မာန္မလုပ္ခ်င္ဘု၊
မာန္လုပ္လွ်င္ လြယ္သည္သာပ၊
ငယ္နာမည္ နငယ္သတ္႐ံုပဲ၊
ေနရပ္ကယ္ မန္ေရႊလည္ႏွင့္၊
မာန္ႏွစ္မည္ မာန္စံု ကြန္႔ႏိုင္ငဲ့၊
ဖူးအညႊန္႔ ေခါင္းကတင္။
သို႔ကတဲ၊
လုပ္ဘဲ သမၸဇဥ္ႏွင့္၊
မာန္မယွဥ္ ဉာဏ္ယဥ္ကို အုပ္ပါလို႔၊
ထိန္းခ်ဳပ္က မာန္ကိုကင္းေစရ၊
ယင္းခုေခတ္တြင္…။ တဲ့
ဒီကဗ်ာေလးဟာ မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ့ ပညာ၀ီမံသနကထာက်မ္း စာမ်က္ႏွာ-၄၂၈ မွာ ဖတ္႐ွဳလုိက္မိတဲ့ ကဗ်ာကေလးပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပညာ၀ီမံသနကထာမွာပါတဲ့ သတပဒိကပုစၧာဟာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွတယ္ေပါ့။
ဒီကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မာန္-အ႐ိုဏ္းကို သမၸဇဥ္ဉာဏ္ႏွင့္ ခ်င့္ႏိႈင္းၿပီး ကင္းေစရမယ္လို႔..သတိေပးေတာ္
စိတ္ႀကီး၀င္ဆိုလို႔…မဟာဂႏၶာ
ဟိုတစ္ေန႔က ဦးဇင္းကို ရဟန္းတစ္ပါးက ေနာက္ကေနလိုက္ေခၚတာ မၾကားလို႔ ျပန္မထူးတာကို စိတ္ႀကီး၀င္လွပါလားလို႔ ႀကည္စယ္တဲ့ သေဘာနဲ႔ ေျပာတာေလးကိုလည္း အမွတ္ရလိုက္မိေသးတယ္..။ သူေျပာတဲ့ စိတ္ႀကီး၀င္ဆိုတာ မာနႀကီးတာကို ဆိုလိုတာပါ။
လူေလာကမွာ သူကေခၚလို႔ ကိုယ္ကျပန္မထူးလွ်င္၊ ကိုယ္ႏႈတ္ဆက္လို႔ ျပန္ႏႈတ္မဆက္လွ်င္၊ ေတြ႕လိုက္လို႔ မ်က္ႏွာထား တည္ေနလွ်င္ မာနႀကီးတယ္ စိတ္ႀကီး၀င္တယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တတ္ၾကတယ္ေလ..။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ… အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဆြးေႏြးၾကရင္ မႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ " အင္း ..မင္းက ပညာရွိကိုး..၊ ဒို႔က ဘာမွမွ မတတ္တာ" ဆိုၿပီး သူ႔ကိုေျမွာက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ရင္း အတြင္းမွာ ႀကိတ္ၿပီး စိတ္ႀကီး(မာန)၀င္ေနတတ္ၾကျပန
♣♣ မာနဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔…မာန္လုပ္လွ်င္ လြယ္သည္သာပ၊
ငယ္နာမည္ နငယ္သတ္႐ံုပဲ၊
ေနရပ္ကယ္ မန္ေရႊလည္ႏွင့္၊
မာန္ႏွစ္မည္ မာန္စံု ကြန္႔ႏိုင္ငဲ့၊
ဖူးအညႊန္႔ ေခါင္းကတင္။
သို႔ကတဲ၊
လုပ္ဘဲ သမၸဇဥ္ႏွင့္၊
မာန္မယွဥ္ ဉာဏ္ယဥ္ကို အုပ္ပါလို႔၊
ထိန္းခ်ဳပ္က မာန္ကိုကင္းေစရ၊
ယင္းခုေခတ္တြင္…။ တဲ့
ဒီကဗ်ာေလးဟာ မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ့ ပညာ၀ီမံသနကထာက်မ္း စာမ်က္ႏွာ-၄၂၈ မွာ ဖတ္႐ွဳလုိက္မိတဲ့ ကဗ်ာကေလးပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပညာ၀ီမံသနကထာမွာပါတဲ့ သတပဒိကပုစၧာဟာ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွတယ္ေပါ့။
ဒီကဗ်ာေလးကို ဖတ္ရေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မာန္-အ႐ိုဏ္းကို သမၸဇဥ္ဉာဏ္ႏွင့္ ခ်င့္ႏိႈင္းၿပီး ကင္းေစရမယ္လို႔..သတိေပးေတာ္
စိတ္ႀကီး၀င္ဆိုလို႔…မဟာဂႏၶာ
ဟိုတစ္ေန႔က ဦးဇင္းကို ရဟန္းတစ္ပါးက ေနာက္ကေနလိုက္ေခၚတာ မၾကားလို႔ ျပန္မထူးတာကို စိတ္ႀကီး၀င္လွပါလားလို႔ ႀကည္စယ္တဲ့ သေဘာနဲ႔ ေျပာတာေလးကိုလည္း အမွတ္ရလိုက္မိေသးတယ္..။ သူေျပာတဲ့ စိတ္ႀကီး၀င္ဆိုတာ မာနႀကီးတာကို ဆိုလိုတာပါ။
လူေလာကမွာ သူကေခၚလို႔ ကိုယ္ကျပန္မထူးလွ်င္၊ ကိုယ္ႏႈတ္ဆက္လို႔ ျပန္ႏႈတ္မဆက္လွ်င္၊ ေတြ႕လိုက္လို႔ မ်က္ႏွာထား တည္ေနလွ်င္ မာနႀကီးတယ္ စိတ္ႀကီး၀င္တယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တတ္ၾကတယ္ေလ..။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ… အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဆြးေႏြးၾကရင္ မႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ " အင္း ..မင္းက ပညာရွိကိုး..၊ ဒို႔က ဘာမွမွ မတတ္တာ" ဆိုၿပီး သူ႔ကိုေျမွာက္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ရင္း အတြင္းမွာ ႀကိတ္ၿပီး စိတ္ႀကီး(မာန)၀င္ေနတတ္ၾကျပန
မာန-ဆိုတဲ့ ပုဒ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အနက္သံုးမ်ိဳးေတြ႕ရပါတယ္၊
(၁) ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးျခင္း
(၂) ခ်ိန္ျခင္း။ ခ်င့္ျခင္း၊ တိုင္းတာျခင္း
(၃) မိမိကိုယ္ကို အျမတ္ဆံုးဟု မွတ္ထင္ျခင္း၊ မွတ္ထင္တတ္ေသာသေဘာ-ဆိုၿပီး သံုးမ်ိဳးေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီမွာေတာ့ ေနာက္ဆံုးအနက္ျဖစ္တဲ့ မွတ္ထင္ျခင္းကိုပဲ ဦးတည္ေျပာခ်င္ပါတယ္၊ အထင္ဆိုတာ တကယ္မွမဟုတ္တာလို႔ ေျပာၾကသလိုပါပဲ မာနဆိုတဲ့ တရားဟာလည္း ထင္တစ္လံုးနဲ႔ ဘ၀င္လံုးၾကြေနတဲ့ သေဘာေပါ့။
ေလာကမွာ လူအုပ္စုခြဲလိုက္လွ်င္ (၃)မ်ိဳးထြက္လာပါတယ္။
(၁) ကိုယ့္ထက္သာတဲ့ လူ (ေသယ်ပုဂၢိဳလ္)
(၂) ကိုယ္နဲ႔ တန္းတူတဲ့ လူ(သဒိသပုဂၢိဳလ္)
(၃) ကိုယ့္ေအာက္ နိမ့္က်တဲ့လူ (ဟီနပုဂၢိဳလ္) ဆိုၿပီး သံုးမ်ိဳးေပါ့။
အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္သံုးမ်ိဳးမွာလည္း တစ္ေယာက္ေယာက္မွာ မာန သံုးမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္ျပန္ပါတယ္။
(၁) ေသယ်မာန=ပစၥည္း၊ ဥစၥာ၊ ဂုဏ္သိရ္၊ ပညာ၊ အဆင္း စတာေတြ အဖက္ဖက္မွာ သူမ်ားထက္သာတယ္လို႔ မွတ္ထင္ျခင္းမ်ိဳး
(၂) သဒိသမာန=ပစၥည္း ဥစၥာ၊ ဂုဏ္သိရ္ စတာေတြ သူတို႔နဲ႔ ဘာထူးေသးတုန္းလို႔ မွတ္ထင္ျခင္းမ်ိဳး
(၃) ဟီနမာန= ဒို႔က သူ႔ေလာက္မွ ပစၥည္းမရွိတာ၊ ဒါေပမယ့္ ဘာအေရးစိုက္ရမတုန္း၊ စသျဖင့္ မွတ္ထင္တာမ်ိဳး ဆိုၿပီး သံုးမ်ိဳးရွိတယ္ေပါ့။
ဆိုလိုတာကေတာ့ ေသယ်ပုဂၢိဳလ္မွာ ေသယ်မာန၊ သဒိသမာန၊ ဟီနမာန သံုးမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္သလို သဒိသပုဂၢိဳလ္ ဟီနပုဂၢိဳလ္ေတြမွာလည္း ဒီသံုးမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ေသယ်ပုဂၢိဳလ္အတြက္ ေသယ်မာန္ဟာ လိုက္ဖက္တဲ့ မာနေပါ့၊ ပါဠိလိုေတာ့ ယာထာ၀=မွန္ကန္တဲ့ မာနလို႔သံုးႏႈန္းပါတယ္။
အဲသလိုပါပဲ သဒိသပုဂၢိဳလ္အတြက္ သဒိသမာန၊ ဟီနပုဂၢိဳလ္အတြက္ ဟီနမာနေတြဟာ ယာထာ၀မာန-လိုက္ဖက္ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ မာနေတြေပါ့။ ကိုယ့္နဲ႔ တန္ရာ တန္ရာ မာနထားလို႔ လိုက္ဖက္တယ္ မွန္ကန္တယ္လို႔ သံုးႏႈန္းတာပါ။
ကိုယ္နဲ႔ အဖက္မတန္ မေလ်ာကန္တဲ့ အျခားမာန္ႏွစ္မ်ိဳးကိုေတာ့ အယာထာ၀မာန=မလိုက္ဖက္တဲ့ မာနလို႔ သံုးႏႈန္းေခၚေ၀ၚပါတယ္။
♣♣ ဘယ္မာနကို ဘယ္မဂ္ကပယ္သလဲ
ယာထာ၀မာန ကို အရဟတၱမဂ္မွ ပယ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ၿပီး အယာထာ၀မာန္ကိုေတာ့ ေသာတာပတၱိမဂ္ကပဲ ပယ္ခဲ့ၿပီးပါၿပီလို႔ တိပိအဘိဓာန္မွာ ဆိုပါတယ္။
မာနရဲ့အရင္းခံလက္သည္မ်ား
♣♣ မာနကို ေျမွာက္ေပးတတ္တဲ့အရင္းခံ လက္သည္ေတြကေတာ့
(၁) ဥစၥာဂုဏ္
(၂) အဆင္းဂုဏ္
(၃) ပညာဂုဏ္
(၄) ရာထူးဂုဏ္
(၅) အေျခြအရံဂုဏ္ စတဲ့ ေလာကဂုဏ္မ်ားစြာေတြ ေတြ႕ရမွာပါ။
တစ္ခါတစ္ခါ ဥစၥာကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး မာန္တက္ၾကတယ္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ေခ်ာလို႔ တစ္ခ်ိဳ႕က ပညာတတ္လို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ၾကျပန္ေတာ့ ရာထူးရွိလို႔ တစ္ခ်ိဳ႕မွာေတာ့ အသိုင္းအ၀ိုင္း အေျခြအရံေတာင့္တင့္လို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့ေလ…မာနေလးေတ
သူေဌးလဲ သူေဌးမာန၊ သူေတာင္းစားလည္း သူေတာင္းစားမာနဆိုတာလို သူ႔မာန ကိုယ့္မာနေတာ့ ရွိၾကမွာပါ။ ေလာကက မာနႀကီးသူကို စိတ္ႀကီး၀င္တယ္လို႔ ေျပာေနၾကတာပါ၊ တကယ္ေတာ့ မာနရွိရင္ စိတ္သေဘာထား မႀကီးက်ယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ စိတ္ႀကီးႀကီး မထားႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ (မာနကိုအရင္းခံ၍ တိုးတက္ေအာင္ႀကိဳးစားမႈကိုမ
စိတ္ႀကီး၀င္ၾကစမ္းပါတဲ့
စိတ္ႀကီး၀င္ဆိုလို႔ မ်က္ႏွာထားတင္းၿပီးေတာ့ ဟိုလူ႔ေငါက္ခ်၊
ဒီလူ႔ေငါက္ခ်လုပ္တယ္၊
တစ္ခ်ို႕က ပိုက္ဆံရွိလို႔၊ အာဏာရွိလို႔
အဖက္မလုပ္ရင္လဲ
စိတ္ႀကီး၀င္တယ္ ေျပာတတ္ၾကတယ္၊
အဲဒါ စိတ္ႀကီး၀င္တာမဟုတ္ဘူး၊
ဘ၀သံသရာေအာက္က်ဖို႔ စိတ္ကေလး၀င္တာ၊
မင္းတို႔လည္း စိတ္ကေလးမ၀င္ၾကနဲ႔…တဲ့၊
ကဲ မာနကို အေပါက္ေသးေသးကေန ေခ်ာင္းၾကည့္တာမို႔ ဒီေလာက္ပဲ ျမင္ရပါတယ္ဗ်ာ..မာနႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့ အျခားအေၾကာင္းအရာေတြကိုေတာ့
