ကိုယ့္အသြင္ ကိုယ္ခ်စ္ၾကစမ္းပါ (အပိုင္း ၁၂)

လြယ္လြယ္ရလို႔  ပိုမိုတြင္က်ယ္

                နိဗၺာန္ကုန္သည္ အေရာင္းကုိယ္စားလွယ္ေတာ္ႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ လည္း အခု ဦးဇင္းေျပာျပသမွ်ကို မိမိတို႔ဉာဏ္နဲ႔ ေစ႔ေစ႔ေတြးၾကည့္ၾကပါ၊ ဦးဇင္း အေနနဲ႔ တဖက္သတ္ႀကီး အျပစ္ဖို႔ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုယ့္သာသနာ၊ ကိုယ့္ဒကာတုိ႔ အေနနဲ႔ စဥ္းစားမိဖို႔ရာ အေၾကာင္းကို ခ်ျပေနတာပါ၊ ဒီအသြင္ ဒီအ၀တ္ဟာ လိဂၤသာသနာကို တကယ္ပဲ ဖ်က္, မဖ်က္၊ သိေအာင္လုပ္ဖို႔ပါ၊ ဖ်က္တယ္လို႔ သိလာခဲ့ရင္လည္း ကိုယ့္သာသနာ ကိုယ္ဖ်က္ေနသူအျဖစ္ကို ဘယ္သူမွ ေက်နပ္ ႏွစ္သက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီလိုဆိုရင္ မိမိတို႔ ဆိုင္ အသီးသီးမွာလည္း ေရာင္းကုန္အျဖစ္ တင္ထားၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေရာင္းသူမရွိရင္ ၀ယ္၀တ္သူလည္း မရွိသေလာက္ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္၊ တြင္က်ယ္မႈ ေလ်ာ့ပါးသြားပါလိမ့္မယ္၊ တကယ္ေတာ့ ဒီအ၀တ္တြင္က်ယ္ လာတာဟာ ““လြယ္လြယ္ရေနလို႔””ဆိုတာ အေၾကာင္းတစ္ခုပါပဲ။

                ဆိုင္မွာမေရာင္းခင္ အျခားနည္းနဲ႔ ဖန္တီးၿပီး ၀တ္သူေတြရွိလာခဲ့တယ္၊ ၀တ္သူေတြကို ျမင္ရျပန္ေတာ့ ေရာင္းသူေတြက ဖန္တီးေရာင္းခ်လာတယ္၊ ေရာင္းသူရွိလာျပန္ေတာ့ ၀ယ္၀တ္သူေတြ ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔လာတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဒီ အသြင္ဖ်က္လုပ္ငန္းဟာ ပိုမို က်ယ္ျပန္႔ခဲ႔ေတာ့တယ္ေပါ႔။

နီးစပ္ရာ ေဆြးေႏြးၾကည့္ပါ

                အခု ဦးဇင္းေျပာျပသမွ်ကိုလည္း မိမိတို႔နဲ႔ နီးစပ္ရာပုဂၢဳိလ္မ်ားကို ေလွ်ာက္ထားၾကည့္ေစလိုပါတယ္၊ အေႏြးထည္အက်ႌ လက္ရွည္ေတြဟာ လိဂၤသာသနာကို တကယ္ပဲ ညႇဳိးႏြမ္းေစသလား ဆိုတာကိုေပါ႔၊ နီးစပ္ရာပုဂၢဳိလ္ ဆိုတာလည္း ဒီသေဘာေတြကို နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့သူကို ဆိုလိုတာပါ၊ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ ကိုယ္ “ငါ့ျမင္းငါစိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္”ဆိုတဲ႔ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိး မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ သေဘာေပါက္ထားရပါလိမ့္မယ္၊ အဲဒီလိုပုဂၢဳိလ္မ်ဳိး ကို ေလွ်ာက္မိရင္ေတာ့ သူေရာက္ခ်င္ရာကို သူစိုင္းၿပီး ျပေတာ့မွာျဖစ္သည့္ အတြက္ အမွန္တရားလည္း လမ္းစေပ်ာက္ေနဦးမွာပါပဲ။

အသြင္မပ်က္က အခြင့္ရွိႏိုင္

                တကယ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ သမဏအသြင္ဆိုတာ သာယာဖြယ္ ကင္းတဲ့ အရာေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ထားရတာပါ။ အ၀တ္ဆိုလည္း အေကာင္း ပကတိအတိုင္း မ၀တ္ရဘူး၊ သာယာမႈေတြ ေလ်ာ့ပါးသြားရေအာင္ ဟိုကျဖတ္၊ ဒီက ျဖတ္၊ ၿပီးမွ ျပန္ခ်ဳပ္၊ ခ်ဳပ္႐ိုးေၾကာင္းေတြ ဗလဗြနဲ႔ပါ။ သေဘာေသးသိမ္တဲ့ သူ၊ မသိနားမလည္တဲ့သူ ဆိုရင္ အပိုအလုပ္ေတြပဲလို႔ေတာင္ ထင္ေကာင္း ထင္ႏိုင္ပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား။ အရဟတၱဖိုလ္ဂုဏ္သတၱိ ကို လက္ခံႏိုင္တဲ့ အသြင္ပါ၊ အ၀တ္ ပါ။ ဒါ႔ေၾကာင့္ “အေပေတာ ဒမသေစၥန, န ေသာ ကာသာ၀မရဟတိ”လို႔ေတာင္ စာမွာ ဆိုရတာပါ။

                ဘုရားေပးတဲ့ အသြင္သာ ပီပီျပင္ျပင္ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ အသြင္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္တဲ့ အက်င့္ဟာလည္း တည္ေနဖို႔ရာ အခြင့္သာေန ပါဦးမယ္။ အသြင္မွ ေပ်ာက္ၿပီ၊ ကြယ္ၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ အက်င့္လည္း တည္ေန ဖို႔ရာ လမ္းစမျမင္ႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး၊ ဒါကလည္း ပကတိအေနအထားနဲ႔ ေျပာေန တာပါ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ေတြေၾကာင့္ အသြင္ေျပာင္းရတဲ႔ အျဖစ္မ်ဳိးကို မဆိုလို ပါဘူး။

                ဒါ႔ေၾကာင့္ အသြင္ဟာ အျမင္အတြက္မွ်သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း အျမင္က ဆင့္ပြားလာတဲ့ အေကာင္း၊ အဆိုးေတြကို ဖန္တီးေပးႏိုင္တယ္ဆိုတာကို တပည့္ ေတာ္တို႔ အရွင္ဘုရားတို႔ အေနနဲ႔ သေဘာေပါက္ နားလည္ၾကၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕ ေထရ၀ါဒ အသြင္ကို ျပည္တြင္းမွာျဖစ္ေစ၊ ျပည္ပမွာျဖစ္ေစ၊ ပီျပင္က်နေအာင္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္ဘုရား။