နိဂံုးခ်ဳပ္လကၤာ
က်မ္းၿပီးမွတ္ထံုး,
ကမၸတ္ဖံုး၍, နိဂံုးအခန္း, လက္႐ံုးတန္းပိမ့္၊
…ေခတ္ဆန္းခုေႏွာင္း, လူအေပါင္းကား, မေကာင္းကုိးကြယ္, ေကာင္းကုိးကြယ္ဟု, ညာဘယ္မျခား,
မျပဳျငားဘဲ, စဥ္းစား ေ၀ဖန္, က်ိဳးရွိတန္မွ, ေလ်ာ္ကန္႐ံုမွ်, ကုိးကြယ္ၾကလိမ့္။
ဗုဒၶျမတ္စြာ,
သာသနာကုိ, ေကာင္းစြာႀကိဳတင္, မျပဳျပင္ေသာ္, အျမင္မွိန္ေမွး, အထင္ေသး၍, ယဥ္ေက်းဖြယ္ရာ,
အျဖာျဖာႏွင့္, ဘာသာ၀ါဒ, ဟူသမွ်တုိ႔, စစကုန္သုဥ္း, ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းလိမ့္။
ထြတ္ဘုန္းသာသနာ,
မွိန္ေသာခါ၀ယ္, ေထြရာေကာင္းႏုိး, ၀ါဒမ်ိဳးျဖင့္, အက်ိဳးမတည့္, ျဖစ္ျပန္ခဲ့မူ, တကဲ့
တုိင္းႀကီး, ျပည္အနီး၌, တုိင္းသီး ျပည္နယ္, မ်က္ႏွာငယ္လိမ့္။
သုိ႔ႏွယ္ေၾကာင္းရာ,
စုေပါင္းကာျဖင့္, ေကာင္းစြာေျမာ္ညႇိ, ဆင္ျခင္မိ၍, တုိ႔၏နယ္ေျမ, တုိ႔အေမြႏွင့္, တုိ႔ေမဘာသာ,
သာသနာကုိ, တုိ႔သာ ၾကံ႕ၾကံ႕, ေစာင့္ေရွာက္အံ့ဟု, ခံ့ခံ့မားမတ္, စိ္တ္ထား ျမတ္ျဖင့္,
နာဂတ္သာသနာ, ေရးအရာကို, ေတြးကာသုိက္ၿမိဳက္, ေရးသားလုိက္၏။
သိထုိက္သိိရာ,
သိၿပီးခါ၀ယ္, စဥ္လာထင္ျမင္, ျပင္ကာဆင္လ်က္, စည္ပင္သာယာ, သာသနာႏွင့္, ျမန္မာျပည္ေထာင္,
တုိးတက္ေအာင္လွ်င္, ေခါင္းေဆာင္ေရွ႕သြား, ရွင္လူမ်ားတုိ႔, ခဲြျခား ေမတၱာ, မထားပါဘဲ,
မ်ားစြာခုိသင္း, ငံုးခပင္းတုိ႔, မႂကင္းကုိယ္စီ, ပုိက္ကိုခ်ီသုိ႔, ညီညီႀကိဳးကုတ္, အားသြန္ထုတ္က,
ဗုဒၶသာသနာ, ျပည္ျမန္မာသည္, ကမၻာထုတ္ခ်င္း ထြင္းလိမ့္ေသာ၀္။ ။
အနာဂတ္သာသနာေရးၿပီးၿပီ။