အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္း ဆင္ျခင္ပံု
အဲဒီလို ဆင္ျခင္တာ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းလို႔ ဆိုေတာ့ ပထမဆံုးက်မ္းကို ‘ဓမၼသဂၤဏီ’ လို႔ ေခၚတယ္၊ ဓမၼ ဆိုတာ သဘာ၀တရားေတြကို သဂၤဏီ ဆိုတာ
အစုလိုက္ အစုလိုက္ စုၿပီးေတာ့ ေဖာ္ျပတဲ့က်မ္း၊ စိတ္အေၾကာင္းက တစ္စု၊
႐ုပ္အေၾကာင္းက တစ္စု၊ ႏွစ္စု မာတိကာ၊ သံုးစု မာတိကာေတြကို
အက်ယ္ခ်ဲ႕ၿပီးေတာ့ ရွင္းလင္းျပတာကတစ္စု၊ အဲဒါေတြကို အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုျပတာက
တစ္စုဆိုၿပီးေတာ့ ၄-စုကို ၄-က႑ခြဲၿပီးေတာ့ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းကို ျမတ္စြာဘုရားက
ဆင္ျခင္ေတာ္မူခဲ့တယ္။
အဓိက ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းမွာ
ေဟာေတာ္မူခဲ့တာ ႐ုပ္နဲ႔စိတ္ပဲ၊ စိတ္လို႔ဆိုတဲ့ အထဲမွာ ေစတသိတ္လည္း
ပါတယ္လို႔ မွတ္ရမယ္၊ စိတ္နဲ႔ ႐ုပ္နဲ႔ အဓိကထားၿပီး ဆင္ျခင္သံုးသပ္ေတာ္မူတယ္၊
ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ ၀ိဘဂၤလို႔ေခၚတဲ့ ‘၀ိဘင္းက်မ္း’၊
၀ိဘင္းက်မ္းမွာ အပိုင္း ၁၈- ပိုင္းရွိတယ္၊ ခႏၶာပိုင္း, အာယတနပိုင္း,
ဓာတ္ပိုင္းစတဲ့ အပိုင္း ၁၈-ပိုင္းကို သုတၱန္နည္း အဘိဓမၼာနည္း နည္းမ်ိဳးစံု
ျမတ္စြာဘုရား ဆင္ျခင္သံုးသပ္တယ္။
သဘာ၀တရားေတြ
ဆင္ျခင္ စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ သဘာ၀တရားေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့
ပညတ္သေဘာေတြကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားတယ္၊ ပညတ္ ၆-မ်ိဳး ခြဲလိုက္တယ္၊ ခႏၶပညတ္,
အာယတနပညတ္ စသည္ျဖင့္ ပညတ္ေတြ ခြဲၿပီးေနာက္ဆံုးမွာ ပုဂၢလပညတ္တဲ့၊ တရားဓမၼနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆက္စပ္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အေသးစိတ္ခြဲၿပီး ရွင္းလင္း
ေဖာ္ျပတဲ့ တရားကို ‘ပုဂၢလပညတ္က်မ္း’ လို႔ ေခၚတယ္၊ ဓမၼသဂၤဏီ က်မ္းရယ္၊ ၀ိဘင္းက်မ္းရယ္၊ ဓာတုကထာက်မ္းရယ္၊ ပုဂၢလပညတ္က်မ္းရယ္ ဆိုၿပီး အဘိဓမၼာ ၄-က်မ္း။
ေနာက္ၿပီးတဲ့အခါက် ‘ကထာ၀တၳဳက်မ္း’
ကို ဆင္ျခင္တယ္၊ ကထာ၀တၳဳဆိုတာ ေျပာစရာ ဆိုစရာေတြ၊
ေဆြးေႏြးေမးျမန္းၾကတာေတြ၊ အယူ၀ါဒ ကြဲျပားၾကတာေတြ အျငင္းအခံု ျဖစ္စရာ points
ေတြေပါ့၊ ကထာ၀တၳဳက်မ္းႀကီးကို အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္တဲ့သူက ျမန္မာျပည္က
ယဇ္မ်ိဳးမင္းႀကီး ဦးေရႊစံေအာင္၊ ဘာသာျပန္တဲ့က်မ္းကို “The Points of
Controversy ” ေခၚတယ္၊ အျငင္းပြားစရာ အခ်က္အလက္ေတြကို စုၿပီးေတာ့ အဲဒီ
အယူ၀ါဒ အျငင္းပြားမႈေတြရဲ႕ သဘာ၀အမွန္ကို ဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ က်မ္းမ်ိဳးကို
အထာ၀တၳဳက်မ္းလို႔ ေခၚတယ္။
ဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြး
ထက္ျမက္လာေအာင္ ေလ့က်င့္တဲ့ သေဘာအေနနဲ႔ သဘာ၀တရားေတြရဲ႕ စကားလံုးေတြ၊
ေ၀ါဟာရေတြ၊ ထိုသဘာ၀တရားေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ထိုသဘာ၀တရားေတြရဲ႕
သဘာ၀အေျခအေနေတြကို ေမးခြန္းမ်ိဳးစံု ထုတ္ၿပီးေတာ့ ေမးလိုက္ ေျဖလိုက္၊
အေမးအေျဖ အစံုလိုက္ အစံုလိုက္ ေဟာတဲ့ တရားကိုေတာ့ ‘ယမကက်မ္း’ လို႔ ေခၚတယ္၊ ယမကဆိုတာ အစံု၊ အတိအက် သတ္မွတ္ထားၿပီး ေသခ်ာတဲ့ အရာကို သႏိၷ႒ာန္ လို႔ ေခၚၿပီးေတာ့, ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလားလို႔ ေမးျမန္းစရာျဖစ္တဲ့ အရာက်ေတာ့ သံသယ လို႔ ေခၚတယ္၊ အဲဒီလို သႏိၷ႒ာန္နဲ႔ သံသယ လို႔ ေခၚတယ္၊ အဲဒီလို သိႏိၷ႒ာန္နဲ႔ သံသယ အစံု၊ အေမးနဲ႔ အေျဖ အစံု၊ ဒီလို အစံုလိုက္ ေဟာသြားတဲ့က်မ္းက ယမိုက္က်မ္းတဲ့။
ဒီက်မ္းက ၁၀-က်မ္းရွိတယ္၊ မူလဆိုတဲ့ သဘာ၀တရားေတြရဲ႕ အရင္းျမစ္နဲ႕
ပတ္သက္တာက ၁-က်မ္း၊ ခႏၶာလို႔ဆိုတဲ့ ခႏၶာငါးပါးနဲ႔ ပတ္သက္တာက ၁-က်မ္း၊
အာယတနဆိုတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာက ၁-က်မ္း စသည္ျဖင့္ ယမကလို႔ေခၚတဲ့ ယမိုက္က်မ္းဟာ
၁၀-က်မ္း ရွိတယ္၊ ဉာဏ္ရည္ဏ္ေသြး ထက္ျမက္ေအာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ တစ္ခုခ်င္း
တစ္ခုခ်င္း အေသးစိတ္ ေမးခြန္းပုစာၦေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ အေျဖလႊာေတြကို
ထုတ္ျပတဲ့က်မ္းကို ‘ယမိုက္က်မ္း’ လို႔ ေခၚတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားဟာ ဘုရားျဖစ္ၿပီး ၂၂-ရက္ ေန႔ကစၿပီးေတာ့ အဲဒီ ရက္တစ္ပတ္လံုး
အဘိဓမၼာသဘာ၀တရားေတြကို ဆင္ျခင္တယ္၊ ဒီရက္ပတ္ဟာ ဆင္ျခင္ ေတြးေတာေနတဲ့
ရက္သတၱပတ္တဲ့၊ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္းကို ဆင္ျခင္တယ္၊ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ ဆင္ျခင္လို႔
ရတယ္၊ ၀ိဘင္းက်မ္း ဓာတုကထာက်မ္း ပုဂၢလပညတ္က်မ္း ကထာ၀တၳဳက်မ္း
ယမိုက္က်မ္းကို ဆင္ျခင္တယ္၊ ျမတ္စြာဘုရား ဉာဏ္ေတာ္နဲ႔ ဆိုရင္ ဒါေလးေတြက
အလြယ္ကေလး၊ အလြယ္ေလးေတြဆိုေတာ့ အခက္အခဲ မရွိဘူး၊ သိပ္ၿပီး ပီတိ မျဖစ္လွဘူး၊
ျမတ္စြာဘုရားအဖို႔ လြယ္လြန္းေနတယ္တဲ့။
ဒီမွာ
ေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ သိပ္ၿပီးက်ယ္၀န္းတဲ့ ‘ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီး’ ကို
ဆင္ျခင္လိုက္တဲ့့ အခါက်ေတာ့မွ အသိဉာဏ္နဲ႔ ေတြးေတာစရာ အာ႐ံုေတြဟာ
အံ၀င္ခြင္ဂ် ျဖစ္သြားတယ္၊ ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးက အလြန္က်ယ္၀န္းတယ္၊ အ႒ကထာ
ဆရာႀကီးက ဥပမာ ေပးထားတယ္၊ အင္မတန္ ႀကီးမားတဲ့ ေ၀လငါးႀကီးေတြဟာ
ပင္လယ္ထဲမွာသာလွ်င္ လူးလြန္႔ လႈပ္ရွားၿပီးေတာ့ ကစားႏိုင္ၾကတယ္တဲ့၊
က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္ေတြ ထဲမွာဆို သူတို႔
ခႏၶာကိုယ္ႀကီးနဲ႔ဆို မဆန္႔ဘူးတဲ့။
ျမတ္စြာဘုရား
ဉာဏ္ေတာ္ႀကီးဟာလည္း ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးထဲ က်မွ စိတ္တိုင္းက် အားပါးတရ
လူးလြန္႔ၿပီး ကြန္႔ျမဴးဆင္ျခင္ ေတြးေတာလို႔ ရတယ္၊ က်န္တဲ့ က်မ္းေတြက
နည္းနည္းက်ဥ္းေနတယ္ေပါ့။
ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ
ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးကို ဆင္ျခင္တဲ့အခါက်ေတာ့ စိတ္က ပိုၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္လာတယ္၊
သိစရာေတြကလည္း အမ်ားႀကီး၊ လူမ်ားလိုေပါ့၊ တစ္ခါတေလ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္
ေနရာကေနၿပီးေတာ့ လြင္ျပင္ႀကီး ေရာက္သြားတဲ့အခါ စိတ္ေတြက လြတ္လပ္သြား သလိုပဲ
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ အသိဉာဏ္ဟာလည္း ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီး ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ တကယ့္
လြင္ျပင္ႀကီးထဲ ေရာက္သြား သလိုပဲ စိတ္ထဲမွာ လူးလြန္႔ က်က္စားလို႔ အလြန္
ေကာင္းသြားတယ္၊ အဲဒီလို ေကာင္းေတာ့ စိတ္ေတာ္ဟာ ပိုေပ်ာ္ၿပီးေတာ့
ပီတိေတြျဖစ္လာတယ္၊ အဲဒီ ပီတိေတြရဲ႕ စြမ္းအားေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္မွာရွိတဲ့
ေသြးေတြဟာ ၾကည္လင္လာတယ္၊ ေသြးေတြက အေရာင္ေျပာင္းလာၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကေနၿပီး
အေရာင္ေတြ တဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္လာတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔
ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီး ဆင္ျခင္တဲ့အခါမွ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ လႊတ္တယ္ဆိုတာ အဲဒါကို
ေျပာတာေနာ္၊ သူ႔ဟာသူ လႊတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးကို
ဆင္ျခင္လိုက္တဲ့အခါ က်ေတာ့မွ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေက်နပ္အားရတဲ့ ပီတိျဖစ္တယ္၊ ထို
ပီတိေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္က ေသြးေတြဟာ စင္ၾကယ္လာတယ္အခါ အေရာင္က တဖိတ္ဖိတ္
ေတာက္ေျပာင္လာသလို၊ ေက်ာက္႐ိုင္းတံုးေလး တစ္တံုးကို ေသြးၿပီးေတာ့
အေရာင္တင္လိုက္ တဲ့အခါက်ေတာ့ တလက္လက္ ျဖစ္လာသလိုပဲ ဉာဏ္ေတာ္နဲ႔
ေသြးၿပီးေတာ့ ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ တစ္ကိုယ္လံုးဟာ အေရာင္အ၀ါေတြ တလက္လက္နဲ႔
ဖိတ္ဖိတ္ ေတာက္လာတယ္။
ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ လႊတ္တယ္၊ အဲဒီ သတၱာဟဟာ အင္မတန္ ထူးျခားတဲ့ သတၱာဟတစ္ခုျဖစ္လို႔ “ရတနဃရသတၱာဟ”
တဲ့၊ ၇-ရက္တိတိ အဘိဓမၼာတရားေတြကို ဆင္ျခင္လိုက္တာ ေနာက္ဆံုး
ပ႒ာန္းက်မ္းႀကီးကို ေရာက္တဲ့အခါ ခႏၶာ ကိုယ္ကေန ေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြ
ထြက္လာသည္အထိ ျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ ဒါ အဘိဓမၼာေဒသနာရဲ႕ ထူးျခားခ်က္တစ္ခုပဲ၊
မေဟာခင္ကတည္းက အဘိဓမၼာရဲ႕ သဘာ၀တရားေတြကို ျမတ္စြာဘုရားက ႀကိဳတင္ ဆင္ျခင္
စဥ္းစားထားၿပီးသား ျဖစ္တယ္။
*ဆက္ရန္* -------
{အဘိဓမၼာ နတ္ျပည္မွာ ေဟာရျခင္း၊ တန္ခိုးျပာဋိဟာ၊ ေရ,မီး အစံု တန္ခိုးျပပံု} အား ဆက္လက္ေရးသား ပူေဇာ္ပါမည္။
အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ (Ph.D)
အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ (ပထမတြဲ) (စာ ၂၀-၂၄) မွ ေကာက္ႏႈတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။
ဤစာျဖင့္ . . .
ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား အား လည္းေကာင္း
အဂၢမဟာပ႑ိတ အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ (Ph.D) ဆရာေတာ္ အား လည္းေကာင္း
ယခုစာအုပ္အား ဓမၼလက္ေဆာင္ေပးေသာ အန္တီေဆြ (Anatta Swe) တို႔အား ရွစ္ခိုးပူေဇာ္ပါသည္။
ရဲ၀င္းထြန္း
13.01.2012 (Friday) 10:00 am
