လူ လူခ်င္း ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္ရာတြင္
တစ္ခ်ိဳ႕က လူကိုမျမင္။
ပစၥည္းဥစၥာကို ျမင္၏၊
ရာထူးမ်ားကိုျမင္၏၊
အာဏာမ်ားကိုျမင္၏။
ထိုသို႔ျမင္ေသာအခါ
ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကို ျမတ္ႏုး၏။
ရာထူးမ်ားကို ျမတ္ႏိုး၏၊
အာဏာမ်ားကို ျမတ္ႏိုး၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ပစၥည္းရွိခိုက္ အေလးအျမတ္ျပဳ၏၊
အေလးအျမတ္ျပဳစရာ
ပစၥည္းဥစၥာမရွိေတာ့သည္ႏွင့္
အေလးအျမတ္မျပဳေတာ့။
ရာထူးရွိခိုက္ အေလးအျမတ္ျပဳ၏၊
အေလးအျမတ္ျပဳစရာ
ရာထူးမရွိေတာ့သည္ႏွင့္တၿပိဳ
အေလးအျမတ္မျပဳေတာ့။
အာဏာရွိခိုက္ အေလးအျမတ္ျပဳ၏၊
အေလးအျမတ္ျပဳစရာ
အာဏာမရွိေတာ့သည္ႏွင့္တၿပိဳင
အေလးအျမတ္မျပဳေတာ့။
ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းမွာ ေလာကကို
သုတဒိ႒ိအျမင္ျဖင့္သာ ၾကည့္တတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
သုတဒိ႒ိအျမင္ဟူသည္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား၊ ရာထူးမ်ား၊ အာဏာမ်ားကိုသာ ျမင္တတ္၏။
အျခားဘာကိုမွ် မျမင္တတ္။
(ဆရာႀကီး ဦးေရႊေအာင္၏ ဓမၼပဒမွ)
တစ္ခ်ိဳ႕က လူကိုမျမင္။
ပစၥည္းဥစၥာကို ျမင္၏၊
ရာထူးမ်ားကိုျမင္၏၊
အာဏာမ်ားကိုျမင္၏။
ထိုသို႔ျမင္ေသာအခါ
ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကို ျမတ္ႏုး၏။
ရာထူးမ်ားကို ျမတ္ႏိုး၏၊
အာဏာမ်ားကို ျမတ္ႏိုး၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ပစၥည္းရွိခိုက္ အေလးအျမတ္ျပဳ၏၊
အေလးအျမတ္ျပဳစရာ
ပစၥည္းဥစၥာမရွိေတာ့သည္ႏွင့္
အေလးအျမတ္မျပဳေတာ့။
ရာထူးရွိခိုက္ အေလးအျမတ္ျပဳ၏၊
အေလးအျမတ္ျပဳစရာ
ရာထူးမရွိေတာ့သည္ႏွင့္တၿပိဳ
အေလးအျမတ္မျပဳေတာ့။
အာဏာရွိခိုက္ အေလးအျမတ္ျပဳ၏၊
အေလးအျမတ္ျပဳစရာ
အာဏာမရွိေတာ့သည္ႏွင့္တၿပိဳင
အေလးအျမတ္မျပဳေတာ့။
ထိုသို႔ျဖစ္ျခင္းမွာ ေလာကကို
သုတဒိ႒ိအျမင္ျဖင့္သာ ၾကည့္တတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
သုတဒိ႒ိအျမင္ဟူသည္ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား၊ ရာထူးမ်ား၊ အာဏာမ်ားကိုသာ ျမင္တတ္၏။
အျခားဘာကိုမွ် မျမင္တတ္။
(ဆရာႀကီး ဦးေရႊေအာင္၏ ဓမၼပဒမွ)
