လာလာေလ လိုက္ခဲ့ေတာ့
တို႔စ႐ိုက္ တို႔ဘာသာ
ႏွစ္ဆန္းခါ ပိေတာက္ၾကြားခ်ိန္မို႔
ကစားကာ ေရၾကည္ၾကည္နဲ႔
ပီေပသည္ ျမန္မာမ်ဳိးကိုလ
တိုးဆင့္၍ ခ်စ္ခဲ့တာ ။
လာေဟ့ လာေဟ့
ဘုရားကုန္းက၊ တအုန္းအုန္းနဲ႔၊ တ႐ုန္း႐ုန္းလာၾက
ဘယ့္ႏွာပါလိမ့္
ထိန္႔လိုက္ တဲ့အိုးစည္၊ ႏွဲကလဲ ပီသနဲ႔
သီသူက သီၾက၊ ကသူက က လာ
ႏြားႀကီးလည္း ပါသေဟ့
ေက်ာေပၚမွာ ေကာ္ေဇာ၊ အေမႊးေရာ သနပ္ခါး
ခ်ဳိဖ်ားမွာ ပိေတာက္ပန္းေတြက
တလွ်မ္းလွ်မ္း ေရႊအဆင္
ႏြားစိတ္ထဲ အခဲသား၀င္လိုက္ရ
ရႊင္လိုက္မည့္ျဖစ္ျခင္း။
၀ဋ္မကင္းသူကိုျဖင့္
လႊတ္ျခင္းမွာ ၀ါသနာပါတဲ့
ေရႊျမန္မာ သည္လူမ်ဳိးမွာလ
အက်ဳိး သည္လိုတူလိုက္ပါ့
ေရႊမဥၨဴ ႏႈတ္ခ်ဳိခြန္းရယ္နဲ႔
သြန္းလိုက္မိပါ ။
ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့၊ တန္ခူးခါမွာ
ဒါနက တေ၀ေ၀၊ ေရေတြက တရႊဲရႊဲ
ေပ်ာ္ပြဲက တ၀င့္၀င့္၊ ကဲလို႔သာ ဆင့္ေရာ့
အရြယ္သင့္ အရြယ္ငယ္
ျမန္မာေတြ ထယ္လိုက္ၾက ။
ဘယ္ေျမဟာ ေစတီေပါမယ္လဲ့
ဘယ္ေျပဟာ အေပ်ာ္ေၾကာမယ္လဲ့
စိတ္ေဇာ ျမန္ဗမာမွာျဖင့္
သံသရာ ဂ႐ုထားသူမို႔
ပါးလိုက္ၾက ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာ
အခါက ႏွစ္ဆန္း ။
လကလဲ ရႊင္လန္း
ရြက္ေဟာင္းေၾကြ၊ ရြက္သစ္ကယ္ေ၀
ေလေျပဖ်န္းျပန္ေတာ့
လြမ္းစရာေပါ့ ။
ဥၾသငယ္ သာ
ပင္ျမင့္မွာ သံ၀ါ၀ါနဲ႔
သႀကၤန္ခါ သူက ညွင္းေလေတာ့
မေလးေမာင္ သည္ရင္တြင္းဆီသို႔
သီခ်င္း သူ၀င္လာ၍
ျဖဴစင္စြာ ဂူဆင္၍သာပါ့
ေအာင္းေမြ႕ရႊင္လန္း ။ ။
ေဇာ္ဂ်ီ
ပန္းခ်ီ Maung Ugga Kyaw (12years)
Myanmar Art and Crafts မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
