+copy.jpg)
"(ကာလာမသုတ္) နိဂံုးခ်ဳပ္အမွာ"
ဤကာလာမသုတ္ေတာ္ဟာ လြတ္လပ္ၿပီးစျဖစ္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ လြန္စြာ မွတ္သားထုိက္ေသာ တရားေတာ္ျဖစ္ေပတယ္၊ "တစ္ျခားႏုိင္ငံမွာ လုပ္နည္းကိုင္နည္းကို သေဘာက်၍ ဤႏုိင္ငံမွာ ဘာမဆို လုပ္သင့္တယ္" လုိ႔ အစြဲအၿမဲ မယူရဘူးဆုိတဲ့ ေျခာက္နံပါတ္ဟာ လြန္စြာ အေရးႀကီးတာပဲ။
ၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရးသမားဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးထဲမွာ လူေကာင္းလူဆိုး ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္၊ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးကဘဲ ႏုိင္ငံေကာင္းစား ေအာင္ ရြက္ေဆာင္ေနတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္၊ ဒီလိုေျပာတိုင္း"ရေသ့ရဟန္း ေျပာတာေတာင္ မယံုရဘူး"လုိ႔
ကိုးနံပါတ္ အမိန္႔ေတာ္ရွိတယ္၊
ဒါ့ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက ဘာပဲေျပာေျပာ သူ႔ရဲ႕ေရွ႕အေၾကာင္းေတြကိုျပန္၍ စဥ္းစားလုိက္ ၾက၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ေရွ႕အေၾကာင္းမွာအေကာင္း မေတြ႕လွ်င္ ေနာက္အနာဂတ္မွာ သူဟာေကာင္းတာ လုပ္လိမ့္မယ္လုိ႔ မေျမႇာ္လင့္ထုိက္ဘူး။
လူေကာင္းခ်င္းတူလ်င္ပဲ မ်ဳိး႐ိုးဇာတိႏွင့္ ပညာရွိမရိွကို သတိျပဳရမယ္၊ မ်ဳိး႐ိုးေကာင္း, ပညာေကာင္းေသာ လူေကာင္းကိုသာ ေရြးခ်ယ္ၾကေနာ္၊ ေတာသားေတြ"လူပါး မဝဘူး"ဆိုၿပီး လူလယ္လူညာမ်ား၏ လွည့္ပတ္စရာကေလး မ်ား မျဖစ္ၾကေအာင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားမွ ႀကိဳးစား၍ ပညာသင္ၾကကြဲ႕၊
ငယ္ရြယ္စဥ္က ပညာတတ္ထားႏွင့္မွ ႀကီးတဲ့အခါ ဘယ္ေနရာမဆို ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ စဥ္းစားၿပီး အလုပ္လုပ္တတ္ၾကမယ္၊
တိုင္းသူ ျပည္သားေတြ ပညာတတ္မွလဲ အစုိးရလုပ္မည့္သူကို ေကာင္းေကာင္း ေရြးခ်ယ္တတ္ၾကမယ္၊
အစိုးရေကာင္းရမွလဲ တိုင္းျပည္ ေကာင္းစား၍ လူအမ်ား ခ်မ္းသာမယ္ဆိုတာကို အေၾကာင္းႏွင့္အက်ဳိး ဆက္သြယ္ကာ အရာရာ ၾကည့္တတ္ ၾကပါေစေနာ္။
*******
(ကာလာမသုတ္ေတာ္ကိုလည္း တင္ျပလိုက္ပါသည္။)
"မစြဲလမ္းရာ ဆယ္ဌာနကိုျပေသာ ကာလာမသုတ္ေတာ္"
ေကာသလတိုင္းတြင္အပါအဝင္ျဖစ္ေသာ ကာလာမမင္းတို႔၏အုပ္စုိးရာ ေကသမုတၱနိဂံုးသည္ ေတာအုပ္တစ္ခု ၏အဝင္ဝ၌ တည္ရွိေသာေၾကာင့္ ထုိေတာလမ္း ခရီသြားတို႔၏ တည္းခိုရာအရပ္ ျဖစ္ေန၏၊
အယူဝါဒ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကေသာ ဆရာႀကီးတို႔သည္ ထုိအရပ္ေရာက္လွ်င္ မိမိတို႔အယူကို ဝါဒျဖန္႔၍ အျခားအယူမ်ားကုိ ဖိႏွိပ္ေျပာေဟာတတ္ ကုန္၏၊ ထုိနိဂံုးသားတို႔သည္ အယူဝါဒႏွင့္စပ္၍ ေယာင္ဝါးဝါးျဖစ္ၾကစဥ္ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္လည္း ထုိအရပ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူလာ၏၊
ထုိ နိဂံုးသားတို႔သည္"အယူဝါဒအမ်ဳးိမ်ဳိးကိုၾကားေနရသျဖင့္ ဟိုသူေျပာတာဟုတ္ႏုိးႏုိး, ဒီသူေျပာတာ ဟုတ္ႏုိးႏုိး ေတြးေတာ္ေနၾက၊ ပါေၾကာင္း"ေလွ်ာက္ၾကေလရာ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္က အမ်ဳိးမ်ဳိး ၾကားနာေနရေသာ သင္တို႔မွာ ယံုမွားေတြးေတာစရာေတြ ပဲဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ နားေထာင္ၾက ကာလာမအမ်ဳိးသားတို႔…….
၁။ ။ကေလးဘဝမွစ၍ ၾကားနာ မွတ္သားခဲ့ရျခင္းျဖင့္လည္း "ဟုတ္တယ္ မွန္တယ္"ဟု အစြဲအျမဲ မယူၾကႏွင့္
၂။ ။ မိဘဘုိးဘြားစသည္တို႔မွ ဆင္းသက္၍ (ပရပရ=အဆက္ဆက္) မွတ္ယူ လုပ္ကိုင္႐ုိး ျဖစ္၍လည္း အျမဲအစြဲ မွတ္ယူမထားၾကႏွင့္။
၃။ ။"ဣတိကိရ=ဒီဟာက ဒီလုိတဲ့"ဟု အျခားတစ္ေယာက္က ေျပာလိုက္႐ံုမွ်ျဖင့္လည္း အျမဲမွတ္ယူ မထားၾကႏွင့္။
၄။ ။"ဒီ အယူအဆသာ ငါတို႔ သင္ထားေသာက်မ္းစာႏွင့္ညီတယ္"ဟု မိမိတို႔ က်မ္းစာႏွင့္ ညီေန႐ံုမွ်ျဖင့္ လည္း အတည္တက်မွတ္ယူ မထားၾကႏွင့္။
၅။ ။မိမိဘာသာ ၾကံစည္ထားေသာအရာကိုလည္း "ဟုတ္လွၿပီ မွန္လွၿပီ"ဟု အျမဲအစြဲ ယူမထားၾကႏွင့္။
၆။ ။အျခားေနရာ (အျခားႏုိင္ငံ)တို႔၌ သူတစ္ပါးတို႔လုပ္နည္း ကိုင္နည္းကုိ သေဘာက်၍လည္း ဤေနရာ ၌သင့္ေတာ္လွၿပီဟု အျမဲအစြဲ ယူမထားၾကႏွင့္။
၇။ ။တစ္စံုတစ္ရာ ျပဳဖို႔ရာအေၾကာင္း အေထာက္ကို စဥ္းစားရာဝယ္ အေၾကာင္းအေထာက္ေကာင္းးရ၍ သေဘာက်သျဖင့္လည္း အျမဲအစြဲ ယူမထားၾကႏွင့္။
၈။ ။"သူေျပာေသာ အယူဝါဒသည္ ငါတို႔ စဥ္းစားေက်နပ္ထားေသာ အယူႏွင့္ညီမွ်ေပသည္"ဟု အယူဝါဒခ်င္း တူမွ်႐ံုျဖင့္လည္း အျမဲအစြဲ မယူၾကႏွင့္။
၉။ ။"ဤရေသ့ ရဟန္းကား ယံုၾကည္ထုိက္ေသာ အထက္တန္းပုဂၢဳိလ္တည္း၊ ဒီလိုပုဂၢဳိလ္၏ စကားကို ေလးေလးစားစား မွတ္သားထုိက္သည္"ဟုလည္း စြဲစြဲ ၿမဲၿမဲ မွတ္ယူမထားၾကႏွင့္။
၁၀။ ။"ဤရေသ့ ရဟန္းကားငါ့တို႔ ကုိးကြယ္ထားေသာဆရာ ျဖစ္၏၊ ငါ့ဆရာစကားကို ငါမွတ္သားသင့္ သည္"ဟုလည္း စြဲစြဲၿမဲၿမဲ မွတ္ယူမထားၾကႏွင့္။
ကာလာမအမ်ဳိသားတို႔……."ဤအက်င့္ေတြသည္ ေကာင္းလည္းမေကာင္း, အျပစ္လည္းမကင္း, ပညာရွိ ကဲ့ရဲ႕စရာလည္း ျဖစ္၏၊ ထုိအက်င့္အႀကံ အလုပ္အကိုင္ကို ျပဳလိုက္လွ်င္ စီးပြားမဲ့ဖုိ႔, ဒုကၡေရာက္ဖို႔ျဖစ္၏"ဟု ကိုယ္တိုင္ နားလည္လာသည့္အခါ ထုိအက်င့္ ထုိအျပဳအမူမ်ားကို စြန္႔လုိက္ၾက၊
"စီးပြားတိုးတက္၍ သုခရဖို႔ အက်င့္အႀကံမ်ား"ဟု ကိုယ္တိုင္ နားလည္ထားေသာ အက်င့္အႀကံအျပဳအမူမ်ားကိုသာ လိုက္နာျပဳက်င့္ၾက……..
ဤသို႔ ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ဒုစ႐ုိက္ သုစ႐ုိက္မ်ားကို ခြဲျခား၍ ေမတၱာ က႐ုဏာစေသာ တရားမ်ားကို ေဟာေတာ္မူေလသည္။
[အဂၤုတၱဳိရ္, တိကနိပါတ္, ဒုတိယပဏၰာသ, ၂-မဟာဝဂ္, ပၪၥမသုတ္။]
"ေဆာင္ပုဒ္"
(၁) ကေလးဘဝ, စ၍မွလွ်င္, ၾကားရဖန္ဖန္၊ (၂)ပရံပရ, မိဘဘုိးဘြား, ဆက္ဆက္အားျဖင့္, မွတ္သားခဲ့ဘိ, ျပဳ႐ိုးရွိ၏၊ (၃) ဣတိကိရ, ၾကားလူကေျပာ၊ (၄) က်မ္းသေဘာႏွင့္, ႏွီးေႏွာညီျပန္၊ (၅) အၾကံသက္သက္, ၾကံစည္ခ်က္ တည္း၊ (၆) တစ္နည္းမွန္းဆ, နည္းလမ္းရယူ၊ (၇) တစ္မူအေၾကာင္း, ၾကံေကာင္းၾကံရ၊ (၈) ကိုယ့္ယူဆကို, အားရႏွစ္ သက္, ညီၫြတ္ခ်က္ပါ၊ (၉) ရဟန္းမွာမူ, ေျပာရာမွန္ကန္, ျဖစ္သင့္တန္၏၊ (၁၀) တစ္ဖန္သူဟာ, တို႔ဆရာဟု, ဆယ္ျဖာ ေၾကာင္းစု, တစ္ခုခုေၾကာင့္, ယူမူတိမ္းေစာင္း, မွားတက္ေကာင္းသည္,…..အေပါင္းစဥ္းစားၾကေစေသာဝ္။
(ဗုဒၶဘာသာလက္စြဲက်မ္း မွ)
