၂၉။ လမ္းမွန္ေရာက္ေရး ခၽြန္းအုပ္ေပး
ဉာဏကၤုေသန
သမၼဂၢံ၊
နိယ်တ်ဳႆာဟကုဥၥေရာ။(
နီတိမဥၥရီ )
ဥႆာဟကုဥၥေရာ=၀ီရိယတည္းဟူေသာ ဆင္ေျပာင္ ႀကီးကုိ၊ ဉာဏကၤုေသန=ဉာဏ္ပညာတည္းဟူေသာ
ခၽြန္းျဖင့္၊ သမၼဂၢံ=ေျဖာင့္သည့္လမ္းေၾကာင္း ခရီးေကာင္းသုိ႔၊ နိယ်တိ= ေဆာင္ၾကဥ္းအပ္၏။
-------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* အားအင္ ထန္သည္း၊
ဆင္ေျပာင္ႀကီးကုိ၊
ခရီး လမ္းမွန္၊ ေရာက္ေစရန္၊
မွန္မွန္ခၽြန္းႏွင့္ အုပ္ရမည္။
* လုံ႕လထန္သည္း၊
ဇြဲမာန္ႀကီးကုိ၊
က်ဳိးၿပီးလမ္းမွန္၊ ေရာက္ေစရန္၊
ဉာဏ္လႊာခၽြန္းႏွင့္ အုပ္ရမည္။
------------
၃၀။ ေက်ာက္ေတာင္ထိပ္ဦး
ေရတြင္းတူးသူ
ပယတေနာ
တာဒိေသာ ေန၀၊
ကေယ်ာ
ေယန ဖလံ န ဟိ။
ေသလေဂၢ
ကူပ ခဏနာ၊
ကထံ
ေတာယသမာ ဂေမာ။ (နီတိမဥၥရီ )
ေယန=အၾကင္၀ီရိယမ်ဳိးျဖင့္၊ ဖလံ=အက်ဳိးစီးပြါးသည္၊ နဟိေဟာတိ=မျဖစ္ေပၚႏုိင္၊
တာဒိေသာ=ထုိသုိ႔ သေဘာ႐ွိေသာ၊ ပယတေနာ=အက်ဳိးမဲ့ ၀ီရိယမ်ဳိးကုိ၊ ေန၀ ကေယ်ာ=မျပဳအပ္သည္သာလွ်င္တည္း။
ေသလေဂၢ=ေက်ာက္ေတာင္ထိပ္ႀကီး၌၊ ကူပခဏနာ= ေရတြင္းတူးေဖာ္ျခင္းေၾကာင့္၊
ေတာယ သမာဂေမာ=ေရ ထြက္လာျခင္းသည္၊ ကထံေဟာတိ=အဘယ္မွာ ျဖစ္ႏုိင္ပါ အ့ံနည္း။
----------
အဓိပၸါယ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္
* ၀ီရိယႀကီးစြာ၊
ဉာဏ္မပါ၊
လုိရာမေရာက္ဘိ။
* ေက်ာက္ေတာင္ထိပ္ဦး၊
ေရတြင္းတူး၊
ရည္စူး က်ဳိးမ႐ွိ။
* ေ႐ွး႐ုိးစဥ္ဆက္၊
ေရမထြက္၊
ေျမာ္လ်က္ဉာဏ္ႏွင့္သိ။
----------
