စကားသံုးခြန္း (၁) ျမစ္ႀကီးလည္းမခမ္းပါေစနဲ႔..။
(၂) သစ္ပင္ ႀကီးလည္း မလဲပါေစနဲ႔..။
(၃) ထုံးအုိးႀကီးလည္းမကြဲပါေစနဲ႔..။
ျမစ္ႀကီးမခမ္းပါေစနဲ႔ဆုိတာ….ေအးျမတဲ့ စမ္းေရလုိ
ၾကည္ၾကည္ လင္ လင္ တသြင္ သြင္ စီးဆင္းေနတဲ့..ေမတၱာျမစ္ႀကီးကုိ ဆုိလုိတာေလ..။
လူလူခ်င္းေမတၱာထားၾက ၊ေမတၱာ တရားေတြ ပြားမ်ားၾက
ေမတၱာေတြ မခမ္းၾကေစနဲ႔ ဆုိတဲ့အဓိပၸါယ္ ပဲ..။
သစ္ပင္ႀကီးလည္းမလဲပါေစနဲ႔ …တဲ့..။သစ္ပင္ ႀကီးဟာ အခက္အလက္ အရြက္ေတြ
ေဝေဝဆာဆာ နဲ႔ အရိပ္ အာဝါသကုိေပးတယ္..။ထုိ႔အတူပဲ..
ဘုရားတရားသံဃာ ရတနာ သုံးပါးရဲ႔ အရိပ္ အာဝါသေကာင္းကုိ
ခုိလႈံရလုိ႔လည္း ႀကီးပြားခ်မ္းသာ ျခင္းကုိ ရတယ္..။ဒီအရိပ္ အာဝါသေတြကုိ အမိအရခုိလႈံဘုိ႔လုိသလုိ..
အရိပ္ အာဝါသေတြကုိမဖ်က္ ဆီးမိဘုိ႔ ၊ေက်းဇူးမကန္းမိဘုိ႔ သတိထားရလိမ့္မယ္..။
သစ္ပင္ ႀကီးကုိ ခုတ္လွဲပစ္ျခင္းဟာ အရိပ္အာဝါသကုိ ဖ်က္ဆီးရာေရာက္တာပဲ..။
ဒါေၾကာင့္ သစ္ပင္ ႀကီးမလဲေအာင္ ႀကဳိးစားထိမ္းသိမ္းၾက..။
ထုံးအုိးႀကီးလည္း မကြဲပါေစနဲ႔ ဆုိတာကေတာ့ ရုိးရာ ဓေလ့ ထုံးစံေတြကုိေျပာတာပါ..။
မိဘဘုိးဘြားလက္ ထက္ ကတည္းက လုိက္နာ က်င့္သုံးလာ ၾကတဲ့
ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာ ေကာင္းေတြ..။မေပ်ာက္ ပ်က္ရေအာင္ ထိန္းသိမ္းၿပီး
ဗုဒၶဘာသာဓေလ့ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ေနထုိင္ၾက..။
******** ******** ********
သုံးရပ္ သာသနာ
သာသနာဆုိတာ ျမတ္စြာဘုရားအဆုံးအမ..
ကုိယ္ နဲ႔ႏႈတ္ယဥ္ေက်းေအာင္..စင္ ၾကယ္ေအာင္ ဆုံးမတာ…သီလသာသနာ
စိတ္ေတြယဥ္ေက်းေအာင္၊ စင္ၾကယ္ေအာင္..အပူေသာ ကေတြၿငိမ္းသြားေအာင္..သမာဓိသာသနာ..။
အခုတရားအားထုတ္ေနရင္ သီလလည္းရွိေနတယ္..။စိတ္လည္းစင္ ၾကယ္ ေနတယ္..။
ဉာဏ္အျမင္ စင္ ၾကယ္ေအာင္၊ဝိပႆနာ ဉာဏ္၊မဂ္ဉာဏ္ ၊ဖုိလ္ဉာဏ္..နိဗၺာန္ထိေအာင္ရဘုိ႔
ဉာဏ္အျမင္စင္ ၾကယ္ဘုိ႔ အားထုတ္တာ..ပညာ သာသနာ..။
အဲဒီသာသနာ ကုိယ္ မွာ ေရာက္ရင္ ေဘးေတြကြယ္ေပ်ာက္ ခ်မ္းသာ ေရာက္ ၿပီးေနေတာ့မွာ..။
တရားကဘဝထဲကုိေရာက္ ေအာင္သြင္းထားမွ ဘဝထဲမွာ
ကုိယ္ လုပ္သမွ် ကုိင္ သမွ်ေတြက တရားေတြခ်ည္းျဖစ္ေနမွာ..။ မတရားတာ မျဖစ္ရေတာ့ဘူး..။
စိတ္ကူးတုိင္း စဥ္းစားတုိင္း၊ ႀကံစည္တုိင္း တရားသျဖင့္ပဲ..။
အဲဒါကုိ…သာသနာ ကုိယ္ မွာေရာက္မွ..
ေဘးေတြကြယ္ေပ်ာက္ ခ်မ္းသာေရာက္တယ္ လုိ႔ အဲဒီလုိ မွတ္သားထားရမယ္..။
******** ******** ********
သာသနာေခတ္ လူျဖစ္သူေတြ
သာသနာ့ေစ်းရုံ..ကုန္မ်ဳိစုံ….လုိကုန္ရႏုိင္သည္..။
အဖုိးမဆစ္ ဝယ္ထားရစ္….ေနာင္ေခတ္ရွားလိမ့္မည္..။
အသက္ရွည္ျခင္း အနာကင္း၊….အဆင္းလွႏုိင္သည္..။
အမ်ဳိးျမင့္ျမတ္၊နတ္ျပည္ရပ္….ခ်ဥ္းကပ္ေရာက္ႏုိင္သည္..။
မဂ္ဉာဏ္၊ဖုိလ္ဉာဏ္ ျမတ္နိဗၺာန္……ဧကန္ေရာက္ႏုိင္သည္..။
အပၸမာဒေခၚျငား သတိပ႒ာန္တရား၊…..ရႈပြားၾကရမည္..။
လုံးစုံဘုရား ၊တပည့္သားတုိ႔၊
ၾကြသြားနိဗၺာန္ လမ္းေကာင္းမွန္၊……သတိပ႒ာန္က်င့္စဥ္တည္း။
******** ******** ********
သႏၵိ႒ိက ဓမၼဂုဏ္ရည္
ဒီတရားက သူမ်ားအဆုံးအျဖတ္ေပးရမဲ့တရားမဟုတ္ပါဘူး။
ကုိယ္ တုိင္က်င့္ႀကံအားထုတ္မွ…ကုိယ္ ပုိင္ ဉာဏ္နဲ႔ ကုိယ္ပုိင္ သိရမဲ့ တရား။
ကုိယ္တုိင္ ထုိးထြင္းသိရမဲ့တရား…..။
ၾကားဘူးနားဝနဲ႔တဆင့္ၾကားနဲ႔ သိရတာ မဟုတ္ဘူး။
ကုိယ္ ပုိင္ ကုိယ္ တုိင္ ဉာဏ္နဲ႔သိရမယ္…..။
အဲလုိ သိေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ၾကာမွ သိရမလဲ၊၊??????
သႏၵိ႒ိက တုိက္ ရုိက္ သိရတဲ့ နည္းစနစ္နဲ႔ သိရပါတယ္..။
သင္ျပေပးတဲ့အတုိင္း…အခု ႏွလုံးသြင္းရင္ အခု သိရပါတယ္..။
ကုိယ့္စိတ္ေလးစင္ၾကယ္လား မစင္ၾကယ္လား ။စိတ္ကုိ ျပန္ၾကည့္လုိက္….
အခုၾကည့္ရင္ အခု စင္ၾကယ္ပါတယ္..။
******** ******** ********
အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ
(အပၸမာေဒန သမၸာေဒထ)မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆတဲ့ အပၸမာဒတရားနဲ႔ဲျပည့္စုံေအာင္ေနၾကေနာ္..။
မေမ့့ဘူးဆုိတာက….အသိ။
မေလ်ာ့ဘူးဆုိတာက ဝီရိယ..။
မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတြ မျဖစ္ေအာင္…။
အၿမဲတမ္း ဝီရိယရွိရမယ္..။မေလ်ာ့ရဘူး..။
မေပါ့ရဘူးဆုိတာက သမာဓိပဲ..။
မဆရဘူးဆုိတာ ဉာဏ္ပဲ..။
ေတြးေန ဆေနရင္ ဉာဏ္အားမေကာင္းဘူး။
ႀကံစည္တဲ့ဉာဏ္၊ ေတြးေတာတဲ့ ဉာဏ္ပဲျဖစ္မယ္..။
တကယ္ အႏွစ္သာရရွိတဲ့ဉာဏ္..။
မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့ မဆတဲ့ဉာဏ္…
ေတြးေတာ ႀကံဆမႈမရွိတဲ့ ဉာဏ္မ်ုိးမွ
အထက္တန္းက်တဲ့ ဉာဏ္…အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္ ႏုိင္တဲ့ ဉာဏ္..။
အဲဒီ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ ျပည့္စုံရမယ္..။
******** ******** ********
အပၸမာဒ
လူ႔ဘဝျဖစ္လာရင္…အပၸမာဒတရားလက္ကုိင္ထားရမယ္..။
အပၸမာဒတရားလက္ကုိင္ထားတဲ့ပုဂၢဳိလ္ ဟာဒါနမႈလည္းျပဳသြားႏုိင္တယ္..။
သီလလည္းလုံလုံၿခဳံၿခဳံ ေစာင့္စည္းႏုိင္သြားတယ္..။
သမာဓိဘာဝနာေတြလည္းပြားမ်ားၿပီးသား ျဖစ္ေနတယ္..။
သိကၡာသုံးပါးစလုံးျပည့္စုံၿပီးေနေတာ့တယ္..။
အပၸမာဒဟာဓမၼခႏၶာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္..
အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ရင္ ေဗာဓိပကၡိယ တရား၃၇ပါး။
ထပ္ခ်ဳပ္လုိက္ေတာမဂၢင္ ၈ပါး။စုေပါင္းလုိက္ေတာ့
သီလမဂၢင္ ၃ပါး..။သမာဓိ မဂၢင္၃ပါး။ပညာမဂၢင္ ၂ပါး။မဂၢင္ ၈ပါးရျပန္တယ္.။
သီလ သမာဓိ ပညာသိကၡာ ၃ပါးလုိ႔လည္းေခၚတယ္..။
သီလ သမာ ဓိ ပညာ ျဖစ္ဘုိ႔ရာ သတိမဂၢင္ တစ္လုံးပဲ..။
အပၸမာဒတရားဆုိတာ သတိပ႒ာန္ ရွိေနတဲ့ အတြက္ သမာဓိေတြလည္း ညီညြတ္မႈရေနတယ္..။
သတိမရွိရင္ သမာဓိ ကဦးေထာင္ပဲ့ေထာင္ အုိးနင္းခြက္နင္းျဖစ္ေနတယ္..။
သတိမရွိရင္ ပညာ ဘာဝနာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။
******** ******** ********
အသုံးလုံးေၾက
ဒကာ ၊ ဒကာမေတြ အသုံးလုံးေၾကဘုိ႔လုိတယ္ေနာ္..။
အသုံးလုံးဆုိတာ အေလာဘ အေဒါသ အေမာဟျဖစ္ဘုိ႔ကုိေျပာတာ..။
ေလာဘက ရိွတာကုိ မေပးခ်င္ဘဲတြန္႔တုိတယ္..။
လူတစ္ေယာက္ထမင္းဆာေနတယ္..ပုိက္ဆံလည္းအျပည့္ပါတယ္..
စားစရာေရာင္းတဲ့ ဆုိင္လည္းရွိတယ္….။
ဒါေပမယ့္ သူမဝယ္စားပဲ အငတ္ခံေနခဲ့တယ္..။အဲဒါေလာဘပဲ
ဟုိဟာေလး ေကာင္းလုိက္တာ..ဒီဟာေလးေကာင္းလုိက္တာ ဆုိရင္လည္း ေလာဘပဲ..
ေလာ ဘကုိ တဒဂၤပယ္ျဖတ္ႏုိင္ရန္ အေလာဘေပါ့..။
လွဴၾက တန္းၾက ေပးၾက ကမ္းၾက ဒါနဟာ အေလာဘ။
ကုိယ္ႏႈိက္မဲ့ ဟင္းခြက္ သူမ်ားဦးသြားေတာ့မေက်နပ္ခ်င္ဘူးမႈတ္လား..။အဲဒါေဒါသပဲ..။
လုိခ်င္တာမရလုိ႔..မေက်နပ္တာ ေဒါသ..။ငါမွ ခ်မ္းသာတယ္..။
ငါ့မွာဂုဏ္ရွိတယ္လုိ႔ လက္မေထာင္ေနၾကတာလည္းေဒါသပဲ..။
ေဒါသကုိအခ်ိန္မီ မၿငိမ္းႏုိင္ရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မီးေလာင္ သလုိ ေလာင္ကၽြမ္းေစတယ္..။
ေဒါသကုိ အ တစ္လုံးထည့္ၿပီး ၿငိမ္းသတ္ရမယ္..။
အေဒါသျဖစ္ေအာင္ ေမတၱာပြားၾကရမယ္..။
သီလ ေဆာက္တည္ထားရင္းက ေမတၱာစိတ္ေတြ ျဖစ္ေနၾကေတာ့
ေဒါသလည္းမရွိသေလာက္ပါးေနတယ္..ဆုိႏုိင္တယ္..။
ေဒါသမျဖစ္ရင္ အေဒါသ..ဒုတိယ အတစ္လုံးေၾကသြားၿပီ..။
ေလာဘျဖစ္မွန္း ေဒါသျဖစ္မွန္း မသိတာ ေမာဟ..။
မသိမႈေမာဟေၾကာင့္ပဲ မေကာင္းတဲ့ေလာဘဆုိး ေဒါသဆုိးေတြျဖစ္ရျပန္တယ္..။
ေမာဟေပ်ာက္ေအာင္ သတိတရား လက္ကုိင္ထားရမယ္..။
ေနာက္ဆုံး အတစ္လုံး က ဉာဏ္ နဲ႔သတိနဲ႔ယွဥ္ေနတယ္..။
ေတြေဝမုိက္ မွားျခင္းမရွိ အေကာင္းအဆုိးနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္သမွ်သိေနေအာင္..တရားဘာဝနာရႈပြားမွတ္သားေနျခင္းဟာ အေမာဟ ပါပဲ..။
ဒါဆုိ အသုံးလုံးေၾကသြားၿပီ..။
***သစၥာအလင္းမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။***
