၃၃။ ၀န္ေဆာင္သည့္ႏြား
မျခားတူသူ
နိဇေသာခ်ံ နိ႐ုႏၶာေနာ။
ေယာ ဓနဇၨန မိစၦတိ၊
ပရတၳဘာရ၀ါဟီ၀၊
ကလုသေႆ၀ ဟိ ဘာဇနံ။ (ဟိေတာပေဒသ)
ေယာ=အၾကင္သူသည္၊ နိဇေသာခ်ံ=မိမိၿငိမ္းေအး သာယာခ်မ္းသာျခင္းကုိ၊
နိ႐ုႏၶာေနာ=တားျမစ္ပိတ္ပင္လ်က္၊ ဓနဇၨနံ=ပစၥည္းဥစၥာ မ်ားစြာျဖစ္ထြန္းျခင္းကုိ၊ ဣစၦတိ=အလုိ႐ွိ၏၊
၀ါ=အလုိ႐ွိသျဖင့္ မ်ားစြာစုေဆာင္း ဆည္းပူးျခင္းကုိ ျပဳ၏၊ တေတာ=ထုိသုိ႔ျပဳျခင္းေၾကာင့္၊
ေသာ=ထုိပစၥည္း ဥစၥာကုိ မိမိမသုံးရက္ဘဲ အၿမဲ႐ွာမွီး စုေဆာင္းေလ့႐ွိေသာ သူသည္၊ ပရတၳဘာရ၀ါဟီ၀=သူတစ္ပါး၏
အက်ဳိးငွါ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးကုိ သည္ပုိးရြက္ေဆာင္ရေပေသာ ႏြားကဲ့သုိ႔၊ ကလုသေႆ၀=ဆင္းရဲၿငိဳျငင္
ပင္ပန္းျခင္း၏သာလွ်င္၊ ဘာဇနံဟိ-ဘာဇနံဧ၀=တည္ရာအစစ္ ျဖစ္ႀကီးျဖစ္သည္ သာလွ်င္တည္း။
------------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* ေအးခ်မ္းသာယာ၊
မေနသာ၊
မ်ားစြာပစၥည္း စုေဆာင္းသူ။
* ႐ွိပါေသာ္လဲ၊ မသုံးစြဲ၊
အၿမဲပစၥည္း စုေဆာင္းသူ။
မ်ားစြာသားသမီး ေဆာင္သုံးယူ။
* သူတစ္ပါးက်ဳိး၊
၀န္ထုပ္မ်ဳိး၊
သည္ပုိးႏြားႏွင့္ တူသည့္သူ။
-----------
၃၄။ ဥစၥာ၏ေနာက္
လူလုိက္ေရာက္
ယဒေဓာေဓာ ဘု၀ိ ၀ိတၱံ၊
နိခဏတိ မိတမၸေစာ။
တဒေဓာ နိလယံ ဂႏၲဳံ၊
ကေရ ပႏၴမဂၢေတာ၀။ (ဟိေတာပေဒသ)
မိတမၸေစာ=ပစၥည္းဥစၥာ ရတနာကုိ မ်ားစြာမျဖဳန္း မသုံးမစြဲ ေစးႏွဲေသာသူသည္၊
ဘု၀ိ=ေျမ၌၊ ယံ၀ိတၱံ=အၾကင္ မိမိ၏ ပစၥည္းဥစၥာရတနာကုိ၊ အေဓာေဓာ-အေဓာ အေဓာ= အလြန႔္အလြန္နက္စြာ၊
နိခဏတိ=သုိမွီးျမဳႇပ္ႏွံ၏။
တံ=ထုိျမႇဳပ္ႏွံ သုိမွီးအပ္ေသာ ပစၥည္းဥစၥာ ရတနာ သည္၊ အေဓာနိလယံ=ေအာက္ျဖစ္ေသာ
ေနရာ ငရဲရြာသုိ႔၊ ဂႏၲဳံ=လူေစးႏွဲ ပစၥည္း႐ွင္ ခပ္တြင္တြင္သြားဘုိ႔ရန္၊ အဂၢ- ေတာ၀=ေ႐ွးဦးမဆြ
ပဌမကပင္လွ်င္၊ ပႏၴံ=ေျဖာင့္ေျဖာင့္ အၿပီး လမ္းခရီးကုိ၊ ကေရ=ျပဳလုပ္တီထြင္ စီရင္ႏွင့္သည္
ျဖစ္ရာ၏။
-
---------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* ေ႐ႊ ေငြရတနာ၊ မ်ားဥစၥာ၊
ေဖြ႐ွာေန႔တုိင္း ရ႐ွိသူ။
* မလွဴဒါန္းရက္၊
မသုံးရက္၊
စြဲမက္ေျမ၌ျမႇဳပ္ႏွံသူ။
* ငရဲရပ္ဌာန္၊ ေရာက္ေစရန္၊
ျမႇဳပ္ႏွံဥစၥာလမ္းျပသူ။
* ဥစၥာထုပ္ေနာက္၊
စိတ္စြဲေရာက္၊
ေျမေအာက္ငရဲ ေရာက္မည့္သူ။
---------
