ပရစိတၱ၀ိဇာနနဉာဏ္မရလွ်င္
သူတစ္ပါးစရိုက္ကို သိဖို႔ခဲ့ယဥ္း၏၊ သို႔ေသာ္ အသြားအလာ အေနအထိုင္
ဣရိယာပုထ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုထိုကိစၥ၌ က်န/မက်နကိုလည္းေကာင္း၊ ႏွစ္တတ္ေသာ
အစာအဟာရကိုလည္းေကာင္း
႐ူပသဒၵစေသာ အာရံု၌ ၾကည့္႐ွဳပံု နားေထာင္ပံုစသည္ကိုလည္းေကာင
♣ရာဂစရုိက္ႏွင့္ သဒၶါစရိုက္♣
ရာဂစ႐ိုက္၊ ရွိသူ၌ကား၊ ယာပိုက္ေလးေထြ၊ ယဥ္ေက်းေလ၏၊
ေထြေထြကိစၥ၊ ျပဳသမွ်လည္း၊ က်နေစလတ္၊ လြန္ေသသပ္ရွင့္၊
ေလးျမတ္ဖြယ္ေရး၊ ေဘာဇဥ္ေရြးက၊ ခ်ိဳေမႊးဆိမ့္အိမ့္၊ လြန္ႏွစ္သိမ္သတဲ့၊
မစိမ့္ေလာက္တံု၊ ကာမဂုဏ္ေၾကာင့္၊ အာ႐ံုစြဲကာ၊ မခြဲခြာတည္း၊
မာယာ ဗလဝ၊ သာေဌယ်ႏွင့္၊ မာန ဖိစီး၊ အလိုႀကီး၏။
ထိုနည္းသဒၶါ၊ စ႐ိုက္မွာမူ၊ မာယာစေသာ၊ ျပစ္မေႏွာဘဲ၊ သာေမာရႊင္လန္း၊ လွဴေပးကမ္းလ်က္၊ ရဟန္းေတာ္ေပါင္း၊ ေထရ္ရွင္ေကာင္းႏွင့္၊ ဝတ္ေက်ာင္းဘုရား၊ ျမတ္တရားကို၊ မွတ္သားနာယူ၊ လြန္ၾကည္ျဖဴသည္… ဤသူမြန္ျမတ္ေပတကား။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
♣ေဒါသစရိုက္ႏွင့္ ပညာစရိုက္♣
ေဒါသစ႐ို္၊ ရွိသူ၌ကား၊ ယာပိုက္ေလးေထြ၊ ၾကမ္းတမ္းေလ၏၊
ေထြေထြကိစၥ၊ ျပဳသမွ်လည္း၊ က်နမဖြယ္၊ မတင့္တယ္တည္း၊
စားဖြယ္ငန္ခ်ဥ္၊ ခပ္ ခါး မင္၏၊
ငါးအင္အာ႐ံု၊ မဖြယ္ႀကံဳလွ်င္၊ ယမ္းပံုမီးက်၊ စိတ္တိုလ်၍၊ ေကာဓထန္သည္း၊ ရန္ၿငိဳးႀကီးလ်က္၊
ဖိစီး ဣႆာ၊ မေစၦရာႏွင့္၊ မကၡာ ပဠာသ၊ ဒုဗၺစတို႔၊ မုခ်ဆစ္ပြား၊ အျပစ္မ်ား၏။
တရားပညာ၊ စ႐ိုက္မွာမူ၊ ေရွ႕လာအားလံုး၊ နည္းတူသံုးလ်က္၊ လံုးလံုးေကာဓ၊ စသည္ဆိတ္ကြယ္၊ ဆံုးမလြယ္၏၊
စားဖြယ္ကသိုဏ္း၊ ေတြ႕ႀကံဳတိုင္းလည္း၊ ႏိႈင္းႏိႈင္းခ်ိန္ခ်ိန္၊ သုခမိန္တည္း၊ ႀကိမ္ႀကိမ္ေနာင္လာ၊ သံသရာကို၊ ပညာသတိ၊ ေျမာ္ေခၚညႇိ၍၊ ဂတိေနာင္လွ်င္၊ ေကာင္းေအာင္ျပင္သည္…လူတြင္သ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
♣ေမာဟႏွင့္ ၀ိတက္စရိုက္♣
ေမာဟစ႐ိုက္၊ ရွိသူ၌ကား၊ ယာပိုက္ေလးေထြ၊ ႐ႈပ္ေပြေပြႏွင့္၊ ေထြေထြကိစၥ၊ ႐ႈပ္ေထြးစြတည္း၊
အာဟာရအရာ၊ စားေသာက္ပါလည္း၊ ဘယ္ဟာ မိမိ၊ ၿမဲမရွိခဲ့၊
ထို၏အစြမ္း၊ စံုေထာက္လွမ္း၍၊ အဆန္းအ႐ိုး၊ ေၾကာင္းအက်ိဳးဟု၊ ေကာင္းဆိုးယုတ္ျမတ္၊ မသိတတ္သျဖင့္၊ အရပ္ရပ္မွာ၊ ေနာက္လိုက္သာတည္း၊
ပညာ.သတိ၊ ကင္းကြာဘိ၍၊ ထိန.မိဒၶ၊ ဥဒၶစၥႏွင့္၊ ကာလကုန္ဆံုး၊ အခ်ိန္ျဖဳန္း၏။
ထံုးနည္းမျခား၊ ဝိတက္မ်ားလည္း၊ စကားေတြေပါ၊ ကိစၥေမ်ာလ်က္၊ ေကာင္းေသာလုပ္ငန္း၊ ကုသိုလ္လမ္းမူ၊ အစြမ္းမရွိ၊ ပ်င္းရိရိတည္း၊ မိမိတို႔တမ္း၊ လူ႕ေပါက္ပန္းႏွင့္၊ ေရာျပြမ္္းေပ်ာ္ပါး၊ အႀကံမ်ားသည္… လူအားလူပိုေတြပါတကား။
(မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္၊ သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာမွ)
♣ရာဂစရုိက္ႏွင့္ သဒၶါစရိုက္♣
ရာဂစ႐ိုက္၊ ရွိသူ၌ကား၊ ယာပိုက္ေလးေထြ၊ ယဥ္ေက်းေလ၏၊
ေထြေထြကိစၥ၊ ျပဳသမွ်လည္း၊ က်နေစလတ္၊ လြန္ေသသပ္ရွင့္၊
ေလးျမတ္ဖြယ္ေရး၊ ေဘာဇဥ္ေရြးက၊ ခ်ိဳေမႊးဆိမ့္အိမ့္၊ လြန္ႏွစ္သိမ္သတဲ့၊
မစိမ့္ေလာက္တံု၊ ကာမဂုဏ္ေၾကာင့္၊ အာ႐ံုစြဲကာ၊ မခြဲခြာတည္း၊
မာယာ ဗလဝ၊ သာေဌယ်ႏွင့္၊ မာန ဖိစီး၊ အလိုႀကီး၏။
ထိုနည္းသဒၶါ၊ စ႐ိုက္မွာမူ၊ မာယာစေသာ၊ ျပစ္မေႏွာဘဲ၊ သာေမာရႊင္လန္း၊ လွဴေပးကမ္းလ်က္၊ ရဟန္းေတာ္ေပါင္း၊ ေထရ္ရွင္ေကာင္းႏွင့္၊ ဝတ္ေက်ာင္းဘုရား၊ ျမတ္တရားကို၊ မွတ္သားနာယူ၊ လြန္ၾကည္ျဖဴသည္… ဤသူမြန္ျမတ္ေပတကား။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
♣ေဒါသစရိုက္ႏွင့္ ပညာစရိုက္♣
ေဒါသစ႐ို္၊ ရွိသူ၌ကား၊ ယာပိုက္ေလးေထြ၊ ၾကမ္းတမ္းေလ၏၊
ေထြေထြကိစၥ၊ ျပဳသမွ်လည္း၊ က်နမဖြယ္၊ မတင့္တယ္တည္း၊
စားဖြယ္ငန္ခ်ဥ္၊ ခပ္ ခါး မင္၏၊
ငါးအင္အာ႐ံု၊ မဖြယ္ႀကံဳလွ်င္၊ ယမ္းပံုမီးက်၊ စိတ္တိုလ်၍၊ ေကာဓထန္သည္း၊ ရန္ၿငိဳးႀကီးလ်က္၊
ဖိစီး ဣႆာ၊ မေစၦရာႏွင့္၊ မကၡာ ပဠာသ၊ ဒုဗၺစတို႔၊ မုခ်ဆစ္ပြား၊ အျပစ္မ်ား၏။
တရားပညာ၊ စ႐ိုက္မွာမူ၊ ေရွ႕လာအားလံုး၊ နည္းတူသံုးလ်က္၊ လံုးလံုးေကာဓ၊ စသည္ဆိတ္ကြယ္၊ ဆံုးမလြယ္၏၊
စားဖြယ္ကသိုဏ္း၊ ေတြ႕ႀကံဳတိုင္းလည္း၊ ႏိႈင္းႏိႈင္းခ်ိန္ခ်ိန္၊ သုခမိန္တည္း၊ ႀကိမ္ႀကိမ္ေနာင္လာ၊ သံသရာကို၊ ပညာသတိ၊ ေျမာ္ေခၚညႇိ၍၊ ဂတိေနာင္လွ်င္၊ ေကာင္းေအာင္ျပင္သည္…လူတြင္သ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
♣ေမာဟႏွင့္ ၀ိတက္စရိုက္♣
ေမာဟစ႐ိုက္၊ ရွိသူ၌ကား၊ ယာပိုက္ေလးေထြ၊ ႐ႈပ္ေပြေပြႏွင့္၊ ေထြေထြကိစၥ၊ ႐ႈပ္ေထြးစြတည္း၊
အာဟာရအရာ၊ စားေသာက္ပါလည္း၊ ဘယ္ဟာ မိမိ၊ ၿမဲမရွိခဲ့၊
ထို၏အစြမ္း၊ စံုေထာက္လွမ္း၍၊ အဆန္းအ႐ိုး၊ ေၾကာင္းအက်ိဳးဟု၊ ေကာင္းဆိုးယုတ္ျမတ္၊ မသိတတ္သျဖင့္၊ အရပ္ရပ္မွာ၊ ေနာက္လိုက္သာတည္း၊
ပညာ.သတိ၊ ကင္းကြာဘိ၍၊ ထိန.မိဒၶ၊ ဥဒၶစၥႏွင့္၊ ကာလကုန္ဆံုး၊ အခ်ိန္ျဖဳန္း၏။
ထံုးနည္းမျခား၊ ဝိတက္မ်ားလည္း၊ စကားေတြေပါ၊ ကိစၥေမ်ာလ်က္၊ ေကာင္းေသာလုပ္ငန္း၊ ကုသိုလ္လမ္းမူ၊ အစြမ္းမရွိ၊ ပ်င္းရိရိတည္း၊ မိမိတို႔တမ္း၊ လူ႕ေပါက္ပန္းႏွင့္၊ ေရာျပြမ္္းေပ်ာ္ပါး၊ အႀကံမ်ားသည္… လူအားလူပိုေတြပါတကား။
(မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္၊ သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာမွ)
