေပးထားၿပီး
လံုျခံဳေအာင္ ကာရံေပးထားလိုက္ၾကစို႔" လို႔ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးေတာ့ ဒီအစီအစဥ္ကို
အားလံုးလက္ခံလိုက္ၾကတာေပါ့။
အဲဒီအစီအစဥ္ေၾကာင့္ပဲ
နိေျဂာဓသမင္မင္း ဦးေဆာင္တဲ့ သမင္ငါးရာနဲ႔ သာခသမင္မင္း ဦးေဆာင္တဲ့ သမင္ငါးရာဟာ
ဖမ္းဆီး ပိတ္ေလွာင္ျခင္းခံခဲ့ရတာပါ။ မင္းႀကီးက အလြယ္တကူ ပစ္ခတ္စားေသာက္႐ံုေပါ့။
မင္းႀကီးက သမင္ေတြထဲက
ေရႊေရာင္ သမင္ႏွစ္ေကာင္ကို ေတြ႕လို႔ ေဘးမဲ့ေပးလိုက္တယ္။
တစ္ခါတေလ မင္းႀကီးကိုယ္တိုင္
တခါတေလ စားဖိုမွဴးက ေလးကိုင္ၿပီး ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲ၀င္ေရာက္ၿပီး ပစ္ခတ္ေလ့ရွိတာေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ သမင္ေတြက ေသရမွာေၾကာက္လန္႔ၿပီး ဟိုေျပးဒီေျပးနဲ႔
တစ္ေကာင္နဲ႕တစ္ေကာင္ တိုက္မိခိုက္မိလို႔ျဖစ္ေစ ေျပးရင္းလႊားရင္
ထိခိုက္မိလို႔ျဖစ္ေစ အားအင္ ႏြမ္းၿပီး ပင္ပန္းမႈေတြ၊ နားမက်န္းျဖစ္မႈေတြျဖစ္လာတယ္၊
တစ္ခ်ိဳ႕သမင္ေတြဆို အသက္ပါဆံုးရွံဳးသြားၾကကုန္တယ္။
ဒီအေၾကာင္းကို
ဘုရားအေလာင္းသမင္မင္း နိေျဂာဓကသိေတာ့ သာခသမင္မင္းကို တိုင္ပင္လိုက္ၿပီး
ဒီလိုဟိုေျပးဒီလႊား ျမားဒဏ္ခၿပီး ေသရမည့္အတူတူ တစ္ေန႔တစ္ေကာင္က် သားသတ္ရံုမွာ
အလွည့္က်အသတ္ခံၾကဖို႔ အားလံုးကို အသိေပးလိုက္ပါတယ္၊ အားလံုးကလည္း ေသရမည့္အတူတူ
အဲဒီအစီအစဥ္ကို လက္ခံလိုက္ၾကတယ္၊ ဒီေန႔က နိေျဂာဓသမင္းမင္း အုပ္စုက အသတ္ခံရင္
ေနာက္ေန႔ သာခသမင္မင္းအုပ္စုက အသတ္ခံရမယ္ေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔
တစ္ေန႔တစ္ေကာင္က် အသတ္ခံရာက တစ္ေန႔က်ေတာ့ ရင္ေသြးငယ္ေလးကို ၀မ္းမွာလြယ္ထားရတဲ့
သမင္မေလးအလွည့္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ သူက ေဒ၀ဒတ္အေလာင္း သာခသမင္မင္းရဲ့ အုပ္စုထဲကပါ။
ရင္ေသြးေလးလြယ္ထားရတာမို႔
သာခသမင္မင္းထံမွာ အသနားခံလိုက္ပါတယ္။
"အရွင္…ကၽြႏု္ပ္မွာ
ရင္ေသြးေလးကို လြယ္ထားရပါတယ္၊ သားကို ရွင္သန္ေအာင္ ေမြးဖြားပါရေစ..သားဖြားၿပီးက ၾကည္ျဖဴစြာ
အသတ္ခံပါမည္၊ အခုေတာ့ အျခားသူနဲ႔ အလွည့္ကို ခ်ိန္းေပးပါ"
" သတၱ၀ါေတြက
အရင္ေသခ်င္တယ္လို႔ ရွိမလား..အသက္ရွင္သမွ် ေနခ်င္ၾကတယ္၊ ဒါသတၱ၀ါေတြရဲ့ ဆႏၵ၊
နင့္ကိုယ္စား တျခားသူက ေသေပးရမယ္ဆိုလို႔ တရားမွ်တပါ့မလား… မရဘူး..။ သင့္အလွည့္
သင္တာ၀န္ယူ"
သာခသမင္စကားေၾကာင့္ သမင္မေလးခမ်ာ
အျပစ္မဲ့သားေလးအတြက္ရတက္မေအး၊ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔အတူ
မလွမ္းခ်င္ လွမ္းခ်င္နဲ႔ လွမ္းလာခဲ့တာေပါ့။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္
ဒီရင္ေသြးေလးကို ေမြးေပးခဲ့ခ်င္တယ္၊ ေလာကထဲကိုခုမွေရာက္လာခါစရင္ေသြး
ေရာက္လာတယ္ဆိုေပမယ့္ ေလာကႀကီးအေၾကာင္း ဘာမွမသိတဲ့ အျပစ္မဲ့တဲ့ကေလးေလး..။
သူအသတ္ခံရရင္
သူ႔ရင္ေသြးပါ အသက္ဆံုးရွံဳးေတာ့မယ္၊ ဒါကို သမင္မကမလိုလားပါ။ မိမိေသးရမည္ကို မမႈပါ၊
အျပစ္မဲ့ရင္ေသြးေလး အတြက္ ရတက္မေအးသည္မွာ မိခင္စိတ္ဓာတ္၊ မိခင္ေမတၱာမဟုတ္ပါလား..။
ဒါေၾကာင့္ သမင္မေလး သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ သာခသမင္မင္းကို အရဲစြန္႔ၿပီး အဆိုတင္သြင္းခဲ့ျခင္းပါ။
သို႔ေသာ္ မရခဲ့။
ေနာက္မွ သမင္ရဲ့
ေခါင္းထဲ အေတြးကေလး လင္းခနဲ၀င္လာမႈနဲ႔အတူ နိေျဂာဓသမင္မင္းကိုပါ
ျမင္ေယာင္လိုက္ျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းျခင္းမတူညီတဲ့ နိေျဂာဓ သမင္မင္းထံမွာ
အကူအညီေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
"အရွင္ ကၽြႏ္ုပ္
မနက္ျဖန္မိုးေသာက္ရင္ အသတ္ခံရေတာ့မယ္"
" ေၾသာ္..အင္းအင္း၊
ဒို႔မ်ားဘ၀က ဒီလိုပဲ ကုန္ဆံုးၾကရမွာပဲေလ…သင့္အလွည့္မွာ သင္အသတ္ခံရသလို၊ အျခားအျခား
သမင္ေတြလည္း ဒီလိုႀကံဳရမွာပါ"
"အရွင္..ေသရမွာ
အတြက္ ၀န္မေလးပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြႏ္ုပ္ေသရင္ ၀မ္းမွာလြယ္ထားတဲ့ ကေလးပါ
အသက္ဆံုးရွံဳးရပါလိမ့္မယ္၊ အျပစ္မဲ့တဲ့ ကေလးေတာ့ ရွင္သန္ဖို႔ အခြင့္အေရး
ရွိသင့္ပါတယ္"
"ေၾသာ္.. သင့္မွာ
ရင္ေသြးရွိေနလား"
"
မွန္ပါတယ္အရွင္ ဒီကေလးကို
ေမြးဖြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္အထိ အသက္ရွင္ေနခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေသရမည့္ အလွည့္
လဲလွယ္ေပးဖို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"
အင္း..လဲလွယ္ေပးဖို႔ ဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးေပးဖို႔က ခက္တယ္၊ ဘယ္သူမွ ေသခ်င္မွာ
မဟုတ္ဘူး"
ေနာက္ဆံုး နိေျဂာဓ
သမင္မင္း..ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ကိုယ္၀န္သည္သမင္မေလး ၀မ္းသာရမလို
၀မ္းနည္းရမလို အံ့ၾသျခင္းမ်ားစြာျဖစ္သြားပါတယ္၊ ကၽြႏ္ုပ္လည္း အံ့ၾသသြားပါတယ္။
" မပူပါနဲ႔..မင္းသာ
မင့္သားကို အသက္ရွင္ေအာင္ ေမြးပါ၊ မင္းကိုယ္စား ငါအေသခံလိုက္ပါမယ္"
"ရွင္"
" သင္ဟာ
မျမင္ေသးတဲ့ ရင္ေသြးအေပၚထားရွိတဲ့ ေမတၱာစိတ္ဟာ ေတာ္႐ံုေမတၱာစိတ္ဓာတ္ မဟုတ္ဘူး၊
အခက္အခဲနဲ႔ ေဘးဆိုးႀကံဳရင္ သတၱ၀ါေတြဟာ ကိုယ္က်ိဳးသာ ၾကည့္တတ္တယ္၊ အဲဒီအထဲမွာ
တစ္ခ်ိဳ႕မိဘေတြဟာ ကမ႓ာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္းဆိုတဲ့ အၾကင္နာမဲ့တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔
ကိုယ့္အသက္ကို ရွာႀကံေမြးတတ္သူေတြပင္ ရွိတယ္၊ အဲဒီမိခင္ေတြထဲ သင္ကမပါလို႔ သင့္ကို
ငါေလးစားတယ္"
"ကၽြႏိုပ္လည္း
ဒီသားေမြးၿပီးရင္ အသတ္ခံဆိုလည္း အသတ္ခံရမွာပါ"
"
ဟုတ္ပါတယ္…အဲဒီစိတ္ထားကိုေလးစားလို႔ သင့္ကိုယ္စား ငါအေသခံမွာပါ၊ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာပဲ
ေနေတာ့"
အဲဒါလိုမွာၾကားၿပီး
သမင္းသတ္တဲ့ေနရာ စဥ္းတီတံုးေပၚ လည္စင္းခံလိုက္ပါတယ္၊ ဒါကို စားဖိုမွဴးကျမင္ေတာ့
ေဘးမဲ့ေပးထားတဲ့ သမင္ျဖစ္ေနလို႔ ခ်က္ခ်င္းမသတ္ရဲဘဲ ဗာရာဏသီမင္းထံ ေျပးၿပီး
သံေတာ္ဦးတင္လိုက္ပါတယ္။
ဘုရင္မင္းျမတ္က
လာေရာက္ၿပီး
" အို..သမင္မင္း ငါက သင့္ကို ေဘးမဲ့ေပးၿပီးပါၿပီး ဘာ့ေၾကာင့္
ဒီစဥ္းတီတံုးမွာ လည္စင္းခံရတာလဲ"
"
အရွင္မင္းႀကီး ကိုယ္၀န္ေဆာင္ သမင္မေလးရဲ့
ေတာင္းပန္ခ်က္အရ ငါအေသခံေပတယ္..၊ မိခင္ေမတၱာစိတ္ရွိတဲ့ ဒီသမင္မေလးဟာ
အခ်ည္းႏွီးမေသသင့္ဘူး၊ သူမေသသင့္လို႔ အျခားသမင္တစ္ေကာင္ကို အေသခံလိုက္ပါလို႔ ငါက
ဘယ္မွာ ေျပာရက္မလ၊ အဲသလို အစားထိုးေပးရင္လဲ လက္ေအာက္ငယ္သားအေပၚ ထားရွိရမယ့္
ငါ့ေစတနာက မမွန္ကန္။ သတၱ၀ါမွန္သမွ် ေသေဘးေၾကာက္ေပမယ့္၊ ေသသင့္တယ္လို႔ ထင္ရင္
ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူက တာ၀န္ယူရတယ္ မင္းႀကီး"
အဲဒီလို
နိေျဂာဓသမင္မင္းက ေျပာလိုက္လို႔ အထက္ဆံုးမွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ …
"အို
ေရႊသမင္မင္း..ငါဟာ သင့္လို ခႏၲီ ကရုဏာ ေမတၱာႏွင့္ ျပည့္စံုသူကို လူထဲမွာေတာင္
မေတြ႕ဖူးပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္စိတ္မွာ အရမ္းကို ၾကည္လင္ခ်မ္းေျမ့ရပါ၏၊ ထပါ
ထပါ..သင္ေရာ ဟိုသမင္မေရာ၊ အျခားသမင္ေတြပါေဘးမဲ့ေပးပါတယ္..ေရႊသမင္မင္း..က်န္တဲ့
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ေျခေလးေခ်ာင္းရွိတဲ့ သားေကာင္ေတြ ငွက္ေတြပါ ေဘးမဲ့ေပးပါတယ္၊
ေရေနကုန္းေန ေကာင္းကင္ေန သတၱ၀ါအားလံုး ေဘးမဲ့ေပးပါတယ္ ေရႊသမင္မင္းႀကီးရယ္
ထပါ..ထပါ.."
မင္းႀကီးက
ဒီစကားကိုေျပာခဲ့တာပါ။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္
သမင္မေလးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး နိေျဂာဓသမင္မင္းရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္နဲ႔
စြန္႔လြတ္မႈစိတ္ဓာတ္က သတၱ၀ါအားလံုးကို အသက္ေဘးမွ ခ်မ္းသားေစခဲ့တာပါ၊
ႏူးညံ့တဲ့စိတ္ဓာတ္က မာေၾကာတဲ့စိတ္ဓာတ္ကို အႏိုင္ယူခဲ့တာပါ။
အဲဒီေနရာေလးဟာ ယခု
" Sarnath ဆရ္နာထ္ " ္လို႔
ေခၚၾကတဲ့ေနရာေလးပါပဲ..တဲ့..။
ေသေဘးမွ
လြတ္ခဲ့တယ္ဆိုေသာ္လည္း ဗာရာဏသီမင္းရဲသတ္ျဖတ္မႈ ေသေဘးမွပါ မရဏမင္းရဲ့
သတ္ျဖတ္မႈကေတာ့ မလြတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး…အဲဒီမရဏမင္းဟာ ေတာင္တစ္ေတာင္ဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ တြန္းျဖိဳပစ္လိုက္ခ်င္တယ္…ယခုေတာ့ ျဖင့္…….
စာကိုး ။ ။ ဇာတကအ႒ကထာ-(ပထမတြဲ)၊ မဇၥ်ိမေဒသ
ၿမိဳ႕ရြာမ်ားမွ သမိုင္းရုပ္ၾကြင္းပံုရိပ္လႊာမ်ား(ဆရာေတာ္ဦးၾသဘာ၊
သာ၀တၳိျမန္မာေက်ာင္း)၊ ေမာင္ဆႏၵ(လယ္ေ၀း)၏ ျမင့္ျမတ္သူတို႔၏ က်င့္စဥ္၊
အားလံုး ရႊင္လန္းၾကပါေစ…
