၃၉။ ဤသည့္သုံးပါး
ဉာဏ္အားသိမွ ပ႑ိတ
မာတာ၀
ပရဒါေရသု၊
ပရဒေဗၺသု
ေလာ႒ံ၀။
အတၱာ၀
သဗၺဘူေတသု၊
ေယာ
ပႆတိ သ ပ႑ိေတာ။ (ဟိေတာပေဒသ)
ေယာ=အၾကင္အဆုိးအေကာင္း က်ဳိးအေၾကာင္းကုိ၊ ေကာင္းစြာျမင္သိ ပညာ႐ွိသည္၊
ပရဒါေရသု=သူတစ္ပါးတုိ႔၏ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ စုံမက္ျမတ္ႏုိးအပ္ေသာ သားမယားတုိ႔၌၊ မာတာ၀=မိမိ၏
ေမြးသည့္မိခင္ ေက်းဇူး႐ွင္ကဲ့သုိ႔၊ ပႆတိ=ၾကည့္႐ႈဆင္ျခင္ စိတ္၀ယ္ထင္၏။
ပရဒေဗၺသု=သူတစ္ပါးတုိ႔၏ ပစၥည္းဥစၥာ ရတနာ ေ႐ႊေငြ အေထြေထြတုိ႔၌၊
ေလာ႒ံ၀=အသုံးမၿပီး အခ်ည္း ႏွီးေသာ ေျမႀကီးေျမခဲကဲ့သုိ႔၊ ပႆတိ=ၾကည့္႐ႈဆင္ျခင္ ဉာဏ္၌ျမင္၏။
သ-ေသာ=ထုိသုိ႔ေသာ အရာဌာနတုိ႔၌ ေနရာက် သိျမင္တတ္ေသာသူသည္၊ ပ႑ိေတာ=ဆင္ျခင္ေ၀ဖန္
အျမင္သန္သည့္ ဉာဏ္ပညာ႐ွိ လူက၀ိမည္ေပ၏။
---------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* သူတစ္ပါး၏၊ မယားခ်စ္ၾကင္၊
ေတြ႕ဆုံျမင္ေသာ္၊ မိခင္အလား၊
ဉာဏ္ျမင္ထား၏။
* သူတစ္ပါး၏၊ ပုိင္ျငားေ႐ႊေငြ၊
ေတြ႕ျမင္ေခ်ေသာ္၊ ေျမခဲအလား၊
ဉာဏ္ျမင္ထား၏။
* အမ်ားသတၱ၀ါ၊ ေတြ႕ႀကဳံလာေသာ္၊
ပမာကုိယ့္တူ၊ ၾကည္ျဖဴသနား၊
ဉာဏ္ျမင္ထား၏။
* ဤသည့္သုံးပါး၊
ဉာဏ္ျမင္ထားေသာ္၊
ေခၚျငား ပ႑ိ၊ ပညာ႐ွိဟု၊
စြဲသိထင္ထင္၊ ဉာဏ္သက္၀င္ေလာ့။
---------
၄၀။ ေကာင္းဖုိ႔ခက္လွ
ဆုိးဖုိ႔ကလြယ္
အာေရာပ်ေတ
သိလာ ေသေလ၊
ယေတန
မဟတာ ယထာ။
နိပါတ်ေတ
ခေဏနာေဓာ၊
တထာတၱဂၢဳဏ
ေဒါသတာ။ (ဟိေတာပေဒသ )
ယထာ=အၾကင္အျခင္းအားျဖင့္၊ မဟတာ=ႀကီးစြာေသာ၊ ယေတန=အားထုတ္ေၾကာင့္ၾက
ဗ်ာပါဒျဖင့္၊ သိလာ= ေက်ာက္တုံးေက်ာက္ဖ်ာ ႀကီးက်ယ္စြာကုိ၊ ေသေလ=ျမင့္ေမာက္အခ်က္ ေက်ာက္ေတာင္ထက္သုိ႔၊
အာေရာပ်ေတ= အပန္းႀကီးစြာ တင္ပုိ႔ရာ၏။
ခေဏန=မၾကာကာလ လ်င္ခဏျဖင့္၊ အေဓာ=နိမ့္ရာေဒသ ေအာက္ဌာနသုိ႔၊ နိပါတ်ေတ=လြယ္ကူလ်င္စြာ
က်ေစရာ၏။
အတၱဂၢဳဏ ေဒါသတာ=မိမိ၏ ဂုဏ္ႏွင့္ဆုိးညစ္ ေကာင္း မေကာင္းေသာ အျဖစ္တုိ႔သည္၊
တထာ=ထုိနည္းပမာ အတူသာတည္း။
-----------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* ေက်ာက္တုံးႀကီးလွ်င္၊
ေတာင္ထိပ္တင္၊
အားအင္ စုိက္ရ လြန္ခက္စြ။
* ေတာင္ေအာက္တစ္ခြင္၊
က်ေစခ်င္၊
အားအင္ မစုိက္ရ လြယ္ကူစြ။
* ဂုဏ္သိရ္စြမ္းအင္၊
ျမင့္လုိလွ်င္၊
အားအင္စုိက္ရ လြန္ခက္စြ။
* ဂုဏ္သိရ္စြမ္းအင္၊
က်ေစခ်င္၊
အားအင္မစုိက္ရ လြယ္ကူစြ။
---------------
